Wisselende bekerduels in meerdere opzichten

Een nieuw seizoen: nieuwe ronde, nieuwe kansen. Lang zag het ernaar uit dat het voormalige Neppie 9 zou ophouden te bestaan. Maar met vereende krachten werden een groot aantal nieuwe spelers aangetrokken. Op 23 juli werd het echt officieel: "we gaan door!" Weliswaar alszijnde Neptunus-Schiebroek 8: Neppie Ocho, maar uiteindelijk zijn dat details. Het inpassen van alle nieuwe spelers wachtte nog een behoorlijke uitdaging in de eerste wedstrijden. Daarom was het extra jammer dat de tweede wedstrijd tegen Berkel niet doorging. De laatste wedstrijd heeft ons laten zien dat we er nog niet helemaal zijn, maar met veel geloof en vertrouwen gaan we de competitie in volgende week. 

 

Voor de eerste bekerwedstrijd ontving Het Achtste op 1 september en op eigen veld SDV 7. Een team dat al een paar jaar bij elkaar speelt. Geen gemakkelijke opgave waarin het team bovendien maar liefst tien (!!) afmeldingen telde. Hierdoor werd al meteen een beroep gedaan op de grote poule met oproepkrachten. Anish Meijer en Martijn van de Sluijs werden bereid gevonden om de gelederen te versterken. Met Anish als laatste man startten we het duel tegen SDV best alleraardigst. We controleerden al snel op het middenveld en wisten af en toe voor het doel van de tegenstander te verschijnen. Een doelpunt bleef echter uit tot na ongeveer twintig minuten spelen. Het was Jurriaan Bos die zich een weg baande door de defensie van de bezoekers en daarbij uiteindelijk onreglementair onderuit gehaald werd. Jan-Julius Goeijenbier nam zijn verantwoording als aanvoerder en schoot feilloos raak (1-0). 

 

Langzaam wist SDV beter in de wedstrijd te komen en zakte Neptunus-Schiebroek noodgedwongen in. Er werd sterk verdedigd en nauwelijks een echte kans weggegeven. Een paar minuten voor rust wist Het Achtste er weer een keer uit te komen. SDV verdedigde slordig en een verdediger schoof de bal zo in de voeten van Wolf Kaan. Wolf bedacht zich niet en schoot van afstand heerlijk raak (2-0)! Halverwege wisten we het zeker: 'een derde doelpunt maken en het is over'. Het lukte echter niet. Het derde doelpunt bleef uit en nadat het niet lukte wilden we dat derde doelpunt iets te graag maken. We speelden te aanvallend en gaven steeds meer ruimte weg. Een paar keer kwamen we nog goed weg, maar de aansluitingstreffer konden we niet voorkomen (2-1). Een mooi verdiende strafschop met een goed uitgevoerde schwalbe zorgde zelfs voor een gelijke stand (2-2).

 

In deze fase van de tweede helft moesten we uitkijken dat we de wedstrijd niet nog gingen verliezen, terwijl we ons toch veelvuldig op de helft van de tegenstander bevonden. In de slotfase van de wedstrijd zocht Tim Bieshaar de achterlijn en bracht de bal terug op het randje van de zestienmeter bij de vrijgelaten Jan-Julius. De teamcaptain van deze week schoot de bal in de het dak van het doel, buiten bereik van de doelman tegen de touwen! Toch nog de 3-2 en de daarmee ook verdiende overwinning! In de eerste officiële derde helft, die vrij rustig verliep, van het seizoen werd de matchwinner ook verkozen tot 'Cappie Derde Helft'.

