A1 en Zaterdag 6 sluiten het seizoen in stijl af

Voor velen een laatste kunststukje, de strijd der titanen en een passend feest tot slot.

Het was een bijzonder seizoen, het afgelopen jaar en dat is meer dan een understatement. Het voormalige A1 elftal (2014-2015) ging aangevuld met 4 spelers (Sjoerd Kolner, Nick Heikens, Matthijs van der Wagt en Jeffrey Banis) van de club door als Zaterdag 6. Zelf besloot ik aan te blijven als trainer, maar werd ook trainer van B1. Ondertussen deed ook het ‘nieuwe A1’ bij monde van Reinier Jansen mij dat verzoek. Ik moest er even over nadenken. Zonder de spelers te kennen heb ik nog ruim voor de eerste reguliere training aan Reinier aangegeven dat ik het wel wilde gaan doen. Nou daar heb ik toch geen spijt van gehad!

Inmiddels had er op 27 juni 2015 al een wedstrijd plaatsgevonden tussen ‘de nieuwe A1’ en ‘het nieuwe 6e’. Uitslag werd 2-1 voor het 6e. Ik mag het niet van ze zeggen, maar de tweede doelpunten kwamen voort uit een strafschop en een eigen doelpunt. Op 24 oktober 2015 vond de tweede strijd plaats tussen de twee teams. A1 creëerde lopende de eerste helft een veldoverwicht en had een al bijna onoverbrugbare voorsprong van 3-1 genomen en toen het vlak na rust ook nog 4-1 werd leek het 6e de strijd al vroegtijdig te moeten staken, maar nadat defensie-leider Leander Barendse bij A1 met twee gele kaarten vroegtijdig kon gaan douchen kwam het 6e terug in de strijd. Verder dan 4-3 kwam ‘oud A1’ echter niet en dus stonden de onderlinge verhoudingen na twee duels in evenwicht.

< Ik zal niet gaan terugblikken op het hele seizoen, maar duidelijk was wel dat A1 na een goede bekerserie de verwachtingen in de competitie, vooral na de winterstop, niet kon waarmaken. Na de deceptie in de tweede bekerronde ging het bergafwaarts, met een enkele overwinning tussendoor (CKC- en VOC-uit). Dieptepunt was de slot, thuiswedstrijd tegen VOC. Ik ga er niets meer over zeggen.

Zaterdag 6 verslikte zich voor de winterstop eigenlijk alleen bij Zestienhoven, precies de wedstrijd waar ik wél bij kon zijn en dat tevens als coach. Vervolgens werd er een uitstekende serie neergezet met de kraker bij Ommoord (1-2) vers in het geheugen waarin doelman Jesse Swagemakers in de laatste minuut van de blessuretijd een strafschop uit de rechterbenedenhoek pakte. Die uitstekende serie leverde speculaties op over een mogelijk kampioenschap en de daarbij behorende ‘platte kar’ tocht door de wijk. Toch moest het team zijn meerdere erkennen in Hermandad en XerxesDZB, alhoewel het team tegen laatste genoemde op eigen veld nog heel erg dicht bij een stunt was. >

De competitie zat er op 11 juni (2016) al een tijdje op, de examens, tentamens en zelfs de examenreis zaten er (voor de meesten) al op, wanneer de teams zich gereed maken voor "het laatste kunststukje”, citaat Eden Wessel. A1 trekt op de woensdagavond, koud terug uit Chersonissos, nog eenmaal de kicksen aan voor een laatste training. Veel soeps is het niet. Ergernissen alom. Op een enkeling na was dan weer wel bijna iedereen aanwezig. Bij het 6e sluiten een aantal gladiolen aan bij de recreatie donderdagavond training met ook enkele selectiespelers. Enkele anderen haken af, ook voor de wedstrijd.

Op zaterdagmiddag vanaf 14.15 uur arriveren de spelers, compleet met katers en slaapgebrek, van beide teams één voor één op het complex van Neptunus-Schiebroek, voor het merendeel de laatste keer. Ik kijk het met lede ogen aan met aan mijn zijde clubvoorzitter Jan D. Swart. Bij het zien van de te winnen beker beginnen de kleine oogjes langzaam te glinsteren. Er valt, naast de eeuwige eer, écht iets te winnen vandaag!

Om enkele minuten na 15.00 uur als er nog één grote groepsfoto gemaakt is ter herinnering wordt er afgetrapt voor de Grand Final. A1 start redelijk moeizaam en moet al na 7 minuten, na een slecht verwerkte hoekschop, een doelpunt toestaan. Friso van der Werf, pas terug uit Australië, scoort via de carambole de 1-0 voor het 6e. Het 6e houdt nog enige tijd het veldoverwicht, maar moet na ruim een kwartier achteruit. A1 neemt het heft in handen, maar de echte kansen blijven uit mede door sterk verdedigend werk van Wessel Vis. Daan van Rooijen en Renze Straatsma moeten bij het 6enaar de kant met enkelblessures, het gebrek aan trainingsminuten en versleten voetbalschoenen breken op.

