Uitstekende prestatie op Internationaal Toernooi

Vrijdag 2 april

Op vrijdagmiddag werd er om 13.30 uur vertrokken met twee busjes naar Hasselt in België. Na een paar opstoppingen op de snelweg en een korte plas en koffie pauze arriveerden we rond 16.15 uur in Hasselt. Hier melden we ons aan en kregen we alle benodigde bonnen, het wedstrijdschema en de reglementen. Peter en Wilko keken ondertussen waar de volgende dag de eerste wedstrijd gespeeld zou moeten worden, dit was namelijk op een ander complex. Bij terugkomst op het terrein was de groep wat aan het voetballen geslagen en gingen we naar de school waar we dit weekend zouden vertoeven. De christelijke school had vele regels opgesteld en wij hadden nog geen stap binnen gezet of de eerste was eigenlijk al overtreden, maar ja sommige regels waren dan ook wel erg overdreven.

Na het gereed maken van de luchtbedden werd er ook in de school gegeten. Na het eten werd de directe omgeving verkend en werd er buiten op het pleintje weer wat gevoetbald. Sommige brachten een bezoek aan de plaatselijke pizzeria, waar we later allemaal dankbaar gebruik van zouden maken. De eerste avond ging het licht redelijk op tijd uit ook al werd er pas rond half twee echt geslapen. Op zaterdag stond de eerste wedstrijd namelijk al gepland om 8.30 uur.

De volgende ochtend ging de wekker dan ook al om 6.45 uur. De tenue’s werden uitgedeeld en direct aangetrokken zodat we op het complex niet onnodig tijd hoefden te verspelen. Rond 7.30 uur zaten we aan de ontbijt tafel en vertrokken we op tijd richting het complex. We reden direct door naar dat andere terrein en daar stond ons op kunstgras de eerste tegenstander te wachten, thuisploeg RC Hades 2. Als één van de weinige wedstrijden deze ochtend, naar later bleek, begonnen we op tijd aan dit duel. We waren nog niet helemaal wakker, maar Jurriën bracht ons op een 1-0 voorsprong met een halve voorzet die in het doel in vloog. Toch verloren we met 1-2. Tenminste dat was de uitslag die de scheidsrechter noteerde na 2x 12 minuten spelen, terwijl de planning was 2x 15 minuten. Bovendien wisselde de thuisploeg maar liefst 5x terwijl ze 2 wissels hadden en de regels schrijven voor dat je gedurende de wedstrijd een speler maar 1x mag inzetten. Wilko maakte er een melding van bij het secretariaat en ze namen deze in behandeling.

Onze tweede wedstrijd, terwijl ondertussen Monique (onze fotograaf en de moeder van Mitchell) en haar ouders waren gearriveerd, speelden we op het hoofdveld voor de tribune. De eerste uitslagen werden opgehangen, maar zowel die van ons als die van de andere wedstrijd in de poule, BLC 2 – Houten 1, stonden niet vermeld. Om 10.30 uur begonnen we aan onze tweede wedstrijd. Het was inmiddels begonnen met regenen en eigenlijk zou het niet echt meer stoppen daarmee dit weekend. We speelden al veel beter in het duel met BLC 2. We namen dan ook een verdiende voorsprong dankzij spits Jurriën. In het tweede deel van de wedstrijd kwamen we dankzij uitstekend doorjagen van Jordy zelfs op 2-0, hij was ook zelf de doelpuntenmaker. BLC 2 was vrij kansloos en wij wonnen verdiend. Na afloop moest Wilko zich melden bij het secretariaat voor de beslissing van de toernooicommissie omtrent de eerste wedstrijd van deze dag. Dat er tekort werd gespeeld werd niet gehonoreerd, want daar hadden beide teams nadeel aan, maar dat Hades 2 teveel had gewisseld stelden ze ons in het gelijk. De uitslag werd dan ook bepaald op een reglementaire 3-0 winst voor ons. Nadat Wilko dit vertelde in de kleedkamer, na afloop van de tweede wedstrijd en voorafgaand aan het duel met 2^e divisionist Houten 1, ontstond er iets onoverwinnelijks bij het team.

