Eerste drie punten in enige echte derby

In de tweede competitie wedstrijd zijn de eerste drie punten behaald in de enige échte derby van de wijk Hillegersberg-Schiebroek. De overwinning mag vooral worden gevierd vanwege heel veel inzet, strijd en motivatie.

Na de nederlaag in de eerste wedstrijd vorige week bij Alexandria’66 werd er toch wat voorzichtig uitgekeken naar de wedstrijd op eigen veld tegen Hillegersberg B1. Niettemin omdat de wedstrijd al om 8.30 uur zou aanvangen. Dat betekende vervolgens weer dat er al om half acht zou moeten worden verzameld. Helaas lukte het niet iedereen om op tijd te zijn (volgende week een herkansing).

De warming-up verliep mijn inziens wat rommelig, maar iets na half negen werd er afgetrapt onder leiding van scheidsrechter Hans Teijn. Dé wedstrijd Hillegersberg B1 – Schiebroek’94 B2 heeft natuurlijk iets bijzonders. De wijk Hillegersberg-Schiebroek geeft al weer dat de namen voldoende doen om iedereen op scherp te zetten in een échte klassieker. Alhoewel het er over het algemeen minder gevoel is bij dit soort wedstrijden (tegen Hillegersberg), dan dat er tegen VOC, Leonidas of Zestienhoven word gespeeld, liep de spanning soms erg hoog op.

We werden al snel in de wedstrijd met onze rug tegen de muur gezet. Hillegersberg probeerde direct druk te zetten en stelde onze kwetsbaarheid al snel in de wedstrijd op de proef. Omdat ze 4-4-2 speelden hadden ze ook telkens een man meer op het middenveld waardoor daar vaak duels werden verloren. Soms kwamen we er wel uit en kregen we wat lucht achterin. Toch profiteerden de bezoekers van een niet goed gecommuniceerde/ geluisterde buitenspelval, want naar mening van scheids- en grensrechter was het geen buitenspel en scoorde Hillegersberg de 0-1. En geheel onverdiend was dat op dat moment niet.

Niet veel later brak Jurriën (ex-Hillegersberg)* door, maar mikte de bal net langs het doel van de nauwelijks op de proef gestelde Hillegersberg keeper. In de rust stonden we met 0-1 achter. In de kleedkamer werd nog maar eens benadrukt dat we meer als team moesten strijden en er vaker écht voor moeten gaan. Ook werd de communicatie genoemd én ook dat deze best eens positief mag zijn!

De tweede helft begon en meteen vanaf de aftrap werd er meer gestreden en gewerkt. Het ging in het begin gelijk op, maar wij waren veel gemotiveerder. Na ongeveer tien minuten in de tweede helft belandde de bal in een scrimmage voor het doel van onze tegenstander. Het lot leek te bepalen dat de bal er niet in zou gaan en het geluk niet aan onze zijde stond, maar Quincy, die in het verleden al vaak had bewezen hier een neusje voor te hebben, tikte de bal toch nog aan en dat zorgde voor de 1-1 op het scorebord.

Ondertussen had ook de B1 zich verzameld en omgekleed. Zij stonden langs de kant van het veld te kijken om pas na het laatste fluitsignaal aan hun warming-up te beginnen. Dat getuigt van echte klasse en interesse voor de B2! Met de B1 langs de lijn en de 1-1 op het scorebord groeide het geloof van een goed resultaat vandaag. Niet heel lang de 1-1 gaf Maarten de bal diep en die bal werd eigenlijk door iedereen gemist, maar, de tot op het bot gebrande, Jurriën was er als de kippen bij en verschalkte met een mooie trap de keeper, 2-1.

Na de 2-1 drukten we door, we zochten weer de aanval en dat leverde ons een hoekschop op. De op het middenveld weer goed spelende Mitchell nam deze hoekschop en mikte precies op de inlopende spits Jurriën, die goed voor de keeper kwam en zo de 3-1 in de touwen knikte! De bezoekers probeerden het nog wel, maar dan op de verkeerde manier. Het spel werd harder en er werden soms lelijke overtredingen gemaakt. Waaronder een aanslag op laatste man Stefan. Dat Hillegersberg de wedstrijd uitspeelde met 11 man mag met dank worden toegeschreven aan de milde scheidsrechter. Een overtreding, na een verkeerde inschatting achterin, van Elmar werd bestraft met een vrije trap in plaats van een strafschop en daar kwamen we goed weg, want die bal had zomaar op de stip kunnen gaan en bij de aansluitingstreffer had het nog een hele hectische slotfase kunnen worden. Gelukkig gebeurde dit niet en werd de wedstrijd met nog eens veel inzet en strijd uitgespeeld.

De eerste drie punten (en de eerste overwinning) werden verdiend gepakt! Het hele team heeft er écht voor gestreden in de tweede helft, niemand haakte af of bleef achter! Volgende week, vanaf de eerste minuut, gaan we (hopelijk) op dezelfde voet verder en ontvangen we, weer om 8.30 uur, hekkensluiter CKC B2.

Uitspraak van de dag:

1. "Voetbal wordt met de benen gespeeld, maar met de kop gewonnen"

2."De punten zaten eraan te komen".

Man of the match: "de tot op het bot gebrande" Jurriën Minke

Opstelling eerste helft: Van de Ree; Vos, Boers, Van de Hoeven, Van Oers; Van de Tuijn, Vredebregt, Polak; Suurbach, Minke en Saygili (Van Grieken ’24).

Opstelling tweede helft: Van de Ree; Vos, Boers, Van de Hoeven, Van Oers; Van de Tuijn (Saygili ’54 / Van de Tuijn ’74), Vredebregt, Polak; Suurbach, Minke en Van Grieken.

* Saillant detail: twee seizoenen geleden speelde Jurriën nog in het team dat vandaag onze tegenstander was.