Het duurde tot enkele minuten voor rust dat A1 de eerste écht grote kans krijgt. Spits en topscorer Pepijn Kruseman Aretz kopt de bal rakelings langs de kruising na een hoekschop. Als Berend Knol in de laatste minuut voor rust nogmaals mag aanleggen vanuit de cornervlag wordt Pepijn helemaal vrij gelaten door de spelers van het 6e. Ook al is koppen niet de spits’ sterkste punt, geef hem die vrijheid niet, gevolg: 1-1! En dat op slag van rust!

De tweede helft begon en het spel gaf een eenduidig beeld. A1 maakt het spel en valt aan, het 6e verdedigd en probeert iets te halen uit counters. Wouter Jansen en Vincent Veldhuizen maken wel oorlog, maar komen samen met Renze niet tot hele gevaarlijke mogelijkheden. Na ruim een kwartier in de tweede helft speelt A1 het goed uit in de zestienmeter, alwaar het 6ede bal niet weg krijgt. Net binnen de zestienmeter valt de bal voor de voeten van Sam Dölle, hij schuift de bal voorbij doelman Jesse en tekent zo voor een 2-1 voorsprong. A1 is er dan nog niet. Het 6e probeert met vereende krachten tot het doel van doelman Willem Lugard te komen. Dat lukte soms wel, maar veel gevaar leverde dat niet op. Het grootste gevaar kwam toen laatste man Sjoerd Kolner mee naar voren kwam, maar ook hieruit kwam geen doelpunt.

A1 had de rijen gesloten, nog één keer. Er was geen doorkomen aan. Zelfs back Niels van Dijk gaf geen krimp. Aanvoerder Hessel Tromp trok voorop in de strijd en genoot, met de altijd coachende Leander achter hem en voor hem de continue doorjagende Pepijn, veel steun. De anderen teammaten volgden in die lijn. Coach John Jansen leek eindelijk weer eens te kunnen lachen langs de kant van het veld. Maar omdat de marge van 1 doelpunt verschil bleef staan bleef het bij een voorzichtige grijns. Tot twee, drie keer toe kreeg Pepijn de mogelijkheid de wedstrijd te beslissen, maar daarin niet slaagde, mede vanwege goed keeperswerk van Jesse.

In de laatste minuut van de wedstrijd, als de officiële speeltijd verstrijkt, krijgt A1 de bal niet helemaal weg uit de zestienmeter en brengt het 6ehem weer terug in. Vier meter buiten het strafschop gebied is het oorlog, maar het is oorlog tussen twee spelers van A1. Gijs de Graaf, die er beter voorstond en Leander die de bal wil wegwerken, missen door chaos de bal en maakt Gijs hands in de scrimmage. Het duurt even voordat de gemoederen bedaart zijn, terwijl het 6e discussieert over wie de vrije trap moet nemen. Inmiddels twee minuten verder levert de vrije trap geen gevaar en de blessuretijd geen noemenswaardig heden.

‘Neppie A1’ wint de titanenstrijd, broederliefde is even ver te zoeken. Coach John grijnst van oor tot oor. Matthijs van der Wagt tapt de beloofde Pitchers, het 6e erkent de nederlaag, ook al doet het pijn. Daarna is het tijd om het seizoen echt goed af te sluiten. De spelers van A1 bedanken coach John en trainer Wilko voor het afgelopen seizoen met een cadeau, flessen wijn en een kaart met een paar mooie woorden! Zelf probeer ik eigenlijk altijd het seizoen af te sluiten waarbij niemand met lege handen naar huis gaat en ik nog even kort terugblik op het afgelopen seizoen, dat werd lastig toen ik er achter kwam dat ik mijn ‘speech’ vergeten was. Improviseren dus.

De speech, omdat ik hem niet voor niets geschreven had én speciaal voor Sjoerd die liever naar Wales ging kijken…

"Het einde van het seizoen, daar staan we dan. Het laatste A1 elftal dat de club zal kennen, want vanwege de naamswijziging naar JO19-1 zal dit nooit meer voorkomen. Voor dit laatste moment heb ik een speech voorbereid, die net als de wedstrijdverslagen zijn, altijd net iets te lang…

Sommige mensen verklaren mij telkens weer voor gek! Zelfs als het seizoen ten einde is ben ik vier tot zes dagen in de week (en zondags bijkomen van een kater) bezig om het de verschillende teams naar de zin te maken, de ene keer met meer succes dan de andere en bij het ene team met iets meer aandacht, want ik kan nog steeds niet op twee, drie plaatsen tegelijk zijn. Zo kwam het dat ik dit seizoen nauwelijks aandacht kon besteden aan het 6e. Jullie speelden op soms onmogelijke tijdstippen uit als de anderen thuis speelden en vice versa, maar wanneer de mogelijkheid er wel was, dan was ik er.

