Meest gelukkig in krankzinnig doelpuntenfestijn

Angstgegner Berkel verslagen na knotsgekke 'korfbal' wedstrijd.
 
Zelden zag ik zo'n rare wedstrijd. En ik zag er al veel. Goede, slechte, bizarre comebacks en (helaas) ook het weggeven van een grote voorsprong. Alles kwam weleens voorbij, maar zo bijzonder als vandaag...ik kan het me niet herinneren. Wedstrijden tegen Berkel zijn sinds vorig seizoen duels op het scherpst van de snede. Vooral omdat er op de velden in Berkel & Rodenrijs alles is toegestaan door de thuisploeg, maar de bezoekers voor alles vermanend worden aangesproken. De return aan de Hazelaarweg begon matig. Slechts 6 toeschouwers (eerlijk verdeeld over beide teams) hadden deze late zaterdagmiddag de moeite genomen om na een zonnige dag de wedstrijd te bezoeken. Onder een heerlijk lentezonnetje startte de wedstrijd om 16.45 uur met aan Schiebroekse zijde invaller coach Jan Goeijenbier. Ondanks de matige start in het eerste kwartier van beide kanten waarin eigenlijk nauwelijks iets gebeurde, kregen de thuissupporters het toch nog even warm terwijl de temperatuur zienderogen daalde.

Het tweede kwartier van de eerste helft was namelijk voor Neptunus-Schiebroek. Het liet de tegenstander wellicht wat komen, maar sloeg in de omschakeling keihard en ongenadig toe. Rond de vijftiende minuut van de eerste helft was het raak. Een snelle aanval werd opgezet met aan de basis Tim Bieshaar die de andere buitenspeler Wolf Kaan wist te vinden. Wolf, die vandaag eigenlijk niet aanwezig zou zijn - maar een studiedag in Amsterdam halverwege afbrak - was zijn directe tegenstander te slim af en vond voor het doel de vrijgelaten Bob de Jager. Net als vorige week had de aanvallende middenvelder uitstekend en op het juiste moment de goede positie gekozen. De voorsprong een feit, 1-0! Het Negende elftal van Neptunus-Schiebroek nam het heft in handen en was in deze fase duidelijk de betere ploeg. In doelpunten kon men zich dat pas tonen na iets meer dan tien minuten na de openingstreffer. Een bijna identieke snel uitgevoerde aanval volgde. Ditmaal was het echter Wolf die aan de basis stond. Het plezier straalde er vanaf vandaag! Hij stuurde Bob op avontuur en dit keer werd spits Willem van Dommelen voor het doel gevonden. De spits en topscorer - die vorige week niet scoorde, maar toch toen ook heel belangrijk was - verdubbelde de score, 2-0! En zodoende leek er geen vuiltje aan de lucht!
 
Enkele wisselingen pakten niet helemaal zo uit als was bedacht en zo kon het gebeuren dat een doorlopende middenvelder van Berkel enkele minuten voor rust de aansluitingstreffer kon maken, 2-1. Halverwege werden wat puntjes op de 'i' gezet. Vooral niet laten meeslepen door de tegenstander, maar in de tweede helft gebeurde zo nu en dan precies het tegenovergestelde. 
 
Toch wist Neptunus-Schiebroek de score als eerste weer te openen. Na een kleine tien minuten in het tweede deel mocht Willem een hoekschop nemen, de tweede (achtereenvolgens) pas. Berkel kreeg de bal niet weg en vanuit de tweede lijn was het Wolf die de bal opnieuw inbracht. Vlak voor de doelman was het aanvoerder Ruben So die de bal precies goed op zijn hoofd kreeg met zijn rug naar het doel en hem daarmee precies over de onfortuinlijke doelman heen wipte, 3-1! Nauwelijks had iedereen zijn positie ingenomen of de bezoekers kwamen weer terug in de wedstrijd. Doelman Houyu Shih had het nakijken terwijl een speler van Berkel helemaal werd vrijgelaten, 3-2. En zo ging het de tweede helft... tot waanzin van de in de eerste helft geblesseerd uitgevallen Casper van Peijpe. 
 
