C1 wervelt in derby der derby's
De hele week werd er al over gesproken, zelfs tot sms-jes aan toe. Dé wedstrijd tegen VOC, dat is een wedstrijd die leeft! Iedere keer wanneer er een derby in het vooruitzicht ligt, worden aloude clichés uit de kast gehaald. "Het is een wedstrijd op zich", en "In een derby kan alles gebeuren", zijn slechts twee van deze veelvuldig gebezigde uitspraken. De wedstrijd van afgelopen zaterdag voldeed uiteraard (het is niet voor niks een cliché) aan dit beeld. De derby bevatte alles wat een dergelijke wedstrijd interessant kan maken. Veel strijd, veel publiek, één, zelfs twee penalty’s, zeven doelpunten, (en dus) een winnaar en veel blijdschap (aan Schiebroekse-zijde)!
Op maandag als de groep na diverse vakanties en ziektes weer redelijk compleet is, lijkt het noodlot toe te slaan. Keeper Elmar raakt namelijk geblesseerd aan zijn pols. De grote ernst van de situatie is niet direct bekend, maar het blijkt uiteindelijk een vervelende blessure te zijn. Gelukkig wordt keeperstrainer Ashwin bereid gevonden om op woensdagavond reservekeeper Dominick te voorzien van een extra keeperstraining. Ashwin nog bedankt daarvoor! De linksbuiten maakt na een aantal maanden zijn rentree in het doel en dit in zijn geheel zeker niet onverdienstelijk. Later meer hierover. Op woensdag leken de spelers van C1 minder gemotiveerd en met slechts 6 spelers werd de groep voorbereid (??) op het toch belangrijke treffen met VOC C2.
De situatie, ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’, leek zeer toepasselijk voor de groep toen na de warming-up en de scherpe wedstrijdbespreking, het grasveld werd betreden. Jawel, we mochten op gewoon gras spelen, waardoor we zeer zeker in het voordeel zouden zijn. We begonnen in een 4-4-2 opstelling om in eerste instantie te voorkomen dat de gastheren zouden gaan proberen om vanuit alle hoeken en standen op het doel van Dominick te gaan schieten. Dit lukte meer dan redelijk en het was dus (achteraf) niet verassend dat het aanvalsduo Simon – Jurriën hun tandem weer konden opstarten. Al in de tweede minuut van de wedstrijd zorgde het snelle duo voor de 0-1. Jurriën gaf de bal op Simon, die vrij eenvoudig de doelman passeerde. Enkele minuten later maakte Roland de 0-2 na opnieuw een voorzet van Jurriën, tussendoor schampte Simon de bal nog. We speelden vrij en zonder druk, ook al was die er wel, maar de thuisploeg had geen schijn van kans tegen een zeer sterk collectief!
Na de 0-2 werd opgemerkt dat zeer veel ouders de moeite hadden genomen om vandaag hun kinderen te ondersteunen. Het is altijd fijn om te zien dat er zoveel ouders aanwezig zijn en de groep hun steun laten blijken! Na de 0-2 liet Jurriën zich vervangen omdat hij zich niet helemaal lekker voelde. Invaller Rakheem was koud in het veld of kreeg al een opgelegde kans om te scoren, maar op het moment dat hij wilde schieten werd hij onderuit gehaald. De goed fluitende scheidsrechter gaf terecht (en onverbiddelijk) een strafschop. Simon nam, zoals gewoonlijk, plaats achter de bal en maakte feilloos de 0-3! We gingen door want we roken (VOC-) bloed, niets smaakt beter dan een overwinning op het terrein van de buurman. Een hoekschop, door Mitchell genomen, belandde in een scrimmage voor het doel. Koningscrimmage Quincy maakte dankbaar gebruik van het slecht uitverdedigen en maakte zodoende vrij gemakkelijk, dankzij wéér goed doorjagen, de 0-4! Een tussenstand waar de Schiebroekse formatie in zijn geheel geen rekening mee had gehouden vandaag.
In de daaropvolgende minuten lieten we VOC wat uit hun schulp kruipen, nauwelijks maakte de thuisploeg gebruik van de toch wel geboden ruimte. Dominick hield zodoende zijn doel in de eerste helft dan ook vrij gemakkelijk schoon. Een overtreding (volgens het thuispubliek) van Mo werd door de scheidsrechter niet bestraft met een strafschop, hij gaf slechts een hoekschop. Hier kwamen we goed weg, of was het écht niets….