Elk seizoen is het weer zoeken en nadenken over aan welke teams ik mijn aandacht ga geven. Dat is echt niet altijd even makkelijk. Ik heb al snel ‘ja’ gezegd tegen het 6e, dat deed ik met ‘oud A1’ toch al en bij A1 heb ik lang gewacht met ‘ja’ zeggen en dat had alles van doen met het feit dat ik al zoveel te doen had met B1, het 6e en de diverse bestuurlijke taken. Nog voordat het seizoen écht begon heb ik Reinier laten weten dat ik jullie team ‘er wel bij’ wilde doen… nou, dat is toch wel anders gelopen. Ook al was het soms lastig te combineren en racete ik op een zaterdag van B1 bij NOCKralingen naar CVV Zwervers met 120 km/pu over de Capelse dijk omdat ik de tweede helft wilde halen. Bij aankomst bleek dat het beste in de eerste helft al vertoond was, maar jullie enthousiasme maakte alles goed.

De eerste trainingsavond vergeet ik nooit meer, of eigenlijk wat ik daar vertelde en hoe het een week later anders was. Die avond vertelde ik dat wij met witte ballen trainen en het damesteam (dat is inmiddels is opgeheven) met goudkleurige ballen en of jullie alsjeblieft die goudkleurige ballen meteen wilden terug schieten. Omdat het mij beter uitkwam om bij B1 niet met witte maar met goudkleurige ballen te gaan trainen werd dat ook bij jullie ineens veranderd en dus stonden jullie een week later keurig alle goudkleurige ballen ‘terug te schieten’ naar de dames. En kon ik ze gaan halen…

Anekdotes zijn er van het afgelopen seizoen voldoende, heel veel zelfs. Vrees niet, ik ga niet allemaal benoemen. Ook al zijn de meeste (écht) leuke en positieve herinneringen. Echter niet allemaal en een enkeling heeft er een blijvend litteken aan overgehouden. Een aandenken zullen we maar zeggen. De wedstrijdverslagen zullen online echter altijd beschikbaar blijven. Verder waren de theekransjes tijdens de trainingen nooit eerder in een seizoen zo groot met o.a. Maas en Niels, maar ook Fabian en Sam konden er soms wat van. En zelden heb ik zulke bijzondere redenen gehoord om niet te komen trainen, het was zelfs zo dat ik Jurriaan niet eens meer meerekende in de te verwachten aantallen spelers op de training. Op één keer na toen er een weddenschap op stond.

< Terugblik zoals hierboven in het wedstrijdverslag benoemd >

De laatste prestaties zijn ook het enige smetje op een wat mij betreft zeer geslaagd seizoen. Ik heb weleens van die seizoenen gehad waarvan ik dacht was ik er maar nooit aan begonnen of ik wou dat het snel voorbij was, soms met de twijfel om het wel af te maken. Dat alles is bij jullie (A1 én 6e) totaal niet van toepassing, sterker nog ik vind het jammer dat het voorbij is!

Wat betreft het 6e gaat er een hoop veranderen. Jesse gaat naar de selectie en een aantal spelers gaat er na twee seizoenen bij de club mee stoppen, daar komen een paar oudgedienden en een paar nieuwe spelers voor terug. Bij A1 gaan de meeste spelers stoppen. Gelukkig blijven er nog 4 sowieso
(a la minute aangepast) bij de club! Gijs en Stijn gaan komend seizoen actief zijn in een nieuw A team. Verder gaan Leander en Jasper naar de selectie en daarmee verwacht ik dat er wel een link blijft naar een groot gedeelte van de rest van de groep. Een groep die altijd voor elkaar klaar staat en een groep die ik ga missen!

Jullie hebben mij een oprecht erg leuk seizoen bezorgd en daar wil ik jullie allen voor bedanken! Ik hoop, en dat is wel al gebleken, dat jullie het net zo leuk hebben gehad als ik. Ik heb nog iets ter herinnering en niemand gaat vandaag met lege handen naar huis! John, ik wil bij jou beginnen. De afgelopen twee jaar heb je met veel enthousiasme het kunnen opbrengen om bij onze club een A1 elftal op de been te houden op jou geheel eigen wijze. Ik hoop dat we je het komende seizoen nog eens mogen bellen als we een scheidsrechter nodig hebben en wie weet wat de toekomst nog brengt!

