Zwaarbevochten, maar verdiende winst

In het koude en soms natte Vlaardingen heeft een strijdvaardig B2 de punten weten te behouden.

De voorjaarsvakantie was er eentje waar een aantal spelers naar uitkeken vanwege de wintersport, maar de vraag was natuurlijk of iedereen er helemaal fit uit zou terug komen. Dit was niet geheel het geval, maar behalve de eerder bekende afmelding van aanvoerder Mitchell was de groep compleet. Het zekere voor het onzekere werd genomen en dus werden Lucas en Freek ter aanvulling meegenomen.

We vertrokken daardoor laat vanaf de club en kwamen om tien voor één pas aan op het winderige complex van VFC. We hadden niet veel tijd voor een warming-up en moesten spelen op, zo door een VFC-er opgemerkte quote, de derde Vlaardingse landingsbaan. Oftewel het derde slechte (gras)veld op een steeds mooier complex aan de Sportlaan (binnenkort word ook de kantine, kleedkamers en tribune opnieuw gebouwd). Overigens mag niemand nog commentaar op dit veld hebben na het zien van FC Groningen - Feyenoord en Sparta – NAC.

We begonnen ruim een kwartier te laat aan de wedstrijd met Ulrich (de vader van Jordy) als grensrechter en Stefan als aanvoerder. Het was een moeizaam begin. Het was dan ook niet makkelijk op het winderige, matige veld. De andere samenstelling van het team en bij sommige de wintersport nog in de benen. We begonnen in een 4-4-2 met Jonathan en Maarten op de midmid positie. Het begin van de wedstrijd was van beide kanten erg afwachtend. Het duurde dan ook even voordat er werd gescoord, qua voetbal deden we niet onder voor deze tegenstander, sterker nog, we waren voetballend beter. Toch was het VFC die een voorsprong nam, 1-0. We kwamen sterk terug en dachten gelijk te maken, maar de scheidsrechter vergat de voordeelregel en benadeelde ons met een vrije trap na een overtreding op Jurriën. Bob scoorde, maar er was dus al gefloten en het (eerste) doelpunt werd geannuleerd.

Niet veel later werd de bal uitstekend diep gespeeld op Bob aan de linkerkant van het veld. De spits kon op snelheid en kracht (in het duel) alleen door naar de keeper en scoorde de verdiende gelijkmaker, 1-1. Bob maakte hiermee zijn tiende doelpunt van het seizoen. Vlak voor de rust dachten wij op voorsprong te komen. Jurriën scoorde, maar de grensrechter (een wisselspeler en op aanwijzing van de VFC-coach) had laat gevlagd en de scheidsrechter annuleerde ook dit doelpunt.

Ondanks de 1-1 ruststand gingen we met goede moed richting de kleedkamer. Freek kwam erin om het middenveld te versterken en dit betekende dat we ook 4-3-3 gingen spelen. De boodschap was simpel en eenvoudig: simpel voetballen in de tweede helft!

De scheidsrechter had aan het begin van de tweede helft nauwelijks gefloten of wij zochten de aanval en niet onverdienstelijk. Met goed combinatie spel stonden we binnen de minuut voor de goal van de gastheren. Quincy profiteerde uitstekend en zette ons op een voorsprong, 1-2. Na de voorsprong zochten we opnieuw de aanval en Bob stuurde Jurriën richting het doel en scoorde, maar er was wederom gevlagd en dus wéér een doelpunt afgekeurd. Ondanks dat we bleven voetballen en zo nu en dan een kans kregen was het VFC die scoorde. Een verkeerde inspeelpass van Freek zorgde achterin voor verwarring, de rechtsbuiten werd snel vrij gezet voor Elmar en maakte de 2-2.

