Zaterdag is de mooiste dag van de week

En je weet als je naar je vrienden kijkt…hier gaan we heel wat beleven!

"…en de trainer riep; samen is niet alleen, maar eenmaal op het veld vergat je dat meteen”.

Het is de – iets aangepaste – inleiding van het bekende nummer ‘Groen als Gras’ van de Allstars. Soms heb je geen inspiratie nodig om verslagen te schrijven, dan gaat het vanzelf omdat de dag écht zo mooi was of vanwege de uitslag of vanwege het spel of vanwege een specifiek doelpunt en ga zo maar door. Maar er zijn ook zaterdagen dat je moet zoeken naar inspiratie. Dat is vaak ver te zoeken na een nederlaag. Bob de Jager merkte het terecht op, tijdens het eerste saaie kwartier van de wedstrijd vanmiddag, toen Jan Goeijenbier alle lof sprak over het verslag van een week eerder en vroeg of er elke week zo’n verslag is: "behalve bij een nederlaag”, aldus Bob. Dat klopt ook, nederlagen zijn niet leuk om over te schrijven. Je wilt ze het liefst zo snel mogelijk vergeten…totdat ‘zaterdag is de mooiste dag van de week’ ineens bij me opkwam.

Na de spectaculaire wedstrijd en de uiteindelijke winst én het vooruitzicht op de derde plaats in de competitie (bij winst) hadden we toch wel iets verwacht vandaag van Het Negende van Neptunus-Schiebroek. We kwamen bedrogen uit. De tegenstander van vanmiddag tijdens deze inhaalronde was DCV 8. In Krimpen aan den IJssel, bijna letterlijk in de achtertuin van laatste man Martijn Tukker, gebeurde het eerder de (bijna) ongenaakbare koploper CVV Zwervers (2-0). We waren gewaarschuwd. "Zijn we er toch ingetuind”, zou Herman Kuiphof hebben gezegd.

DCV dat zowel in leeftijd als gewicht ruim een dubbele score behaalde dan de equipe van Neptunus-Schiebroek verkreeg een veld overwicht, waren net wat slimmer en hadden ook het nodige geluk aan hun zijde. Vijf verdedigers stelt Het Negende al op sinds de start van dit seizoen, maar toch kon het halverwege de eerste helft gebeuren dat DCV een mannetje helemaal vrij voor het doel kreeg (1-0). Aan de andere kant kwam men niet heel veel verder dan een paar afstandsschoten, mede omdat de doelman van de thuisploeg een paar keer rap zijn doel uit was, waarbij Martijn nog het dichtstbij een doelpunt was.

Na de lange wandeling van veld 4 naar de kleedkamer en een korte discussie besloten we nog even op dezelfde voet verder te gaan en dan later iets aanvallender te gaan spelen. En ook al ging het in de tweede helft allemaal iets beter en kwamen er iets meer en grotere kansen lukte het ook op veld 3, waar we de tweede helft speelden, niet om een doelpunt te maken. En dat was dit seizoen voor het eerst. Telkens was er wel een been van een DCV’er die tussendoor kwam bij een pass of een actie. Met het nodige geluk viel de tweede Krimpense treffer wel binnen omdat Neptunus-Schiebroek de bal niet weg kreeg (2-0).

Het Negende zette in de resterende tijd (ruim 20 minuten) alles op alles, maar toch ontbrak de echte strijd van voornamelijk twee weken terug bij SVS. Twee verdedigers gingen eraf bij de laatste wisselronde, maar het lukte niet om qua doelpunten terug te komen in de wedstrijd. De eindstand bleef 2-0, "en dat was niet eens onverdiend”, was de pijnlijke conclusie. Heel even was in de kleedkamer te zien dat deze nederlaag echt zeer deed, maar de lonkende bierflessen, de muziekbox en het plannen smeden voor de avond die zou gaan volgen, deden alles snel vergeten.

Was het de plotselinge allergie van Houyu Shih? Was het de kater van Vos Wijnen? Of de terugkeer van Mendel Boset (na ruim 2 maanden)? Was het de vooraf aangekondigde druk? Was het de kou? Was het de bloedneus van Tim ‘de schrik van Krimpen’ Bieshaar? Was het de afwezigheid van Stijn van Rooijen en Joshua Lieuw On? Was het omdat Guus Kooimans er toch ook vandaag werd uitgesprint? Lag het aan het feit dat de goedspelende Timber Johnson twee keer werd gewisseld? Was het de blessure van, en daardoor niet inzetbare, Casper van Peijpe (dank voor het vlaggen!)? Of omdat de acties van Wolf Kaan niet lukten? Lag het aan de veldwissel of omdat we een deel met onze wedstrijdballen moesten spelen? Of omdat (zelf in te vullen) Ruben So, Jan-Julius Goeijenbier, Thijs Nivard, Willem van Dommelen en invaller Ravi Rajcomar...dit of dat enzovoorts enzovoorts. In ieder geval waren de paarden van de manage naast veld 4 blij dat ze dit schouwspel slechts 45 minuten moesten aanzien. Ik hou het erop dat het vandaag ‘gewoon’ allemaal niet lukte.

"Maar zaterdag is de mooiste dag van de week en je weet als je naar vrienden kijkt…hier gaan we heel wat beleven!”

Volgende week ontvangen we voor de tweede keer dit seizoen Perkouw aan de Hazelaarweg, tenminste als ze dit keer wel komen. Aftrap is om 16.45 uur. Zaterdag blijft de mooiste dag van de week en we gaan weer heel wat beleven, maar een overwinning schrijft toch lekkerder!

Rectificatie/toevoeging verslag vorige week: Degene die de bal tegen de hand van de tegenstander schoot was de opkomende en op avontuur zijnde rechtsback Vos.