Eclatante overwinning in Den Briel

Verste duel omgezet in beste wedstrijd.

 

Na de thuisoverwinningen op SDV en Pernis bleef het even stil rondom Neppie Ocho. Dat kwam door de combinatie van de resultaten en tijdgebrek. Eerst volgde de uitwedstrijd bij Excelsior'20, waartegen de heenwedstrijd aan de Hazelaarweg in 0-0 was geëindigd. Een matige vertoning was het in Schiedam, waarna we bij een 2-0 achterstand wel het betere van het spel hadden, maar te weinig echte kansen creëerden om de tegenstander te verrassen. Op de 3-0 einduitslag was dan ook niets af te dingen. 

 

Een week later troffen we op eigen veld het laaggeklasseerde Steeds Hooger. Met veel verwachtingen begonnen we aan een duel waarbij de wind weer een zeer grote rol speelde. Na een achterstand halverwege was het Willem die in de tweede helft een hoekschop in één keer tegen de touwen krulde, maar al snel konden we weer opnieuw beginnen nadat de vervelende spits van de bezoekers de 1-2 maakte. In de slotseconde kwamen we nog één keer goed door op de helft van de bezoekers. Willem gaf de bal aan Jesse en die betaalde zijn uitverkiezing in de spits uit door alsnog de 2-2 te maken, op overigens schitterende wijze.

 

Vorige week ging de tocht naar Abbenbroek. Nooit eerder was ik zelf te gast geweest in het dorp op Voorne-Putten, maar net als bij alle andere dorpse clubs was de ontvangst zeer aangenaam. Ondanks dat bijna het complete middenveld afwezig was en we over slechts 12 spelers beschikten op het zeer vroege aanvangstijdstip waren de tekenen in de groep toch niet heel ongunstig. De eerste overwinning was al bereikt nadat iedereen op tijd verscheen in Abbenbroek. Nadat we uiteindelijk met een half uur vertraging én een minuut stilte voor de slachtoffers in Utrecht begonnen aan de wedstrijd (vanwege een uitgelopen programma) in de middenmoot van de competitie begonnen we zeer moeizaam en raakte de thuisploeg in de eerste minuut de lat. Toen we letterlijk waren wakker geschut namen we brutaal de leiding. Na een goedlopende aanval met Bob en Wolf was het captain Jan-Julius die de score opende. Slordigheidjes zorgden ervoor dat we halverwege alsnog aankeken tegen een achterstand (2-1). Als we met goede moed de kleedkamer uit komen voor het tweede deel krijgen we meteen een strafschop tegen als de spits van Abbenbroek als een stervende zwaan naar de grond gaat op een overigens wel te late actie van invaller Daan (3-1). Halverwege de tweede helft weten we met een opnieuw lekker lopende aanval de aansluitingstreffer te maken. Via Stijn en andermaal Wolf weet opnieuw Bob het doelpunt te maken (3-2). We maakten bij vlagen dankbaar gebruik van de ruimte die we vanuit achteruit kregen en hielden in de laatste fase grote druk op het doel van de gastheren. Tim kreeg een grote kans en in de laatste minuut ging Bob doorgebroken alleen op de doelman af, maar hoe onreglementair hij ook naar de grond werd gewerkt. De leidsman gaf stoïcijns een achterbal. Een nederlaag waar meer mogelijk was geweest.

 

 

En hoe anders was het deze week...

 

De selectie van Neppie Ocho wijzigde op enkele plaatsen en met hulp van de A junioren Kaz van Vliet en Julian Heemskerk kwamen we met 13 man aan op de grens van Brielle & Vierpolders voor de verste uitwedstrijd van het seizoen. Alwaar het schitterende complex van vv Brielle is gevestigd. Een moderne accommodatie dat echter aan voetbalsfeer niets heeft ingeleverd. Het zal de reden zijn dat we uit Rotterdam-Schiebroek graag te gast zijn in Den Briel. In combinatie met een heerlijke lentezon en het aantreden op het even zo keurige kunsthoofdgrasveld was er nog weinig nodig om ook voetballend geïnspireerd te raken. Maar de tegenstander van vanmiddag was niet de eerste de beste. De dorpelingen staan derde in de competitie en in de heenwedstrijd gaven we een 2-0 voorsprong weg met als gevolg een 2-4 nederlaag. Vandaag zou alles anders zijn...

 

Al na vijf minuten spelen was het Jurriaan die een aanval opstartte en Wolf bereikte, hij mocht op randje van buitenspel door (hoe vaak we niet al hebben gezien dat dit op dit niveau wordt afgevlagd) en bereikte op zijn beurt Bob. De aanvallende middenvelder had weer eens goed positie gekozen en scoorde de openingstreffer, 0-1! We teerden op een vroege voorsprong en kregen veel ruimte van de thuisploeg, die ruimte was soms ook nadelig. Op geraffineerde wijze wist Brielle de weggegeven ruimte zelf optimaal te benutten met het geven van de ene steekpass na de andere. Alleen hadden zij geen rekening gehouden met Stijn. De voorstopper maakte de ene na de andere aanval onschadelijk, door de tegenstander niet alleen te snel, maar ook te slim af te zijn. Helaas viel halverwege de eerste helft alsnog ongelukkig de gelijkmaker (1-1). Als Julian erin is gekomen voor Tim en iets later Thomas voor Joost Jan gaan we met een extra middenvelder spelen. Hierdoor kunnen we nog beter gebruik maken van de geboden ruimte, al kwamen we daardoor soms achterin wel 1-op-1 te staan. We hadden echter alles onder controle. Captain Vos stuurde de manschappen aan met aan zijn zijde José, Nur en de eerder genoemde Stijn. 

