Mixed Feelings

Sterke comeback in lastige uitwedstrijd, terechte uitslag en toch een teleurstellend gevoel.

Na twee overwinningen op rij, maar met een uitgedunde selectie reisde Neptunus-Schiebroek 9 individueel richting Sportpark De Leeuwenkuil aan de Spinozaweg in Rotterdam-Zuid. Opgehouden door enkele Zwarte Pieten-demonstraties was iedereen toch nog vrij op tijd aanwezig bij DRL. De, zoals we gewend zijn, niet gastvrije ontvangst en het wachten op de kleedkamer terwijl er slechts één wedstrijd werd gespeeld (en de club over 15 kleedkamers beschikt) zei ook alweer genoeg. Toen we eindelijk in de kleedkamer konden waren we blij dat de selectie vandaag bestond uit slechts 12 spelers, want meer konden er ook niet in. Gelukkig hebben de spelers van Neptunus-Schiebroek de realistische houding van ‘zoals het thuis is, is het nergens’ en begon met vol goede moed aan de wedstrijd tegen de nummer 4 van de ranglijst.

Vanaf het begin van de wedstrijd had Het Negende het meteen moeilijk en moest er een hevige strijd gestreden worden om de thuisploeg geen doorgang te geven richting het doel van Houyu Shih. Alle zeilen moesten worden bijgezet en dat viel zwaar. De aanvangstijd (13.00 uur), het te kort aan wissels en een handvol spelers met al dan niet al aanwezige blessures. De balans in de eerste helft was er ook niet op het veld. Neptunus-Schiebroek had veel moeite met de doorschuivende middenvelders. Toch wist de defensie, vandaag bestaande uit Timber Johnson, Thijs Nivard, Stijn van Rooijen, Guus Kooimans en ausputzer Martijn Tukker, goed overeind te blijven. Daarbij kreeg men overigens wel enige hulp van de thuisploeg, zo werd een kans voor –bijna– open doel hard naast geschoten.

De bezoekers kregen halverwege de eerste helft zelfs nog even de hoop op een voorsprong, maar spits Willem van Dommelen, die overigens schitterend scoorde, werd terug gevlagd en gefloten voor buitenspel. Het bleef lang 0-0. Hiermee hoopten we de rust te halen om daarna de benodigde omzettingen te gaan doen. Helaas kwam er nog één momentje van niet goed omschakelen. DRL profiteerde optimaal, 1-0. De rust werd opgezocht met een dubbel gevoel. Het liep niet helemaal zoals het zou moeten lopen, maar van een kansloze missie was ook geen sprake. Hiervoor moesten echter wel enkele omzettingen worden gedaan. Het middenveld werd versterkt en de invulling beter verdeeld.

In die nieuwe formatie kon niet worden voorkomen dat Het Negende nog vaak met de rug tegen moest, maar veel vaker kon de voorhoede worden bereikt. Het middenveld met Bob de Jager en Jan-Julius Goeijenbier kreeg steun van Timber en later van Tim Bieshaar. Steeds meer durfde Neptunus-Schiebroek vooruit te voetballen en de buitenspelers Wolf Kaan en Casper van Peijpe te zoeken. Dat lukte vrij aardig en als ‘donderslag bij heldere hemel’, op het overigens grauwe complex, was het Casper die aan de aandacht van zijn directe tegenstander ontsnapte en voor het doel Willem zag en vond. De spits, dit seizoen nog niet zo trefzeker als vorig jaar, had goed positie gekozen en schoot feilloos raak, 1-1.

Vanaf de gelijkmaker ontstond er steeds meer ruimte voor Neptunus-Schiebroek. De thuisploeg wilde thuis absoluut geen punten verspelen, maar kwam niet door de sterke defensie onder leiding van Martijn. Iedereen werkte zich een slag in de rondte om hier een goed resultaat neer te zetten. Een hachelijke situatie ontstond nadat de scheidsrechter Martijn een vrije trap meegaf op de middenlijn. J.J. wilde de vrije bal snel nemen, maar trof de scheidsrechter op zijn weg. De daardoor terug gekaatste bal leverde een 1-op-1 situatie op voor DRL, maar de thuisploeg was onzorgvuldig in het uitspelen van deze mogelijkheid. De stand bleef gelijk.

In één van de counters die daarop volgde was het Wolf die ver kwam in de zestienmeter en zich een weg opzij zocht richting een schietkans. Daarbij werd hij met twee handen achterover getrokken en dus kon de leidsman nu echt niets anders dan een strafschop toekennen. Na het missen van J.J. vorige week nam nu aanvoerder Willem plaats achter de bal. De voorhoede leider schoot onberispelijk raak en zette zijn team op een 1-2 voorsprong ‘in het hol van de leeuw’.

DRL schoof meer en meer manschappen naar voren en de druk op defensie van Het Negende nam zienderogen toe. In de counter had Neptunus-Schiebroek best iets zorgvuldiger kunnen zijn in het definitief beslissen van de wedstrijd. Hierna begon ook het kijken naar de klok. Natuurlijk was en werd de bal veelvuldig hoog over de hekken geschoten aan beide kanten, maar zelfs de reserve spelers van DRL vonden 6 minuten te gortig. Een laatste DRL aanval werd opgezet en hoewel gehinderd ging de speler van de thuisploeg wel erg gewillig naar de grond. Een strafschop volgde, je kon erop wachten. Willem werd nog even vermanend toegesproken, waarna de elfmetertrap volgde. Matig, maar wel hard ingeschoten pakte Houyu de strafschop, maar tikte hem net niet hoog genoeg over het doel. De bal caramboleerde tegen de lat en werd in de rebound alsnog ingeschoten, 2-2.

Een half minuutje later na de aftrap was het dan toch wel tijd en keerde de Neptunus-Schiebroek selectie teleurgesteld richting de kleedkamer. Zo dichtbij was de overwinning vandaag en vooral de manier waarop deed het jonge elftal pijn. Uiteindelijk moeten we tevreden terugkijken op het verloop van de wedstrijd. Er werd door iedereen veel strijd geleverd. Er werd hard (samen) gewerkt met één doel, dat leverde het team een groot compliment op en geeft hoop voor het verdere verloop van de competitie. Natuurlijk waren er ‘mixed feelings’ over het uiteindelijke eind resultaat, maar troosten we ons dat er in deze competitie weinig teams zullen zijn die punten zullen pakken bij De Rotterdamse Leeuw.

Volgende week ontvangt Het Negende aan de Hazelaarweg Capelle 10. De Capelse ploeg heeft drie punten meer, maar ook een wedstrijd meer gespeeld. Een overwinning zorgt voor de definitieve aansluiting met de rest van de ranglijst. Met dezelfde strijd en inzet van vandaag komt dat wel goed. Voor de verandering begint de wedstrijd eens een keer om 14.30 uur.