 

 

Op de donderdag voor de wedstrijd tegen Berkel, juist op het moment dat we zelf de uiteindelijke zekerheid hadden over de beschikbaarheid van minimaal 12 man, gaf de thuisploeg aan niet voldoende spelers te hebben en de verantwoording bij het team te leggen voor de daaropvolgende 'boete' van de bond. Helaas was de vereniging Berkel zo onsportief om de wedstrijd 'gewoon' af te lasten. Berkel kreeg van de bond het voordeel van de twijfel omdat wij geen 'zwart-op-wit' bewijs hadden. Onduidelijk op dit moment is nog of de bond het duel nog belangrijk vind voor de eindstand in de poule en wanneer deze dan eventueel moet worden ingehaald. Zodra dat duidelijk is zullen wij onszelf er ernstig over beraden of wij het nog van belang vinden deze wedstrijd te gaan spelen. Wordt vervolgd dus...

 

 

Voor de derde geprogrammeerde bekerwedstrijd moest Het Achtste naar Alexandria'66. Spelend tegen een nieuw samengesteld team dat nog slechts een enkele keer samen trainde. Aan onze zijde is dat al niet veel anders. Vandaag debuteerden Jesse Lamme en José Sitton voor Neppie Ocho en maakte Mendel Boset sinds vorig seizoen zijn rentree bij het team. De defensie zag er dus voor de derde keer (oefenwedstrijd meegerekend) weer heel anders uit. En dat merkten we, voetballend kwamen we er niet uit. In het eerste half uur waren we niet kansloos en kregen we wel wat kansen, maar wisten we over het hele veld niet doortastend op te treden op vele vlakken. Alexandria'66 profiteerde uiteindelijk met twee zondagsschoten en nam een 2-0 voorsprong. Na iets meer dan een half uur nam Willem van Dommelen, vandaag weer aanvoerder, een hoekschop. Hij vond in de zestienmeter debutant Jesse. De als laatste man gepositioneerde verdediger was bij deze hoekschop sterk in de lucht en kopte de aansluitingstreffer binnen, 2-1. 

 

We kregen voor rust nog de kansen op de gelijkmaker maar die viel niet. Bij een hoekschop voor ons floot de scheidsrechter voor rust tot frustratie aan onze zijde. De rust hielden we op het veld, mede vanwege het warme weer. In de tweede helft begonnen we met goede moed, maar frustreerde de scheidsrechter ons. Jurriaan was net buiten de zestienmeter van de thuisploeg in balbezit totdat, bovendien, een aanvaller van de thuisploeg met een gestrekt been op hem kwam ingevlogen. "Hij speelt de bal", was de uitleg van de leidsman. Feitelijk was daar niets tegenin te brengen, maar het beschermen van spelers is één van de belangrijkste taken van de scheidsrechter. Een centimeter verkeerd en het was met de enkel van Jurriaan niet goed afgelopen. Voor een dergelijke actie heb ik zelf wel eens rood getoond, maar dat verder terzijde. In de tegenaanval scoorde Alexandria het derde doelpunt (3-1). Bij ons was iedereen verbaasd over de beslissing en stond eigenlijk aan de grond genageld. Protesteren was tevergeefs aan het adres van de leidsman die verder nauwelijks de middencirkel uitkwam. De thuisploeg liep in het vervolg eenvoudig uit naar 6-1. Een eretreffer was Timber Johnson en Willem van Dommelen in de slotfase niet meer gegund. Toen we zelfs op dat moment nog kansen wisten te creëren.

  

Zelf hebben we nog wat werk te verrichten en hopelijk kunnen we daar komende maandag een goede start mee maken. Ontevreden over de einduitslag, maar met positieve gedachtes gaan we volgende week richting de competitie. Het kratje van de coach werd vakkundig verslonden ondanks een moeizame opstart. Voormalig aanvoerder en vandaag invaller Ruben So initieerde een derde helft aan de Hazelaarweg. Niet vaak keert het team bij een uitwedstrijd terug op de thuisbasis en zeker niet na een nederlaag, maar spijt hadden we allerminst toen we ruim na middennacht en een paar potjes bierpong het alarm van het clubhuis inschakelden.

 

Volgende week starten we dus op eigen veld met de competitie. Om 16.45 uur ontvangen we dan Rhoon 6.