B2 laat, maar ruim voorbij VOC

De derby zorgt statistisch gezien altijd voor veel spanning en strijd. Statistisch gezien heeft Schiebroek het op eigen veld altijd lastiger dan in de uitwedstrijd.

Na bijna twee maanden geen voetbalwedstrijd te hebben gespeeld (B2 was twee weken geleden vrij toen er wel gespeeld werd) mocht de B2 op 6 februari eindelijk weer aantreden. Dit zou gaan gebeuren in de thuiswedstrijd tegen VOC. Zestienhoven was op 12 december de laatste wedstrijd (1-1).

De uitwedstrijd bij VOC werd met 0-3 gewonnen en in die wedstrijd werden er heel veel kansen gemist en speelden we zonder spits Jurriën. De aanloop was niet geheel vlekkeloos naar deze wedstrijd toe, maar daar is wat mij betreft nu genoeg over gezegd. Vandaag ontbrak Jordy, na telefonisch contact bleek dat hij zich donderdag had afgemeld, maar ik had begrepen dat dat alleen om donderdag ging. Een miscommunicatie dus…

Om 11.30 uur (een kwartier later dan gepland) trapten we af tegen de buren op het grasveld. Door de mist was er op het veld zelf voldoende zicht, maar vanaf de kant kon je nauwelijks de overkant zien. De eerste 10 á 15 minuten ging de wedstrijd nog redelijk gelijk op, waarna wij meer en meer de aanval zochten. Dit leverde natuurlijk kansen op, na een steekpass van Jurriën, kwam Mitchell 1 op 1 met de doelman, maar deze wist de inzet van onze aanvoerder onschadelijk te maken. Niet veel later leek Jurriën ons op een 1-0 voorsprong te zetten, maar zijn schot eindigde op de lat. Een tweede hoekschop op rij van de bezoekers (na één van de spaarzame tegenaanvallen) kregen wij niet de zestienmeter uit en een inzet werd door Vincent van de lijn gehaald. Harold viel hierna uit met een spierblessure en Bob werd zijn vervanger.

Vervolgens waren er nog meer kansen te tellen voor Jurriën en nog eentje van Mitchell, maar na 40 minuten zochten we de kleedkamer op met een stand zoals die was aan het begin, 0-0. De rust werd gebruikt om wat puntjes op de i te zetten, vooral niet te veel meegaan in het slome en rommelige spel van de tegenstander.

De tweede helft was nauwelijks begonnen of Jurriën brak de verdediging van VOC met een steekpass op Mitchell die de keeper passeerde en in een leeg doel ons verdiend op een 1-0 voorsprong zette. Nog steeds speelden we 4-4-2, maar was het tijd om meer afstand te gaan nemen van deze tegenstander. We wisten echter wederom niet te scoren. De bezoekers counterden er snel uit, na een lange aanval van onze zijde, en onze linkerkant lag helemaal open. De voorzet werd door Vincent verkeerd geraakt en mikte de bal precies achter Elmar, 1-1 dus. Na de 1-1 zochten we snel de aanval, Jurriën werd na een lange bal door de keeper neergehaald en de spits mocht zelf de terechte strafschop gaan nemen. Oog in oog met de doelman werd de bal echter hoog over geschoten en bleef de stand 1-1.

Dit was het sein voor VOC om te denken dat er vandaag meer in zat dan een gelijkspel. Even hadden wij het heel lastig, maar we hadden dat geheel aan ons zelf te wijten, we hadden ze immers zelf aan een doelpunt geholpen en een strafschop gemist. Onze verdediging zorgde er echter voor dat we niet meer schade op liepen. Stefan, Quinten en Jonathan hielden samen met Vincent (die verder een prima wedstrijd speelde) en Elmar het boeltje achterin dicht. Bij een, op dat moment spaarzame, tegenaanval van ons had Bob besloten om verder naar voren te spelen, waardoor we meer 4-3-3 speelden. Dit leverde gevaarlijke counters op, maar het leverde (nog) geen doelpunten op.

Zo’n 14 minuten voor tijd kregen wij een hoekschop, het leek niets op te leveren totdat de bal wederom werd ingebracht. Een soort van (hard) wanhoopsschot van Bob leverde de 2-1 op en ineens waren alle VOC-ers de mond gesnoerd en de ontlading was groot! Het doelpunt brak de bezoekers en even later werd een pass van Jeffrey uitstekend meegenomen door Jurriën, die de zestienmeter in soleerde en vanuit de moeilijke hoek de 3-1 maakte! Enkele minuten was het weer raak, de spits die vandaag veel kansen nodig had besloot met twee doelpunten toch een belangrijke stempel op deze wedstrijd te drukken. De 4-1 was een mooi doelpunt, de uitkomende keeper werd met een lob verschalkt door onze topscoorder.

Hij scoorde niet alleen twee keer, maar werd in die laatste minuten vaak het slachtoffer van zinloze overtredingen. Aangezien we niet meer de mogelijkheid hadden tot wisselen moest Jurriën blijven staan en kon daardoor nog belangrijker worden met een steekpass op Bob. Bob mocht zo alleen door op de keeper en maakte feilloos de 5-1.

Al met al een prima winst op een hele zwakke tegenstander, komende week staat midweeks de oefenwedstrijd tegen Capelle B2 gepland en zaterdag de vriendschappelijke- competitie wedstrijd tegen DHC B3.

Man of the match: Bob van Grieken (waarom, zie uitspraak van de dag1)

Uitspraak van de dag1: "Positiespel is dat doen wat je móét doen in een gegeven situatie op een bepaald moment".

Uitspraak van de dag2: "Wie een strafschop durft te nemen, verwerft zich daarmee het recht hem te mogen missen".

Opstelling eerste helft: Van de Ree; Van Stiphout, Boers, Van de Hoeven, Van Oers; Van de Tuijn, Vredebregt, Vos, Van der Lee (Van Grieken ’24); Suurbach en Minke.

Opstelling tweede helft: Van de Ree; Van Stiphout, Boers, Van de Hoeven, Van Oers; Van de Tuijn, Vredebregt, Vos, Van Grieken; Suurbach en Minke.