Column
Een terugblik, een bijzondere gebeurtenis, een apart verhaal...? Als zoiets van toepassing is, dan kan je dat hier terugvinden.
| Zomercolumn: De foto('s) en z'n verhaal - vrijdag 28 juli 2017 |
En de transitie: Neptunus-Schiebroek 6 wordt 7 en JO19-2
wordt Neptunus-Schiebroek 9.
Ik had een leuk idee voor een column (verslag, zoals je het wilt noemen) ergens
in begin juli en wilde daar een week na de seizoensafsluiting aan gaan beginnen.
Ik had de eerste regel geschreven, dezelfde als twee jaar terug. Niet als titel
ditmaal, maar als afsluiting. Want zo doe ik dat vaak. Een bepaalde regel moet
in het verslag of in de column komen, maar als ik nog niet weet waar dan schrijf
ik hem gewoon op. Die regel was; ‘We mogen bijna weer…’ De seizoensafsluiting
van 1 juli was tenslotte erg laat het afgelopen seizoen.
Nadat ik die regel geschreven had kwam het verschrikkelijke nieuws over Ajax
speler Abdelhak Nouri. Bij het zien van de beelden schoot als eerste door mijn
hoofd: ‘dit duurt te lang’. Waarna ik geen zin meer had in het schrijven van
een vrolijk verslag. Ik dacht terug aan 2012, toen ik (achteraf in veel mindere
mate) zelf van dichtbij meemaakte dat een speler op het veld in elkaar zakte. Bij
het team waar ik trainer van was. Ik zag Marcel Keizer staan, net begonnen aan
die grote klus, met tranen in zijn ogen. Ik zag mezelf. Een aantal dagen later
bleek dat Nouri blijvende schade heeft opgelopen en nooit meer zal voetballen, en
erger nog…waarschijnlijk nooit meer normaal kan functioneren. Hij mag niet meer.
Vreselijk, dat gun je niemand, zelfs je aartsrivaal niet…
Nu zijn we een paar weken verder als ik even drie weken nauwelijks gedacht heb
aan Neptunus-Schiebroek. Ik had het echt even nodig. We staan aan de vooravond
van de start van een nieuw voetbalseizoen, tenminste de selectie gaat beginnen
met trainen en starten met de voorbereiding. Ik denk terug aan die memorabele 1
juli als clubvoorzitter Jan Swart op facebook een stukje typt over Theo
Eerdmans. Ineens valt alles op z’n plaats en een nieuw idee voor een stukje is
geboren. ‘Een schitterende seizoensafsluiting was het’, dacht ik.
Neptunus-Schiebroek 6 won de strijd om de Dit is Voetbal! Cup van JO19-2. 7-2
was de uiteindelijke, wat vertekende, eindstand nadat JO19-2 in de eerste helft
op voorsprong was gekomen en Het Zesde in het laatste kwartier vijf maal
scoorde. Daarna begon het natuurlijk pas echt. In het clubhuis vond een quiz
plaats, waarbij ik zelf de quizmaster was. Een quiz over het afgelopen seizoen
waarbij je met gokken heel ver kan komen. Zoals Eerdmans, als eerste mannelijke
BN’er, ooit de Willens & Wetens Quiz presenteerde, maar dan beter. Saillant
detail is dat ik in de Zalmhuis-nieuwsbrief ooit de Willes & Wetens –
wistjedatjes publiceerde. Willes was daar mijn verworven bijnaam. Maar ik dwaal
af. Jack (Het Zesde) en Gijs (JO19-2) wonnen de quiz van hun team. Met gokken.
