Kein Geloel, Fussball spielen!

Ontbijtje, wedstrijdje, buffetje, feestje... de dag van Neptunus-Schiebroek 6 in een notendop.
 
Het vroege aanvangstijdstip van de wedstrijd bij Ariston'80 kwam in eerste instantie omdat 16.00 uur in Delft spelen vlak voor het Oktoberfest wel erg laat was, maar 10.00 uur was ook wel weer wat overdreven dacht men even. Totdat teamcaptain Jeffrey zei: "Kein Geloel, Fussball spielen!" Met die boodschap zal hij het team ook het veld in gestuurd hebben. Vice-captain Sjoerd regelde samen met doelman Jelle het ontbijt en zo druppelde men vanaf 8.00 uur (!!) in het al in Oktoberfest sferen zijnde clubhuis binnen. Om 8.30 uur, nadat ook Hessel uit zijn bed was gekregen, zat iedereen aan het ontbijt met een extraatje in de koffie, verzorgd door Matthijs.
 
Ruim op tijd arriveerde iedereen daardoor al op het complex van Ariston'80, alleen Marcel kon de ingang niet vinden. Over de wedstrijd zelf kan ik deze week weinig zeggen, want ik was er niet bij. Wel een kleine samenvatting van het scoreverloop:
 
Minuut 3: 0-1 Pepijn
Minuut 43: 0-2 Jeffrey (vanaf 25 meter)
Minuut 71: 0-3 Vincent
Minuut 85: 1-3
Minuut 88: 1-4 Jordy
 
Alweer de vijfde overwinning op rij! Na 355 minuten zonder tegendoelpunt werd doelman Jelle voor het eerst gepasseerd dit seizoen. Nu gaan we voor het scherp zetten van dit record. Voor het team als geheel staat het record overigens op 422 minuten. 
 
Later die dag werd er vanaf 17.00 uur verzameld voor het Oktoberfest aan dezelfde tafel alwaar eerder die ochtend nog ontbeten werd. Na het buffet kon het feest echt losbarsten. Het Oktoberfest op de club geeft daartoe toch altijd al voldoende aanleiding toe, maar met 15 punten na 5 wedstrijden is dat allemaal nog net effe wat lekkerder. Tijdens de feestavond werd met een heus contract nog een poging gedaan om een extra speler toe te voegen aan de selectie, maar tot op heden is er nog geen handtekening gezet. Tijdens de feestavond werd captain Jeffrey node gemist. Jelle probeerde nog te overtuigen: 'Niet zeiken, gewoon komen', maar hij was niet te vermurwen. Er kan natuurlijk ook maar één echt leider (lijder) zijn natuurlijk. Nu maar hopen dat het 't waard was. Ruim na het verstrijken van de eindtijd van het feest was het voor een aantal teamleden nog even tijd voor een kleine karaoke. De coach was echter ineens vertrokken en dus werd 'Nog 3, 2, 1...' bewaard voor een volgende keer.
 
Een kort verslagje dus deze week, maar soms zeggen foto's meer duizend woorden:  

Zaterdagochtend 8.30 uur...
 
3 punten rijker en 9 uur later...