Niet veel later na de gelijkmaker van de thuisploeg mochten wij een vrije trap nemen aan de linkerpunt van het zestienmeter gebied. Jeffrey ging achter de bal staan, de muur sprong op en de keeper keerde de bal moeizaam met de voeten. De alerte Freek maakte zijn vergissing bij de 2-2 meer dan goed en zette ons wederom op een voorsprong, 2-3. We dachten de overwinning nu wel binnen te hebben en zochten vaak de aanval. Bob, Quincy en Jurriën waren voorin erg lastig voor de VFC-verdedigers. Bij een nieuwe aanval rommelde Quincy zich door wat verdedigers binnen de zestienmeter, ruimte voor een schot was er niet en speelde de bal prima af op de vrij gelaten Jurriën. Met een prima schot verraste hij de doelman, maar die voorkwam met een uitstekende redding de beslissing in deze wedstrijd.

Bij een spaarzame tegenaanval van de thuisploeg was er een schijnbare miscommunicatie bij ons achterin en stond hun rechtsbuiten ineens weer vrij voor Elmar. Deze twijfelde geen seconde en de 3-3 was een feit. Na de 3-3 werd er ingegrepen en maakte ook Lucas zijn opwachting om zijn rentree te maken in B2. De wissel was nauwelijks toegepast of bij de eerst volgende aanval scoorde Jurriën de 3-4! Een belangrijk jubileum doelpunt van de spits, het was zijn 25ste dit seizoen! Een voorsprong die we nu niet meer uit handen zouden geven. Alhoewel de scheidsrechter er alles aan heeft gedaan. Elk duel werd afgefloten en er werd langer doorgespeeld dan de 40 minuten die ervoor staan. Met veel strijd werd het slotoffensief van de gastheren omgezet naar enkele aardige aanvallen van onze kant. Hierin kreeg Lucas nog dé kans om de wedstrijd in het slot te gooien, maar hij trof ‘slechts’ de paal. Rechtshalf Lucas zakte een linie bij een tegenaanval en aan de andere kant zorgde vooral Jordy dat er veel duels werden gewonnen. In de slotfase kreeg Jeffrey nog een gele kaart, maar de overwinning kwam niet meer in gevaar.

De aansluiting met Deltasport en Zestienhoven bleef behouden en de eerste van vier (!!) uitwedstrijden op rij werd winnend afgesloten. Achtereenvolgens volgen nu Hillegersberg (6-maart), CKC (13-maart) en Nieuwerkerk (20-maart). Geen teams die meedoen om de prijzen, maar wel teams waar tegen je moet waken voor onderschatting!

Moeilijk is het vervolgens om een man of the match te verkiezen. Harold, Bob en Jonathan speelden uitstekend met de wintersport in de benen. Langs de kant werd aanvoerder Stefan (ook net terug van wintersport) al snel geprezen voor zijn spel. Freek, Jeffrey en Maarten waren op inzet weer erg belangrijk. Quincy die een helft als voorstopper en een helft als spits speelde, ook nog zijn doelpuntje meepikte en zijn taken weer uitstekend uitvoerde. Jurriën die matchwinner werd of de strijdvaardige Jordy. Natuurlijk waren ook de bijdragen van Vincent, Elmar, Quinten en Lucas niet onbelangrijk. Daarom kies ik deze dag niet voor één man of the match, ik zou ieder ander te kort doen…

Toch langs deze weg een groot BEDANKT voor het meedoen naar Freek en Lucas! Klasse mannen!

Uitspraak van de dag: "Dat was op het nippertje."

Opstelling eerste helft: Van de Ree; Van Stiphout (Van der Lee ’28), Boers, Suurbach, Van Oers; Vos, Van de Hoeven, Van der Tuijn, Polak (Van ‘t Land ’40); Minke en Van Grieken.

Opstelling tweede helft: Van de Ree; Van Oers (Van Kan ’64), Boers, Van de Hoeven, Van der Lee; Vos (Van Oers ’76), Van ‘t Land, Van der Tuijn (Polak ’55); Minke, Suurbach en Van Grieken.