Mede 3e klasser SVS B2 maakt pas op de plaats

Al meerdere keren werd er dit seizoen geprobeerd om een wedstrijd te plannen tegen mede 3^e klasser SVS. De jeugdvoorzitters van beide verenigingen hebben al een paar jaar contact over wedstrijden en toernooien. Vorig jaar was Schiebroek’94 met twee teams (t.w. B1 en C1) te gast in Capelle aan den IJssel in een schaduwprogramma en vandaag was de uitgelezen mogelijkheid om de B2 van SVS te ontvangen op ons gloednieuwe kunstgrasveld. Saillant detail is dat Lorenzo Biemans speelt in dit team van SVS. Hij speelde tot drie jaar geleden nog bij Schiebroek’94. Vorig seizoen speelde Lorenzo bij Nieuwerkerk en toen we daar een wedstrijd speelden wonnen we met 0-11.

Vrijdag was het speelveld door de gemeente sneeuwvrij gemaakt, maar in de nacht van vrijdag op zaterdag was het toch weer wat gaan sneeuwen. Dit hinderde niet, echter moesten we de randen van het veld nog wel vrij maken van een kleine ijslaag. Scheidsrechter Hans, leider Peter, toeschouwer (F trainer) Ruben en trainer Wilko zorgden ervoor dat de B junioren toch een sneeuwvrij veld hadden, waarvoor dank!

Om iets voor 13.00 uur trapten we af voor het duel met SVS, maar speelden in een iets andere samenstelling dan ‘normaal’ (kan je daar nog van spreken na zoveel afgelastingen?). Stefan was de hele week ziek geweest en was niet fit genoeg om te spelen, als trouw lid van dit team kwam hij wel kijken naar de verrichtingen van zijn medespelers! Jordy had andere plannen gemaakt toen hij hoorde dat de reguliere wedstrijd geen doorgang kon vinden en was dus ook afwezig. Bob was een twijfelgeval omdat ook hij deze week ziek was geweest, hij kon uiteindelijk wel aan de aftrap verschijnen. Mo uit C1 werd, met toestemming, geleend en speelde, zoals we van hem gewend zijn, weer zeer goed! Dankzij deze afmeldingen werd Mitchell laatste man en omdat hij er zelf over twee weken niet is (tegen VFC) wilde trainer Wilko ook aan de midmid positie een andere invulling geven. Voorstopper Jonathan zou in de eerste helft midmid staan en Mo werd daardoor voorstopper. Een gehele nieuw centraal verdedigingsduo dus aan de aftrap.

Niemand leek er echter op of om van te kijken en vooral in de eerste helft speelde de groep als eenheid en liet tegenstander SVS alle hoeken van het veld zien. De bezoekers gebruikten als excuus dat ze niet konden trainen. Wij konden donderdag terecht op de "ijsbaan" van H.C.R., maar of je dat écht trainen kon noemen…?

In het begin van de wedstrijd leken we te maken te krijgen met het "niet kunnen scoren syndroom", maar al snel werd dat omzeild door Bob die een diepe bal van Mitchell uitstekend verwerkte en ons op 1-0 zette. Even later kreeg Bob de kans op een tweede doelpunt, maar de doelman bracht redding. Het spel ging echter verder en Bob veroverde opnieuw de bal, gaf voor op Jurriën en de spits scoorde de 2-0.

Iets later dachten we al op 3-0 te komen, maar Jonathan had in tweede instantie voordeel uit zijn eerdere buitenspelpositie, waardoor dat doelpunt terecht werd afgekeurd. De 3-0 kwam er niet veel later toch toen Quincy de verdedigers van SVS te snel af was en de bal eenvoudig breed speelde op de meegelopen Jurriën, die de 3-0 maakte! SVS had in deze fase van de strijd werkelijk niets te vertellen en ondertussen wervelde de B2 trein rustig door. Deze keer was de linkerkant weer aan de beurt, de actie was van Bob, na een diepe bal van Mitchell, die daarna prima het overzicht bewaarde, de bal afspeelde aan Jurriën die op zijn beurt van afstand de bal boven de keeper in de touwen krulde, 4-0 (wellicht het mooiste doelpunt van de middag)! En zodoende zijn hattrick maakte!

Voor de rust namen we nog verder afstand van deze vandaag toch zeer zwakke tegenstander. Quincy scoorde de 5-0 en met die stand gingen we rusten. In de rust werden een aantal punten met het team besproken die hier niet verder zullen worden toegelicht. Het is tenslotte een oefenwedstrijd en daardoor wilden we het op sommige punten ook gebruiken om te oefenen.