Een lange speech volgde met prijsjes, cadeautjes en als klapper een jaarboek
met verslagen en statistieken voor het kampioenschap van JO19-2. Sjoerd bedankte
namens Het Zesde en Willem & Gijs deden dat in een uitgebreide speech namens
JO19-2. Het roerde me, zoals me dat het altijd doet. Het cadeau, een
passe-partout voor de Feyenoord thuiswedstrijden in de Champions League, was me
dankbaar maar teveel. Willem corrigeerde me. "Kijk eens wat jij allemaal voor
ons hebt gedaan.” Ik moest hem gelijk geven, maar daar doe ik het niet voor
dacht ik. "Daar mag best iets tegenover staan”, vulde hij nog snel aan voordat
ik iets kon zeggen. Ik kon alleen nog instemmend mee knikken.
JO19-2 wilde zich vereeuwigen in het clubhuis en timmerde de acceptabele en
bescheiden foto aan de wand naast het hoogst spelende clubelftal ooit.
"Prachtige plek”, zei aanvoerder Rex toen hij het lijstje in twee keer, vanwege
de zenuwen, aan de spijker hees onder toezicht en luid gejoel van zijn
teamgenoten. Een lang gesprek met Sjoerd volgde daarna. Hij voelde zich
schuldig over hun cadeau en miste zijn maatjes Jeffrey (voorstelling met
schoonouders) en Nick (vakantie met vriendin). Tijden veranderen. Na ‘als het
erom gaat dat je iets moet geven, gaat er niet om wat je geeft, maar dat je
geeft’ was Sjoerd overtuigd, maar wilde ook de foto aan de muur. Prompt sloeg
hij een spijker in de muur op de meest prominente plaats van de vereniging. Het
tot dan toe laagste seniorenteam in het clubhuis. Het Zesde. Een team waar Theo
Eerdmans, bij Neptunus solo, ook ooit in speelde. Hij was tevens de man die
ooit in de Neptunus-revue schreef over de clubgeest en saamhorigheid bij de
club, destijds. Nu staat Sjoerd daarvoor. Maar de foto dus, laat hem een
jaartje hangen, geen allegaartje, maar gewoon vanwege die clubgeest.
Schitterend, toch!?
Later die avond volgden nog een paar mooie gesprekken en een tot echte tranen
geroerd afscheid van Gijs. De oprichter van JO19-2, het kampioenselftal. Hij
gaat studeren in Groningen, maar zal net als een ieder die uitwaait jaarlijks
terugkeren op het traditie getrouwe Adema-toernooi. En wellicht ooit het
voorbeeld van Hessel en Pepijn volgen door helemaal terug te komen. Deze middag
en avond was te bijzonder om de volgende dag al een verslag te schrijven. Ik
moest het even laten bezinken en bovendien moest er worden opgeruimd en
schoongemaakt.
Komend seizoen is Het Zesde, het zesde niet meer, maar wordt het team Het
Zevende. Ook zijn ze niet meer het laagste seniorenteam. Dat stokje wordt
overgenomen door JO19-2. Zij worden Het Negende. Een ongelooflijke groei en dat
vanwege aandacht, clubgeest en saamhorigheid. In sommige geledingen is het clubleven
niet dood, het leeft! Het komend seizoen gaan we voor nog meer verslagen, nog
meer statistieken en vooral nog meer gezelligheid.
In de voetballoze weken is de website aangepast, zijn er nieuwe pagina’s
bijgekomen, enkele zijn verder aangepast naar de stijl die vorig jaar is
ingezet. Kortom de diverse pagina’s zijn klaar voor het nieuwe seizoen en uiteraard
nam ik het seizoen 2016-2017 op in het archief, de ‘Historie’. Vanwege opslaglogica
zullen de verslagen óók op een andere manier verschijnen op de site, maar dat
wordt snel duidelijk. De indelingen voor beker en competitie zijn inmiddels
bekend en dus zeggen we: ‘We mogen bijna weer…’, op 21 augustus is de eerste
training! Wij wel en daarbij denken we nog even aan Nouri en zijn familie.
Sterkte, heel veel sterkte!
Reacties:
| Er zijn nog geen reacties op dit bericht geplaatst. |
Reageren: