Column

Een terugblik, een bijzondere gebeurtenis, een apart verhaal...? Als zoiets van toepassing is, dan kan je dat hier terugvinden.

Terugblik 10 jaar - woensdag 12 juni 2013

Een ode aan het clubleven!

We schrijven, woensdag 12 juni 2013. We sluiten een tijdperk af. Een tijdperk jeugdvoetbal. Een mooie periode. Een terugblik waardig.

Ik neem jullie mee naar zaterdag 13 september 2003 als ik op mijn twintigste verjaardag een wedstrijd ga kijken bij de C junioren van Schiebroek'94. De zoon van een bevriende collega speelde in de C1. Uit bij VFC wordt er verloren (met grote cijfers). Het team is teleurgesteld. Het ontbreekt aan van alles. Er is geen trainer en geen leider. Een vader nam de honneurs waar als grensrechter. Ik werd aangesproken door enkele aanwezige ouders. 's Avonds werd er nog het een en ander overlegd en afgesproken dat ik in ieder geval die maandagavond even naar de club zou komen. Zo gezegd, zo gedaan. Maandagavond 18.30 uur was ik op de club en gaf clubman Hans Teijn als interim trainer leiding aan een grote groep spelers. Daar lag het niet aan, die motivatie was er echt wel. Na afloop volgde een kort overleg tussen Hans en ondergetekende. Woensdagavond stond ik samen met Hans op het trainingsveld en leidde ik de eerste training bij Schiebroek'94. De zaterdag daaropvolgend de eerste wedstrijd. Weer een nederlaag, opnieuw met grote cijfers. Al snel wordt besloten om het team lager in te delen. De KNVB honoreert het verzoek en de C1 wordt, na (ook) twee zware bekernederlagen, geplaatst in de 4e klasse. Het eerste duel tegen SVS wordt nog verloren, maar de week erna wordt er na een spannende pot 4-4 gelijk gespeeld bij Swift Boys. Daarna worden er wisselende resultaten geboekt en wordt het seizoen ergens in de middenmoot beëindigd. Het eerste jaar was ook soms moeizaam. Er haakten wat spelers af en het team werd aangevuld met spelers uit de D1. Aan het einde van het seizoen stopte ook de zoon van die bevriende collega.

Datzelfde jaar wordt ik benaderd door Humphrey Breinburg (schoonvader van de huidige tweede elftal trainer Piet van Veen). Humphrey heeft contacten met een Belgische club (Lindelhoeven red.) en wil met een combinatie team van C1 en D1 bij hun deelnemen aan een Internationaal Toernooi. Al meteen blijkt dat het contact al twee jaar loopt n.a.v. van een toernooi bij Schiebroek'94. En er dat jaar ervoor naar Engeland was afgereisd. Samen met Humphrey regel ik dit, voor mij, eerste toernooi. Geslapen wordt er in een grote tent. Wat een unieke ervaring. De ‘finale' tegen de thuisploeg staat nog altijd in ons geheugen gegrift (2-1 nederlaag). De toon was gezet (op meerdere fronten).
 
C1/D1 combinatie 2004
Vlnr: Matty Häupler, Jean Paul Sauerbier, Andrew Ris, Max Bronswijk, Patrick Simonis, Steffen van Oers, Dave Bierhuizen, Melvin Schouten, Wesley Ris, Esther Valk, Jeffrey Cabaret, Rohan Meijer, Thomas van Kan en Wendy de Ruiter.
 

Tijdens dat toernooi in België worden er nieuwe interne contacten gelegd vooral met de trainers en ouders van de huidige D1. Besloten wordt om gezamenlijk verder te gaan. En in het seizoen 2004-2005 vorm ik dan dus ook een trainerstrio met Rob Valk (ook grensrechter) en Eric Bronswijk (ook leider). Enkele spelers van dat team spelen nu in de selecties van Neptunus-Schiebroek. Max Bronswijk en Dave Bierhuizen (beide zondag), Matty Häupler en Thomas van Kan (beide zaterdag). Maar ook bijvoorbeeld Wendy de Ruiter (komend seizoen speelster van Dames 1) en Steffen van Oers (nu Zestienhoven), broer van Quinten van Oers (uit de huidige A1).