De eerste helft werd hierna door ons goed uitgespeeld en zelfs nog opgesierd met een vijfde doelpunt. De goed spelende Roland gaf een mooie pass op Simon, die de 0-5 maakte! Niet veel later was het tijd om te rusten, de rust was verdiend en de stand, eentje waar je normaal alleen van kan dromen! Tijdens de rust bespraken we dat we in de tweede helft geen gekke dingen moesten gaan doen, gewoon vanuit onze eigen positie blijven voetballen en niet té enthousiast worden. Als we deze wedstrijd uitvoetballen gaan we met dubbele cijfers naar huis.
Helaas gebeurde in de tweede helft het onvermijdelijke, we lieten ons terug drukken op de eigen helft. Na enkele minuten kwamen ook de VOC C1 spelers, die terugkeerden van hun eigen uitwedstrijd, in het veld. Gelukkig was vooral Kwint in de verdediging vandaag erg scherp en voorkwam vaak een doelpoging. Er werd moeizaam uitverdedigd en niet meer makkelijk gecombineerd. De flow leek er een beetje uit en VOC rook kansen. In de tweede helft leek de scheidsrechter onder de indruk van ons spel in de eerste helft en had blijkbaar het idee de thuisploeg iets te moeten helpen. Soms (moet ook gezegd worden) werden er ook door ons domme overtredingen gemaakt. Hierdoor kwam het doel van Dominick soms onnodig onder vuur te staan.
De eerste vrije trap van VOC belandde op de bovenkant van de lat, niets aan de hand dus. De tweede vrije trap, toen de spanning (ondanks de stand van 0-5) wat toenam, belandde de bal op de onderkant van de lat en werd vervolgens goed uitverdedigd. De derde vrije trap werd door Dominick gepakt, losgelaten, opnieuw gepakt, weer ingeschoten en weer gepakt! Alsof de titelstrijd op dat moment werd beslist, gooide hij alles in de strijd om de nul te houden. Jammer genoeg gaf de (nogmaals gezegd) goed leidende scheidsrechter een strafschop na een hele lichte charge van Lucas. Wellicht was het een goedmakertje, maar ja… de strafschop werd verzilverd en zo stond het 1-5. De laatste tien minuten kwamen we er eindelijk weer wat meer uit en probeerden we de aanval te zoeken. Dit resulteerde zeven minuten voor tijd in het zesde doelpunt. De tandem Jurriën – Simon kwam weer op gang. Echter was het dit maal Jurriën die scoorde na een voorzet van Simon, 1-6.
Gezien de stand in de competitie hebben we vandaag hele goede zaken gedaan door te winnen in de uitwedstrijd bij het altijd lastige VOC. In de wandelgangen van onze vereniging levert een overwinning daar dubbele punten op, jammer dat dat niet in de competitie geld…… Volgende week staat de thuiswedstrijd tegen Birlik op het programma, een ploeg die nog steeds meedoet om de bovenste plaatsen in de competitie. Hopelijk kunnen we dan ook weer rekenen op zoveel steun en support!?!
Man of the match: Dominick van Beelen(ik denk dat enige uitleg overbodig is, klasse gekeept en bedankt voor het invallen als keeper!)
Uitspraak van de dag:
"De pers heeft zich verzameld onder een scherm, dat normaliter dienst doet als onderkomen voor de gelouterde sportvisser. De kenners wagen zich aan voorspellingen. Lokale autoriteiten geven acte de présence. Hier staat dus werkelijk iets op het spel! De coaches staan als ware veldheren langs de kant van het veld. Het strijdplan is vooraf met de manschappen doorgenomen. Oog om oog, tand om tand. Met open vizier. Alle pijlen worden gericht op het vijandelijke doel, al dan niet met omtrekkende bewegingen. De eerste bressen worden in de linies geslagen. De troeven direct uitgespeeld en volgt de genadeslag, met dodelijke precisie toegebracht door de bezoekers. Bij de verplichte onderbreking met de onvermijdelijke thee, lijkt de wedstrijd gespeeld. In het tweede bedrijf van dit spektakel proberen de gastheren het wel, maar treffen slechts twee maal de lat en scoren een strafschop. De toeschouwers zijn de grote winnaars."
"Lang leve de derby, hij is niet dood, hij leeft......"
Opstelling eerste helft:
Van Beelen; Vos, Van Kan, Van Leersum, Mokhtari (Pors ’35); Suurbach, Vredebregt, Van Dam, Van Deelen; Koeleman en Minke (Shermarkia ’16).
Opstelling tweede helft:
Van Beelen; Vos (Mokhtari ’61), Van Kan, Van Leersum, Pors (Vos ’64); Suurbach, Vredebregt, Van Dam (Van Deelen ’63), Van Deelen (Minke ’55); Koeleman en Shermarkia.