Dit zagen we terug in de derde wedstrijd, welke om 11.50 uur begon. Houten 1 was de tegenstander, een team dat dus speelt in de 2^e divisie en dat is dus een verschil van 5 klassen! In het begin ging de wedstrijd redelijk gelijk op met kleine kansjes aan beide kanten. Het geluk leek ons niet aan de zijde te staan toen Bob de bal kreeg aangespeeld, maar vlak voor hem opstuiterde op het slechtste veld van het complex. Aan de andere kant werd er een voorzet gegeven en ook bij Elmar stuiterde de bal op vlak voordat hij hem wilde pakken. Zo was het een koud kunstje voor de spits van Houten, 0-1 achter. Het team rechte de rug en streed voor alles wat het waard was. Een voorzet werd door Jordy bij de tweede paal ingeschoten en de stand was weer gelijk, 1-1. Niet veel later werd er weer een bal voorgegeven en Jeffrey bleef heel koelbloedig en kopte de bal met veel gevoel over de uitgekomen keeper, 1-2. Dit doelpunt werd gevierd alsof de hele wedstrijd al in de zak zat. Na dit doelpunt wisselden we van helft en Houten drukte ons helemaal terug op onze helft. De formatie die dit weekend vaak 4-4-2 speelde hield stand met kunst en vliegwerk. Een aantal schoppartijen van de ploeg die deze wedstrijd niet mocht verliezen leverden kleine en grotere pijntjes op en zo speelden we twee keer ook nog even met 10 man. Het laatste fluitsignaal klonk als een verlossing en door de winst op deze tegenstander gingen we ‘ongeslagen’ naar de halve finale. Saillant detail was dat het gehele team van Houten 1 een strafloop moest ondergaan na deze nederlaag.

Na dit duel werd er op het complex gedoucht en werd er in de tent wat gedronken op deze uitstekende prestatie. We moesten even geduld hebben, want ‘s middags zouden we gebruik gaan maken van de gratis mogelijkheid om te gaan zwemmen. Dit kon echter pas vanaf 14.30 uur. Peter en Wilko zette de groep daar af en samen met Jonathan en Jurriën, die geen zin hadden, werd er (na een kleine omweg) op het complex door hen een bak koffie gedronken. We haalden de groep daar weer op en omdat Peter de verkeerde afslag nam hadden we vervolgens ook de gehele buiten ring van Hasselt gezien, waarna we terugkeerden op de school. Hier gingen we eten en dit was al veel beter te doen dan de eerste avond. Terug in het lokaal werd er wat gerommeld en wat bijgekomen van de eerste dag. Rond 19.30 uur vertrok de helft van de groep naar de schaatsbaan om gebruik te maken van de gratis mogelijkheid te schaatsen, een ander deel bleef op de school en vertrok een tijdje later naar de pizzeria. Iedereen bestelde voor zich en op het moment dat de eerste pizza’s klaar waren, kwam de rest van de groep (de schaatsers) ook aan. Na het pizza eten gingen we rustig terug naar de school en rond twaalf uur was iedereen daar binnen. Heel lang bleef het vandaag niet onrustig, want bijna iedereen zat er behoorlijk doorheen. Ik denk dat tegen 1 uur iedereen wel sliep.

Uitspraak van de dag: "Niets is onmogelijk als we het samen doen!"