Het werd een goed seizoen, maar net niet goed genoeg. In de 3e klasse wordt de tweede plaats op de laatste speeldag verspeeld bij Ommoord. Alleen insiders weten nog hoe het er toen aan toeging (2-1). Het seizoen wordt afgesloten in een nat, maar gezellig Langförden. Alwaar Hans Teijn Duitse contacten had. Op dat zware toernooi worden er geen hoge ogen gegooid, maar ook de omstandigheden werkten niet echt mee. Er werd gevoetbald op velden waar je tot boven je enkels in de modder zakte door de zware regenval. De oude Oranje SIOD shirts die gebruikt werden als ‘uittenue' konden na jaren van trouwe dienst de vuilcontainer in.
 

C1 in Duitsland 2005
Staand vlnr: Hans Teijn, Wesley Ris, Jean Paul Sauerbier, Wendy de Ruiter, Lennart Wiltjer, Daniel Koppelle, Rob Valk, Max Bronswijk, Eric Bronswijk, Kasper van Wijngaarden en Wilko Poulie.
Zittend vlnr: Andrew Ris, Dimitri Koliakoudakis, Esther Valk, Wesley Verschuuren, Wesley van der Molen, Dave Bierhuizen en Matthijs Bronswijk.
  
Ondanks het positief verlopen seizoen werd er in goed overleg besloten dat het leeftijdsverschil tussen trainer (ik zelf in dit geval) en de spelers te klein was. De groep ging door met een andere trainer en zelf nam ik de D1 op me. Een team waar Jonny Hertstein al een paar jaar de scepter zwaaide en nu een stapje terug deed, maar wel als leider/grensrechter aanbleef. Hier werd dan ook de basis gelegd voor de huidige A1 met Simon Koeleman en Quincy Suurbach. Ook dit team leverde het afgelopen seizoen veel spelers in de huidige selecties: Sajo Sabic en Roland van Deelen (zondag), Mitchell Romijn, Maarten Maissan, Freek van 't Land en Faybian Hertstein (zaterdag). Ook Lucas van Kan (VOC-selectie) maakte hier deel van uit.

Het seizoen erop leidde ik geen team door werkdrukte en neemt Jonny Hertstein de leiding weer over. In de lente van 2006 vraagt Jonny mij of ik het team niet toch weer wilt overnemen. Hij heeft ook veel werkdrukte en ik had laten weten wel weer een team te willen gaan trainen. 1 plus 1 was gemakkelijk geteld en dus stond ik in augustus 2006 weer voor de groep en omdat Jonny zich nu helemaal had teruggetrokken werd in Tim Häupler een nieuwe assistent trainer gevonden. Bert van den Brink (vader van Arthur red.) werd leider/grensrechter. Na de winterstop werd die plaats ingevuld door Roland Steenstra. Enkele wisselingen hadden plaats gevonden en naast eerder genoemden speelden nu ook Elmar van de Ree (huidige A1), Sonny Pistoor (Zondag 2) en Bente van de Velde (komend jaar Dames 1) in de C1 van Schiebroek'94.

In deze twee jaren werd er tweemaal deelgenomen aan een Internationaal toernooi in het Belgische Hasselt. Mooie ervaringen. Evenementen waar een voetbalkameraadschap werd omgezet in echte vriendschappen. Tijdens dat laatste evenement maakte ik voor het eerst kennis met Peter Vredebregt (vader van Mitchell red. en elftalleider van A1). Tijdens het tweede Hasselt toernooi werden er uitstekende resultaten geboekt. Na een spannende halve finale stond er een finale wedstrijd gepland tegen het Ierse Mastergeeha FC. Na wederom een spektakelstuk kwamen beide teams niet verder dan 0-0. Bij het nemen van de strafschoppen bleken de Ieren toch net iets te sterk. Wel werd de sportiviteitprijs gewonnen. Tijdens de winterstop brak Arthur Geronimo zijn been in een oefenwedstrijd en stopte zijn vader logischerwijs als leider. Arthur kreeg in België de belevenissen mee en maakte op de voorlaatste speeldag tegen Overmaas zijn (te vroege) rentree, maar scoorde wel! Een emotioneel moment voor de spelersgroep. In de reguliere competitie eindigden de manschappen op een verdiende tweede plaats achter TOGR en net voor Overmaas, al had daar veel meer ingezeten. De bekercompetitie werd ook een succes, maar weer stond de C1 met lege handen na een 1-4 thuisnederlaag in de halve finale tegen KMD.
 
             
D1 & D2 int.toernooi 2006                                         C1 halve finale beker 2008
 

De helft van het team blijft C en de helft gaat naar B door. Ik koos ervoor om bij C te blijven en een net iets jongere groep te trainen. Een nieuw seizoen, 2008-2009, begon met een Survival als seizoensopener. Uiteraard vinden er weer wisselingen plaats. Ricardo Pors, Rakheem Shermarkia, Mitchell Vredebregt en Jeffrey Vos sluiten aan bij C1. Peter Vredebregt wordt leider en grensrechter. Jurriën Minke komt over van Hillegersberg na een zomerse overschrijving in de vakantie van de spits. Al snel in het seizoen vindt het spitsenduo Jurriën en Simon de weg naar het doel heel gemakkelijk. Met als hoogtepunt de 1-9 winst bij Leiden. Er wordt vandaag de dag nog steeds op terug gekeken. Meer en meer begint het team te draaien, maar toch worden er punten verspeeld en moet C1 aan het einde van de rit alleen CKC voor zich dulden.

C1 ging dit seizoen echter naar het Deense Vadum voor een Internationaal Toernooi. Wat een mooie ervaring was dat! Ongeveer 16 uur met elkaar in de bus, 3 dagen voetbal, bezoek aan een pretpark en slapen in een school, dan leer je elkaar wel kennen! De meest unieke momenten werden dat seizoen op ons netvlies geschreven, zo ook de winst op de slotdag bij het toernooi van SVS. Alwaar ook Simon aanwezig was, die de trip naar Denemarken moest missen nadat hij op het FC Omniworld toernooi zijn been had gebroken. Het seizoen was zo uniek dat er een origineel jaarboek werd uitgebracht met daarin alle verslagen, foto's, feiten en cijfers. Zo wist ik zeker dat dat seizoen nooit zou worden vergeten!
 

  

C1 onderweg naar Denemarken 2009

Foto links: C1 in Denemarken
      
De zomerstop van 2009 leek niet voorbij te gaan en toen het dan eindelijk allemaal weer ging beginnen was het afwachten..afwachten want voor de allereerste keer had ik ervoor gekozen om "de tweede keus” te trainen. Een keuze waar ik tot op de dag van vandaag geen spijt van heb! Ik kreeg een grote groep bij de B2 voor mijn kiezen, maar er haakten er al snel een aantal af. Op het laatste moment (de voorbereiding was al begonnen) maakte Stefan Boers de overstap van AGE naar Schiebroek'94. Door de late overschrijving was uitkomen voor B1 niet meer mogelijk. De B2 ging dit jaar in de derde klasse spelen. Het hoogste van alle jaren Schiebroek'94 en dus was er kritiek: "dit ga je toch niet serieus echt doen?” We deden het wel en hoe! Weliswaar moesten we Deltasport voor ons dulden, maar het seizoen werd afgesloten met een keurige tweede plaats nog voor Zestienhoven.
Wat werd dit team snel een eenheid. Dat kon ook eigenlijk niet anders, want het bestond uit drie vriendengroepen die het snel goed met elkaar konden vinden. Quinten van Oers en Jordy Polak kwamen dit seizoen voor het eerst bij mij in het team, maar ook Jurriën, Jeffrey, Quincy, Elmar en Mitchell maakten nog deel uit van deze spelersgroep. Het team knokte zich op het Internationale Toernooi in Hasselt langs divisionist Houten onder het mom van, "niets in onmogelijk als we het samen doen”. Een vierde plaats na een verloren strafschoppenreeks in de verliezerfinale was uiteindelijk toch een unieke prestatie. Ook van dit seizoen werden de herinneringen vastgelegd in een jaarboek én op dvd.
 
 
B2 seizoen 2009-2010
Staand vlnr: Peter Vredebregt, Stefan Boers, Jonathan van de Hoeven, Quinten van Oers, Harold van der Lee, Jurriën Minke, Elmar van de Ree, Mitchell Vredebregt en Wilko Poulie.
Zittend vlnr: Maarten van de Tuijn, Quincy Suurbach, Bob van Grieken, Jeffrey Vos, Vincent van Stiphout, Jordy Polak en Simon Koeleman.
 

Na 7 jaar Schiebroek'94 werden spelers van het eerste uur nu senior, maar door het rare einde van hun jeugdperiode voelden ze er (nog) niets voor om in de selectie te gaan spelen. Onder aanvoering van Thomas van Kan werd er een vriendenteam opgericht. Ik werd gevraagd om te helpen met de oprichting ervan en later ook gevraagd om trainer/coach te worden. Tegen het unieke aanbod kon ik geen nee zeggen en dus startten we "het vierde”. In dit team kwamen enkele spelers uit die al bij mij hadden gezeten en ook enkele die nu deel uit maken van de selecties. Ashwin Meijer en Mark van Leeuwen voegden zich als "nieuwe” (en nog actieve) spelers bij de groep.

Het seizoen ervoor (2009-2010) had ook een minpuntje. Jurriën ging stoppen vanwege drukte met school en Stefan wilde gaan spelen in een vriendenteam bij Leonidas. Beide, en enkele anderen gingen ook niet meer mee naar de seizoensafsluiting. Het toernooi in Rolde. Dat toernooi werd met een interessante spelersmix één van de meest unieke evenementen. Er werd geslapen in tenten en dankzij de versterkingen die erbij waren gekomen werd het hoog aangeschreven toernooi ook goed geëindigd.
 

Rolde toernooi 2010
Staand vlnr: Elmar van de Ree, Mitchell Romijn, Quinten van Oers, Thomas van Kan, Dave Bierhuizen, Quincy Suurbach, Harold van der Lee, Rutger van de Ree en Mitchell Vredebregt.
Zittend vlnr: Vincent van Stiphout, Jeffrey Vos, Maarten Maissan, Roland van Deelen, Mark van Leeuwen en Wilko Poulie.
 

In het seizoen 2010-2011 begon ik aan het avontuur met ‘het vierde', maar ook aan de klus met B1. Door het vertrek van enkele bepalende spelers zou het weleens moeilijk kunnen gaan worden. Ulrich Polak (vader van Jordy red.) werd door mij benaderd als tweede trainer. Het werd een gelijkwaardige samenwerking met nog steeds Tim als assistent en Peter als leider. Bob van Grieken (nu niet meer actief) gaf het initiatief tot terugkeer (hij was ook naar het Leonidas vriendenteam gegaan). Nadat hij na veel overleg had toegezegd om terug te keren werden ook de onderhandelingen ingezet met Jurriën en Stefan. Beide verliepen succesvol, hoewel de overschrijving van laatst genoemde door Leonidas nog even werd tegen gewerkt. De terugkeer van dit drietal en een aantal hele goede uit voorgaande jaren maakte de B1 tot een onneembare horde in de competitie. Er werden goede resultaten geboekt en op de één na laatste speeldag stond thuis het duel met VOC op de agenda. De buren stonden twee punten op ons voor en zouden bij winst kampioen kunnen worden. Na een 0-1 achterstand werd die stand in de tweede helft omgebogen naar een 3-1 winst. Het werd een hele bijzondere dag aan de Hazelaarweg. Met "het is stil aan de overkant” richting de teruglopende VOC'ers werd het een geweldig feestje!

Een paar weken later stond de beslissende wedstrijd bij Excelsior'20 op de agenda. Een tegenstander waarvan we wisten dat ze ons niet zomaar de overwinning zouden schenken. Met hard en onsportief spel hadden de Schiedamse coaches echter de verkeerde tactiek toegepast. Met een geweldige steun van ‘het vierde' (was er ook al in het duel tegen VOC) werd er met 2-7 gewonnen en dus was het kampioenschap een feit!

Later op dezelfde dag kon ook ‘het vierde' de titel vieren. Met veel wisselende resultaten, wel en niet genoeg spelers lopende het seizoen had ‘het Schiebroekse vriendenteam' de titel eigenlijk al uit het hoofd gezet, totdat…Berkel in de twee voorlaatste wedstrijden punten verspeelden. In de thuiswedstrijd tegen Gouda had Schiebroek'94 op de slotdag voldoende punten bijeen om ook een kampioenschap te vieren. Het werd (op sportief vlak) de meest historische dag in de afgelopen 10 seizoenen!
 
  

B1 viert winst op VOC 2011

B1 kampioen 2011

Zat4 kampioen 2011
 
Met B1 werd tussen de laatste twee wedstrijden meegedaan aan een Internationaal Toernooi in het Tsjechische Praag. De resultaten waren hier niet best. Het was ook te warm. Maar onderling was het fantastisch. De busreis, eten en shoppen (zwarte markt) in Praag, een team dat als één man achter elkaar stond! Wat een geweldige belevenis was ook dit weer!

Het seizoen 2010-2011 werd afgesloten met een speciaal kampioensfeest voor de kampioenen! "Je hebt ons weer helemaal dat gevoel van kampioen worden laten voelen”. Een mooi compliment van aanvoerder Ashwin. Alle spelers kregen de kampioensschaal in het klein en er werden er nog een aantal apart in het zonnetje gezet. Het feest ging door tot in de late uurtjes.