Het was echt niet allemaal kommer en kwel vanmiddag, we zagen ook de schitterende acties en prachtige hoogstandjes. De nieuwe uitbreiding van de voorsprong was er zo eentje. Tim was aan de rechterkant de sterkste in de duels en daarmee bracht hij de bal bij Jan-Julius Goeijenbier. Met een schitterende individuele actie wist hij, onder het toeziende oog van zijn vader, het vierde doelpunt te maken, 4-2. Iedereen hield even later de adem in toen een speler van Berkel de bal van bijna op de doellijn overschoot. Toch liet men de bezoekers weer terugkomen in de wedstrijd (4-3). Het was niet altijd even best vanmiddag achterin bij Neptunus-Schiebroek. De verdediging onder leiding van Martijn Tukker zag er soms niet helemaal goed uit. Hard gewerkt werd er zeker weer wel door de defensie met daarin afwisselend Vos Wijnen, Thijs Nivard, Stijn van Rooijen, Joshua Lieuw On en Guus Kooimans. Laatste genoemde werd er in de tweede helft toch echt even helemaal uit gesprint, toch misschien maar een keer een traininkje bezoeken...?
 
We waren (pas) halverwege de tweede helft toen Ruben een prachtige steekpass gaf op Wolf. De snelle buitenspeler was zijn directe tegenstander andermaal te slim af en scoorde het vijfde doelpunt, 5-3. De grensrechter van de bezoekers probeerde het doelpunt te voorkomen door voor buitenspel te vlaggen, maar Wolf kwam duidelijk achter zijn man vandaan. Hij was gewoon sneller. Berkel wist echter door miscommunicatie opnieuw de marge te verkleinen (5-4). Om gek van te worden gewoon. In de ruim tien minuten die volgden stond Neptunus-Schiebroek voor het eerst vanmiddag echter met de rug tegen de muur. Weer was het een speler van Berkel die een grote kans om zeep hielp en een afstandsschot werd even later door Houyu vakkundig uit het doel gehouden. Maar...het gevreesde gebeurde toch. Wolf was geblesseerd en de bal werd niet uitgeschoten. Berkel maakte dankbaar gebruik van de chaos en wist vanaf randje zestien door een woud van benen de gelijkmaker in te schieten (5-5!). 

Vanaf het moment dat Berkel écht rook dat er iets te halen viel vanmiddag aan de Hazelaarweg was het commentaar op de leiding groot en werd elk fluitsignaal met veel misbaar ontvangen evenals als er niet werd gefloten terwijl zij vonden dat dat wel had gemoeten. Het zorgde voor een rare sfeer op het veld terwijl het nergens voor nodig was. De wedstrijd belandde na de gelijkmaker in een impasse. Berkel zette niet meteen weer aan en hierdoor kreeg Neptunus-Schiebroek even de kans om op adem te komen, de gelederen te herstellen om vervolgens weer aan aanvallen te denken. De thuisploeg deed dankbaar wat de gasten uit Berkel toelieten: aanvallen. Bij de eerste de beste aanval van enige betekenis werd de bal (ik weet niet meer door wie) in de zestienmeter gebracht, maar de bal kwam daarbij tegen een uitgestoken hand. De scheidsrechter was onverbiddelijk voor de speler die in de hoek van de zestienmeter net binnen de lijnen stond, en wees resoluut naar de strafschopstip.

Met de bal in de hand wachtte de stoïcijnse Willem geduldig tot iedereen zijn plek, waaronder de doelman, innam. Het vertrouwen was groot bij de topscorer toen de bal werd klaargelegd. De doelman koos de verkeerde kant en Willem liet het net weer bollen, 6-5! De gekheid compleet. De bezoekers lieten in de laatste drie minuten duidelijk weten het nog altijd niet eens te zijn met de genomen beslissing(en), een aantal grove overtredingen volgden waarna er zonder extra tijd werd afgefloten en de overwinning een feit was. 

In de kleedkamer knalde de muziek uit de box en werd de overwinning gevierd waarna weer eens een echte ouderwetse en goede derde helft volgde, het was immers alweer ruim twee maanden geleden dat er überhaupt een derde helft was (overigens was er toen geen eerste en tweede, toen Perkouw niet kwam opdagen)...en het bleef nog lang onrustig aan de Hazelaarweg. 

Volgende week (inmiddels over een paar dagen) spelen we in de achtertuin van Martijn. In Krimpen a/d IJssel trappen we om 14.00 uur af bij DCV. Overigens schijnt dan ook de 'schrik van Krimpen' afkomstig uit Nesselande (zie foto) aanwezig te zijn.

 Afbeelding invoegen  Afbeelding invoegen
De start van de 'derde helft' De 'schrik van Krimpen'