Onfortuinlijk C1 verliest nipt van hoofdklasser

Vooraf werd er met gemengde gevoelens gesproken over de tegenstander van vandaag. De één vroeg zich af; waarom spelen we tegen een hoofdklasser en de ander vond het een enorme uitdaging. De gemengde gevoelens in de groep betekende een zeer wisselvallige eerste helft. Op een strook tussen het derde en vierde veld mochten we de warming-up doen voordat we na vier weken eindelijk weer eens een wedstrijd mochten spelen. Tijdens de voorbespreking werd er duidelijk gemaakt dat we hier zonder druk mochten spelen, maar dat we wel moesten spelen met 100% inzet en samenspel.

De wedstrijd begon om 15.30 uur, we leken mat en gaven de tegenstander de ruimte om naar hartelust te combineren en het ons zo dus behoorlijk (onnodig) moeilijk te maken. We kwamen zenuwachtig over en zo kon de tegenstander werken aan hun zelfvertrouwen. Ze wonnen dit seizoen namelijk pas 1 wedstrijd (tegen Leonidas C1) in de competitie. Na enkele kansen voor de gastheren zouden we toch beter moeten gaan opletten en gezien het tijdstip zouden we allang wakker moeten zijn. Toch lieten we tegenstander komen en zo kwamen ze ook op een 1-0 voorsprong. In het tweede gedeelte van de eerste helft lieten we eindelijk zien dat we zeker niet onder deden voor deze tegenstander. Een aantal maal kwamen we er gevaarlijk uit en lieten we aardig combinatievoetbal zien! Ondanks deze momenten gingen we met een 1-0 achterstand de rust in.

Vanaf de aftrap voor de tweede helft zagen we een heel ander C1. Een team dat gezamenlijk ten strijde trok om het de tegenstander vandaag niet cadeau te doen. Al snel leverde dat een kans op en meteen was het raak een steek pass van Dominick op Simon die nog één tegenstander passeerde en vervolgens de gelijkmaker inschoot. We waren weer helemaal terug in de wedstrijd. Alles was open, maar wij stonden met een andere intentie op veld. Dit zagen we terug in het samenspel en de kansen die daardoor ontstonden. Simon, Quincy en Roland zagen alledrie een mogelijkheid aan zich voorbij gaan. Er ontstonden hachelijke momenten voor het doel van de tegenstander en de hoofdklasser bleef met hangen en wurgen overeind. Een grote verdienste voor onze groep! Echter is het voetballen een spelletje waarbij je slecht kan spelen en toch kan winnen. Dit gebeurde onze tegenstander, een wild schot van een middenvelder van de thuisploeg trof uiteindelijk het doel, maar daar hadden ze wel onze hulp bij nodig. Mitchell probeerde redding te brengen, maar hij raakte de bal zo dat hij Elmar verraste en zo Victoria op 2-1 zette.

Een grote teleurstelling volgde, maar uiteindelijk mogen we tevreden zijn met het behaalde resultaat. We mochten deze nederlaag incasseren met opgeheven hoofd. Dat werd dan ook nadrukkelijk uitgesproken na afloop van de wedstrijd. Als we op deze voet dit seizoen afmaken, dan wil ik nog wel eens zien wat er allemaal nog kan gebeuren…..