‘Het vierde' werd opgeheven toen de fusie met Neptunus tot stand kwam. De spelers gingen nu wel naar de zaterdag selectie. Ik werd zelf trainer van A1 met zo goed als de gehele B1. Ulrich stopte als tweede trainer, maar nam van Peter het grensrechterschap over. Hij bleef nog wel aan als elftalleider. Naast Tim werd Mark de tweede assistent trainer en werd Neptuniaan Hijman ten Kaate keeperstrainer. Het seizoen 2011-2012 dat werd geopend met Voetgolf als seizoensopener werd niet het succes waar we op hadden gehoopt. Toch werd er achter CKC een tweede plaats gepakt. Ja, alweer tweede. We speelden te wisselvallig en onderling waren er teveel spanningen.

Aan het einde van het seizoen besloot ik te stoppen als trainer. Ron Verschuuren werd het tiende seizoen de trainer van de groep die ik jaren leidde. Ikzelf splitste, zoals bekend, de activiteiten als grensrechter voor A1 en Zaterdag 2. Ondertussen werd er ook een zaalteam opgericht door wederom Thomas van Kan én Mark van Leeuwen. Het Zaalteam presteerde soms bovenverwachting en soms onder de maat, maar draaide een prima seizoen. Officieus eindigde A1 als tweede en Zaterdag 2 vierde dit seizoen het verdiende kampioenschap (dit seizoen ligt nog zo vers in het geheugen dat ik er niet verder over ga uitweiden).

A1 speelde dit seizoen een Internationaal Toernooi in Nederland. Er werd deelgenomen aan de Easter Open. Een evenement dat onderling (weer) zo'n ongelooflijk succes was werd de inleiding voor een afsluitend weekendje.

De diehards Simon Koeleman, Stefan Boers, Jurriën Minke, Quinten van Oers, Elmar van de Ree, Ricardo Pors, Mitchell Vredebregt, Tim Häupler, Peter Vredebregt en ikzelf kregen als beloning een geweldige afsluiting van een mooi tijdperk! Onder andere Stef Stuntpiloot, Jungle Speed (bijna blauw oog), Kingzen en een grottentocht in Valkenburg maakten het een uniek weekend dat door ondergetekende, Quinten, Elmar, Simon en Stefan ook nog met een nacht verlengd werd, en hoe…
 
   
En in al die jaren is er natuurlijk nog veel meer ondernomen dan hierboven genoemd, een kleine opsomming daarvan; strandtraining (2005), bezoek stadion RC Genk (2006), lunch bij De Bergsche Plas (2007), bezoek wedstrijd JC schaal (2008), Rondleiding, lunch en kijken naar PSV-Feyenoord in De Kuip (2008), trainen in de sneeuw (2008), karten (2010), bezoek wedstrijd Feyenoord (2010 en 2011), lunch in het Zalmhuis (2011), trainingskamp zaal (2013), diner bij Grand Cafe Als én De Hofnar (2013), alle jaren zaalvoetbaltoernooien in de winterstop en nog veel meer...
 
Als je dan vertrekt en iedereen naar huis brengt dan besef je het pas. Dit is voorbij. Er komt een nieuwe periode aan. En dan kan ook deze normaal zo nuchtere en soms iets te koele kikker ook niet meer voorkomen dat hij natten ogen krijgt.
 
Vooral de groep van dit laatste weekend: Simon (7 jaar – 1 jaar onderbreking), Tim (6 jaar), Mitchell en Peter (5 ½ jaar), Jurriën (5 jaar), Stefan (4 jaar), Ricardo (4 jaar – 1 jaar onderbreking) en Elmar (4 jaar – 2 jaar onderbreking), maar ook alle anderen worden bedankt voor een ongelooflijke mooie tijd waarin vriendschappen werden gesloten er heel veel samen werd meegemaakt. En misschien zijn dit wel de initiatief nemers voor een nieuwe traditie en volgt er volgend seizoen een reünie… dat is toekomst muziek.
 
Ik wens iedereen heel veel succes met hun gemaakte keuzes en zelf zal ik als elftalleider betrokken raken bij Zaterdag 2. Ook zal het zaalteam in een nieuwe samenstelling worden voortgezet en is er weer een heleboel om naar uit te kijken. De komende zomer wordt op het facebook account verder teruggeblikt op het 10 jarige jubileum. Een aantal unieke belevenissen worden eruit gelicht en op teruggekeken.
 
En uiteraard liggen er al plannen voor nieuwe activiteiten klaar. Op naar de volgende 10 jaar…
 
Met vriendelijk en sportieve groet,
Wilko Poulie

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit bericht geplaatst.


Reageren:

Anti-spam 4 + zeven = (antwoord in cijfers invullen!)


Terug naar de vorige pagina >