Zaal 1 volledig terug in de strijd
Competitie spannender dan ooit tevoren.
Neptunus-Schiebroek Zaal 1 verspeelde vlak voor de
winterstop een redelijke uitgangspositie in de competitie. Na de zeperd tegen
Alexandria’66 2 in de Wilgenring (1-5) en de verloren topper tegen HBSS (6-7)
hadden spelers en staf het kampioenschap eigenlijk al uit hun hoofd gezet. Maar
ook de concurrentie verspeelde punten. RS 5 verslikte zich in WIA 8 en zowel RS
als HBSS speelde gelijk tegen NOCKralingen. Afgelopen maandag sloot RS 5 het
gat met HBSS door de koploper in eigen huis met 2-6 te verslaan.
Na de winterstop begon Neptunus-Schiebroek sterk
met een overwinning bij WIA 8, waarna er in een ware kraker werd gewonnen van
WIA 5 (6-7), nadat de score zodanig heen en weer golfde dat coach Eric
Bronswijk de statistieken niet meer kon bijhouden. Hierna volgden monsterscores
tegen de twee hekkensluiters, Alexandria’66 10 (16-2) en Ommoord 3 (15-1). Deze
maandagavond moest het team, op de verjaardag van Lucas van Kan, naar de
Mammoet in Gouda. De sporthal die beroemd en berucht is, zeker als er pas om
22.00 uur gespeeld wordt.En niet in de minste plaats
vanwege de afstand naar de Goudse sporthal.
Tien uur in de Mammoet. "Mooie tijd”, zegt men
cynisch voorafgaande aan het duel met GZV Watergras 10. Tegen wie het thuisduel
met slechts 3-2 was gewonnen en na de aftrap wisten we weer precies waarom dat
zo was. Stefan Boers, Mark van Leeuwen en coach Wilko Poulie opgetogen nadat ze
koploper HBSS hadden zien verliezen in Schiedam, waarschuwden voor gemakzucht
en onderschatting. Neptunus-Schiebroek Zaal 1 lijkt zo heel af en toe een
beetje op Feyenoord. Als de concurrentie punten verspeeld dan doen we dat zelf
ook. We konden bij een overwinning vanavond op 1 punt komen van de beide
koplopers, die na vanavond evenveel punten hadden.
Maar nadat de bezoekers wel het spel probeerden te
maken, maar dat eigenlijk doen tegen beter weten in, gebeurde hetgeen we
vreesden. Doelman Mark van Leeuwen, bij afwezigheid van Ashwin Meijer (nog
onderweg vanuit een weekend Disneyland Parijs) onder de lat, werd bij de eerste
de beste doelpoging van de thuisploeg ongelukkig gepasseerd, 1-0. Coaches Eric en
Wilko keken elkaar aan, ‘we krijgen toch geen Feyenoord taferelen vanavond?’.
Het duurde en het duurde vervolgens, de ene na de
andere actie mislukte en diverse kansen werden om zeep geholpen tot
verbijstering van supporter Pieter van Dijk. De verjaarde Lucas liep zelfs de
bal een keer voorbij. Terwijl de coaches er lustig op door wisselden nam Max
Bronswijk het team bij de hand. Na iets meer dan een kwartier spelen vond hij
met een sterke balcontrole de juiste gaatjes in de GZV defensie zone. De actie
had zeker een direct doelpunt verdiend, maar hij raakte slechts de paal. In de
rebound was zijn broertje Mathijs er echter meteen bij en zodoende scoorde hij
de lang verwachte gelijkmaker, 1-1, een slaak van verlichting ging er langs de
Neptunus-Schiebroek-bank.
Nadat Max en Lucas tegelijkertijd op de bank
hadden gezeten, bracht Max, vlak voor rust, in uitvoering wat Lucas graag
wilde: "leg die bal maar gewoon blind bij de tweede paal”. Zo gezegd, zo
gedaan. Max dolde zijn tegenstander en gaf blind af. Lucas stond waar hij zei
dat hij zou staan en tikte de bal binnen, 1-2! Tijdens de wisseling van
speelhelft die direct volgde, was men er van overtuigd dat het vanavond wel
goed zou komen. De coaches wisselden nog niet en dus sloeg Rohan Meijer een
wisselbeurt over op voorspraak van het coachingsduo. De thuisploeg pakte ons
echter meteen op ons minst sterke punt: scherp beginnen bij de hervatting. Zo
kon het gebeuren dat we na 46 seconden verbouwereerd stonden te kijken toen de
gelijkmaker, achter Mark, tegen de touwen werd geschoten, 2-2.
Toch was het wederom Max die zijn team op
sleeptouw nam. Na bijna 10 minuten in de tweede helft was de middenvelder van
ons eerste elftal het helemaal zat. Binnen drie minuten besliste hij de
wedstrijd met twee individuele acties en dito schoten, hiermee krikte hij de
stand naar een 2-4 voorsprong. Max zijn strijd was daarna gestreden. Lichtelijk
geïrriteerd nam hij plaats op de bank; "waarom gaat het nou toch weer zo
moeizaam vanavond?”.
Twee minuten na Max’ zijn tweede doelpunt gaf zijn
broertje Mathijs de bal op links mee aan Stefan. Stefan scoorde het vijfde
doelpunt van de avond en zette daarmee de deur voor een stunt van de thuisploeg
definitief op slot, 2-5. De thuisploeg kwam nog een paar keer dichtbij een
doelpunt nadat we enkele lichte overtredingen maakten, waarvoor de goedlachse
soms iets te strenge scheidsrechter (wel één van de betere tot nu toe) een
vrije trap toekende, maar Mark hield zijn doel verder schoon. Thomas van Kan,
die zich het meest liep te ergeren aan die, in zijn ogen, makkelijk gegeven
vrije trappen, haalde zijn gram vervolgens optimaal. GZV ging erg nonchalant om
met één van die vrije trappen, waardoor Thomas kon onderscheppen. Hij stak het
hele veld over en als er geen doel had gestaan was hij waarschijnlijk in één
ruk doorgelopen naar Rotterdam. Nu rondde hij koelbloedig af en bepaalde
daarmee de eindstand op 2-6.
De ‘winstpremie’, een flesje AA van coach Eric
volgde nadat de jarige Lucas iedereen zwaar teleurgesteld had gelaten toen hij
vertelde zijn traktatie thuis te zijn vergeten. Dat wordt volgende week
goedmaken. Helaas zijn beide coaches afwezig voor het uitduel met Alexandria’66
2, waarvan eerder dit seizoen dus, eveneens zonder beide coaches, met 1-5 werd
verloren. We hebben echter goede hoop als aanvoerder Mark, sinds hij de band
draagt hebben we niet meer verloren, opmerkt dat we het nu, met één punt
achterstand, allemaal helemaal zelf in de hand hebben. HBSS en RS volgen nog
als directe tegenstanders. Alles winnen, ook al zal dat niet makkelijk zijn, is
de toch eenvoudige boodschap… wordt binnenkort vervolgd.