Dan wil ik vijf spelers even namens voormalig tweede elftal trainer Piet van Veen bedanken en dat doe ik tegelijkertijd ook op persoonlijke titel én namens de club. Hessel, Leander, Pepijn, Jasper en Sam zonder jullie had het tweede elftal het seizoen misschien niet kunnen afmaken en dat zo vlak voor jullie examens. Dit is een aardigheidje namens Piet.

Het is nog niet klaar. Zoals ik bij bijna elk elftal aan het einde van het seizoen doe heb ik nog iets voor de topscorer en degene met de meeste assists. Bij het 6e heb ik de assists niet kunnen bijhouden, jullie wisten het soms zelf niet eens meer. Met veel pijn en moeite kreeg ik soms de doelpuntenmakers door, laat staan de assists. Een reden om het volgend seizoen goed te gaan doorgeven. De topscorer van het 6e werd met 13 doelpunten, Renze!

Dan A1, jullie weten allemaal waarschijnlijk al wie de topscorer is, maar toch bewaar ik die voor het laatst. Bij de assists was het namelijk veel spannender en bovendien bij jullie waarschijnlijk niet bekend. Gijs begon het seizoen erg goed met veel assists, maar in de tweede seizoenshelft nam Hessel vaak zijn verantwoording als aanvoerder en begon aan een opmerkelijke inhaalrace. Uiteindelijk zijn beide spelers gelijk geëindigd met 15 assists en dus een gedeelde eerste plaats, maar natuurlijk geen gedeelde beker.

Dan is het als laatste tijd voor de topscorer. De topscorersprijs gaat naar iemand die ik zowel als speler, maar ook als mens buiten het veld hoog heb zitten. Pepijn, ik weet dat je het zelf niet bijhoudt en het je ook niet heel erg veel uitmaakt, maar je maakte 45
(en dus niet 43 zoals ik zei) doelpunten dit seizoen en was minstens net zo vaak boos op jezelf bij een gemiste kans omdat het je passie is. Van die 45 doelpunten waren er 41 afkomstig uit officiële duels en daarmee ben je all-time topscorer van de teams waarbij ik betrokken ben geweest. Nog steeds vind ik het onwijs jammer dat je gaat stoppen, maar deze topscorersprijs komt jou meer dan toe!”

Na de speech was het, ook al vergat ik het bijna, tijd voor het overhandigen van de beker aan aanvoerder Hessel. Met veel gejuich werd de beker in ontvangst genomen, terwijl de, overgebleven, spelers van het 6e snel de kantine in vluchtten. Vervolgens was het tijd om de Barbecue aan te steken en verzorgden Jeffrey Banis, Lennart Harreman en Leander Barendse het vlees en dergelijke voor de anderen. En volgde er een derde helft onder leiding van ‘captain derde helft’ Reinier Jansen. Die avond volgde er nog bier, baco, zang, spelletjes, barkrukken, gesprekken (o.a. Sjoerd die Willem contracteerde voor het 6e, nog een speler die blijft!) en nog meer bier en baco.

Er kwam een eind met een lach en een traan tot slot aan het einde van een geslaagde en geheel in traditie zijnde slotdag. Voor iedereen die stopt geldt, kom voetbal kijken: nu, in de toekomst of wie weet zelf voetballen en natuurlijk wens ik jullie alle goeds met studeren en alles wat daarna gaat volgen. Voor iedereen die doorgaat geldt in eerste instantie het zelfde, en ik kijk uit naar een nieuwe voetbaljaargang. Het zal weer een hoop moois gaan brengen. Ik mis het nu al. Nogmaals allemaal bedankt voor een meer dan geslaagd seizoen. Een seizoen dat ik nooit, maar dan ook nooit zal vergeten! Een hele mooie herinnering! Tot snel!

Klik hier voor enkele foto's. Voor alle statistieken, klik hier.

Spelers 6e: Jesse Swagemakers, Friso van der Werf, Wessel Vis, Sjoerd Kolner, Daan van Rooijen, Matthijs van der Wagt, Amar Mahmood, Lennart Harreman, Vincent Veldhuizen, Nick Heikens, Jeffrey Banis, Renze Straatsma en Wouter Jansen.
Afwezig: Bas de Jong, Bas Posner, Mert Öztürk, Ties Verhagen, Ravi Rajcomar en coach Peter Harreman.

Spelers A1: Willem Lugard, Reinier Jansen, Stijn van Rooijen, Eden Wessel, Niels van Dijk, Fabian Visser, Jasper Meyboom, Leander Barendse, Hessel Tromp, Pepijn Kruseman Aretz, Sam Dölle, Maas Abbink, Berend Knol, Gijs de Graaf, coach John Jansen en assistent scheidsrechter Hidde Tromp.
Afwezig: Jurriaan Ham