Op zondag hoefden we niet al te vroeg op, de eerste wedstrijd hoefden we pas om 11.40 uur te spelen. Daar werd dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. Om 8.45 uur ging de wekker voor diegene die wilden gaan ontbijten, maar uiteindelijk zaten we rond 9.15 uur met nagenoeg de gehele groep in de ontbijtzaal. Na het ontbijt werden ook vandaag de tenue’s al aangetrokken en gingen we op tijd naar het complex. Op het B veld werd de halve finale gespeeld tegen RC Hades 1. We begonnen zwak aan het duel en keken al na de eerste 15 minuten tegen een 3-0 achterstand aan, terwijl de scheidsrechter de thuisploeg steeds meer ging bevoordelen in zijn beslissingen. In de korte pauze werd er drie keer gewisseld, ook Quincy kwam er als voorstopper in. Direct was hij in een gevecht beland met de spits en werd er over en weer wat geduwd, getrokken en geslagen. De trainer van Hades protesteerde hevig en we kregen de ene na de andere vrije trap tegen. Niet veel later was Quincy in een soort gelijk duel beland en na opnieuw protesten van de trainer kreeg Quincy een rode kaart getoond. Dat noemen ze nou matennaaierei, wat een enge vent! De 4-0, die volgde, was alleen nog goed voor de statistieken.

We moesten genoegen nemen met een wedstrijd om de 3^e en 4^e plaats, maar deze zou pas om 16.45 uur gespeeld gaan worden. De hele middag werd er geluierd in de busjes, op de tribune en in de tent. Om 16.45 uur probeerden we serieus te beginnen met een warming-up voor het duel met VVZ. Bij beide teams leek het beste er vanaf in deze laatste wedstrijd. Ondanks dat er vlak voor het einde een speler van VVZ zijn tweede gele kaart kreeg en dus voortijdig van het veld moest bleef het 0-0. Strafschoppen moesten de beslissing gaan brengen. Voor onze scoorden Jurriën, Mitchell en Stefan, maar Simon en Lucas misten. VVZ won hierdoor de strafschoppen serie met 4-3.

Op het hoofdveld volgde de prijsuitreiking. Aanvoerder Mitchell mocht de beker voor de vierde plaats ophalen. En dat is natuurlijk uiteindelijk gewoon een hele goede prestatie!! De derde plaats was dus voor VVZ, tweede werd BLC 1 en de winnaar van het toernooi werd Hades 1.

Nadat we (ook Wilko half) gedoucht hadden keerden we terug naar de school waar we de beste maaltijd van dit weekend kregen voorgeschoteld. Eenmaal terug in het lokaal werd er daar rustig aan gedaan in het begin, maar daarna werd er een heus luchtbedden gevecht gehouden, dat is weer eens wat anders dan een kussengevecht. Nadat er een paar rake klappen waren uitgedeeld was het bijna tien uur geworden en hield Wilko een kleine speech met het uitdelen van de meer dan verdiende medailles. Daarna zochten we gezamenlijk wederom de pizzeria op. Daarna splitste de groep zich in tweeën en liepen nog wat in de omgeving van de school. Rond half één was iedereen terug in de school en werd er in de school nog gekeken of er nog wat te beleven viel. Na een woordenwisseling met iemand van de organisatie ging om twee uur het licht uit en rond half vier gingen de laatste slapen.

Uitspraak van de dag: "Kom één op één, ik eet u."

De laatste ochtend werd er bijna niet meer ontbeten, werd er rond 9.30 uur opgestaan, het lokaal opgeruimd en aangeveegd. Drie luchtbedden bleven in België, want deze waren bij het luchtbedden gevecht lek geraakt. Even na tien uur vertrokken we richting Rotterdam. Omdat we aardig konden doorrijden besloten we maar niet meer te stoppen en daardoor kwamen we eerder dan gepland aan bij Schiebroek’94 en namen we afscheid van een zeer geslaagd weekend.

Dank aan alle spelers die dit toernooi mogelijk maakten: Elmar van de Ree, Vincent van Stiphout, Quinten van Oers, Mitchell Vredebregt, Quincy Suurbach, Maarten van der Tuijn, Jonathan van de Hoeven, Jurriën Minke, Simon Koeleman, Bob van Grieken, Jeffrey Vos, Lucas van Kan, Stefan Boers, Harold van der Lee en Jordy Polak.