 

De 'durf' werd uitbetaald. Aan de rechterzijde van het veld was na iets meer dan een half uur spelen Thijs in balbezit onder toeziend oog van zijn meekijkende vader. De pass op Julian was niet perfect, maar de A junior ontfutselde de bal aan de voeten van de verdediger, ontsnapte en scoorde, 1-2! Halverwege was het optimisme groot bij de Schiebroekenaren. Op het complex waar ik als elftalleider, supporter en bestuurder al menige voetbalminuten doorbracht werd nu een verrassende, maar heerlijke en terechte voorsprong verdedigd. De keuze vooraf voor siroop in plaats van thee was gerechtvaardigd onder deze bijna zomerse temperaturen. Om het wisselbeleid te combineren met het spelen met vier middenvelders werd Vos doorgeschoven en kwam Stijn als laatste man te spelen. Dat voelde in de eerste minuten na rust even onwennig, maar al snel herpakten we de grip op de wedstrijd.

 

Na een klein kwartier in de tweede helft wilde Nur eraf vanwege een liesblessure terwijl Julian aan de rechtsvoor positie doorbrak en voor het doel Tim vond. De spits knalde de bal heerlijk hard tegen de touwen voor een ruimere voorsprong in de stand (1-3)! Nadat de wissel met Nur was gedaan nam Vos zijn laatste man positie weer in en dat voelde voor iedereen toch wat beter aan. Drie minuten later hebben we weer een nieuwe aanval en wordt de daaropvolgende hoekschop niet lekker weggewerkt door Brielle. Thomas legt de bal klaar voor Wolf, die de bal op schitterende wijze binnenschiet, 1-4! Daarmee kwam er een einde aan zijn doelpunten 'droogte' van 77 dagen (en zo'n 545 werkelijke speelminuten) én dat werd gevierd! Opnieuw 'slechts' drie minuten later is het opnieuw Thomas met een assist en weet Julian zijn tweede doelpunt van de middag te maken, 1-5!!

 

Wat gebeurd hier allemaal? We lijken even snel wakker te moeten worden uit een stoute droom, maar niets is minder waar. Sterker, het is meer dan terecht. Het voetbal is goed, het samenspel goed... driehoekjes, één keer raken, alles komt voorbij. Het hard werkende middenveld met Thomas, Jurriaan en Thijs floreert. Bob vervangt even later Wolf, die met een brede 'smile' het veld verlaat. De kansen blijven komen, Jurriaan (die ook vind dat 'ie al te lang niet gescoord heeft), Bob en Julian zijn dichtbij de volgende treffer. De scheidsrechter weigert een strafschop te geven als Julian bij de voeten wordt gegrepen door de doelman, maar met deze stand konden we er nu niet erg boos om worden. Al is een strafschop natuurlijk gewoon altijd een strafschop. We worden vervolgens zelfs een beetje overmoedig en spelen met veel mensen voor de bal op jacht naar een volgend doelpunt. 

 

 

Dat komt ons een minuut of acht voor tijd duur te staan, als het honderdste Brielse  competitiedoelpunt zomaar pardoes binnenvalt achter de overigens uitstekend keepende Kaz (2-5). Een minuut later verslikken we ons andermaal en wordt een voorzet vanaf links door de spits van Brielle op waarde geschat. De spits neemt de bal in één keer op de schoen vanaf de vijf meter lijn, maar Kaz weerhoudt een volgend tegendoelpunt met een geweldige reflex en met behulp van de lat volgt geen derde tegengoal. De goalie spreekt als volleerd teamgenoot de manschappen aan: "het is leuk dat jullie willen scoren, maar vergeet niet te verdedigen". Als de doelman enkele minuten later de bal snel en ver uittrapt bereikt hij Julian. De junior omspeelt zijn tegenstander en geeft de bal in een vloeiende beweging mee aan Bob die de vrije ruimte gezien heeft, erin loopt, de doelman passeert en op de doellijn nog even het zekere voor het onzekere neemt en daarme de eindstand op 2-6 (!!) te bepalen. Hiermee beëindigde hij het duel ook nog een schitterend slotakkoord én ons 50ste competitiedoelpunt. Het verschil in gemaakte doelpunten was vandaag op het veld niet te zien. Neptunus-Schiebroek 8 was heer en meester... Chapeau!

 

Na zo'n heerlijke wedstrijd waarin alle spelers een meer dan belangrijke bijdrage leverden en José voor de eerste keer de 90 minuten volmaakte, hoorde natuurlijk een koud biertje in de kleedkamer! Superlatieven schieten verder te kort om deze werkelijk fantastische wedstrijd te omschrijven! Het is écht geen vroege 1 april-grap! Volgende week hopen we op dezelfde wedstrijdbeleving als de ongeslagen koploper CION op bezoek komt aan de Hazelaarweg. Aftrap zoals vertrouwd om 16.45 uur. Met daarna sinds lange tijd weer een 'derde helft'? Nu nog eerst een weekje nagenieten!