In de tweede helft werd Bob midmid en Jonathan weer voorstopper. De tweede helft begonnen we wat moeizaam, maar het team was dan ook op meerdere plaatsen gewijzigd en de tegenstander had natuurlijk een donderpreek gekregen in de rust na de wanprestatie in de eerste helft. SVS domineerde het begin van de tweede helft, maar vond in de laatste linie telkens de sterk spelende Mitchell en Jonathan op hun weg. Ook de andere verdedigers Quinten en Vincent gaven vandaag nauwelijks ruimte weg en dat staat de Cruijfiaanse uitspraak bij: "Een formatie die wil winnen moet kunnen verdedigen"!

Ook de tegenstander liet zien het eens te zijn met die uitspraak, maar dan in de negatieve zin. Onze linkerkant liet zien dat als je slim bent in het spel je een heel eind kan komen. Linkshalf Harold en linksbuiten Maarten tikten de bal eenvoudig rond en eerst genoemde gaf het laatste tikje naar spits Quincy (Jurriën was gewisseld in de rust), die de 6-0 maakte. Ook de 7-0 was een voorbeeld van slim spel. Rechtsbuiten Jeffrey ging een ingooi nemen op ongeveer de helft van de helft van SVS. Hij gooide de bal over drie in slaap gesuste verdedigers van de bezoekers en rechtshalf en gastspeler Mo kon alleen door op de keeper. Voorgeven of het zelf afmaken was de keuze. Hij deed het zelf en verschalkte de doelman in de korte hoek, 7-0.

SVS kreeg halverwege de tweede helft een hoekschop te nemen. Er was wat verwarring, wat miscommunicatie en wat pech voor nodig om ervoor te zorgen dat de gasten toch nog een doelpunt konden maken, 7-1. Wij pakten ons spel hierna eigenlijk gewoon weer op alhoewel het gat tussen verdediging en aanval soms erg groot was. Hierdoor was het middenveld nauwelijks aan te lopen. Harold kreeg een uitstekende kans op een doelpunt nadat hij besloten had om het zelf eens te proberen. Een hard schot werd ternauwernood gekeerd door de doelman, maar de prima meegelopen Jeffrey was er snel bij. Ook hier zat de keeper nog wel aan, maar de 8-1 was een feit. Even later was er nog een doelpunt "uit het boekje" te noteren: De ingevallen Jurriën kreeg de bal op rechts aangespeeld van Jeffrey die was doorgelopen en de bal terug kreeg van Jurriën, een klassieke één-twee combinatie zorgde voor de 9-1 van Jeffrey. Een prima doelpunt om deze wedstrijd mee af te sluiten.

Schiebroek’94 gaf na afloop aan beide teams nog wat te drinken weg en zo hadden beide teams vandaag toch een wedstrijd kunnen spelen. Voor de één succesvoller dan voor de ander. Bij ons hebben we vandaag in ieder geval gezien dat we veel meer mogelijkheden hebben als team dan dat we tot nu toe in de competitie hebben laten zien.

Volgende week hebben we geen wedstrijd omdat er een aantal met school op wintersport zijn. Die week erop zal aanvoerder Mitchell ontbreken als de uitwedstrijd bij outsider VFC op het programma staat.

Man of the match: Mitchell Vredebregt (een C speler met meer mogelijkheden dan zomaar een potje voetbal spelen, vanaf nu elke wedstrijd handhaven en er is veel meer te bereiken, ook conform uitspraak van de dag1)

Uitspraak van de dag1: "De organisatie binnen een ploeg, de taakverdeling, het weten wat je moet doen als je op een andere positie op het veld terecht komt, dat is de basis van het voetbal".

Uitspraak van de dag2: "Eigenlijk hoor je als voetballer, op welk niveau dan ook, bij het benaderen van de scheids twee vuistregels te hanteren: Vergeet hem en speel je eigen spel. Maak gebruik van hem als je denkt dat je hem mee hebt".

Opstelling eerste helft: Van de Ree; Van Stiphout, Vredebregt, Mokhtari, Van Oers; Vos (Van de Tuijn ’18), Van de Hoeven, Van der Lee; Suurbach, Minke (Vos ’40) en Van Grieken.

Opstelling tweede helft: Van de Ree; Van Stiphout, Vredebregt, Van de Hoeven, Van Oers; Mokhtari (Minke ’57), Van Grieken, Van der Lee; Vos, Suurbach en Van de Tuijn.