B2 wint ook matige wedstrijd op veel besproken zaterdag
Deze zaterdag was niet alleen een veelbesproken dag omdat we na afloop gezamenlijk, zomaar, met de gehele groep gingen eten. Maar dat was natuurlijk vooral omdat Simon vandaag zijn debuut ging maken in de B2 en zijn rentree op de velden na bijna elf maanden (321 dagen) blessureleed. Vorig seizoen brak de spits van C1 zijn onderbeen en na een lange revalidatie keerde hij vandaag terug op het veld. Het leverde hem (en ons) heel wat extra supporters op.
Om 15.45 uur begonnen we pas aan de wedstrijd tegen laagvlieger XerxesDZB. We begonnen toch redelijk vandaag aan het duel. Bob speelde goed als midmid en we kregen ook al een aantal redelijke kansen. Het duurde bijna twintig minuten voordat we konden scoren. Na een aanval van ons werd de bal door Harold opnieuw ingebracht. Bij XerxesDZB werd niet compleet gestapt voor buitenspel en mocht spits Jurriën terecht alleen door op de gelegenheidskeeper van de gasten. Het slappe schot eindigde in de linkerbenedenhoek en we stonden voor, 1-0. Halverwege de eerste helft kwam Simon erin voor Jordy. Onder luid applaus ging het nu dus echt gebeuren. Het was vooral heel erg wennen, zoeken naar de juiste plaats op het veld, zoeken naar alles eigenlijk. Het hielp niet echt dat iedereen langs de kant zo enthousiast was dat ze bijna continue zijn naam riepen.
Zo’n tien minuten voor de rust kregen we een vrije trap te nemen, net over de middenlijn. Jeffrey nam deze en de verdediging timede verkeerd en Bob kon profiteren. Alleen voor de keeper faalde hij niet en maakte onze 2-0. Het einde van de eerste helft was wat rommeliger en de bezoekers konden er een paar keer gevaarlijk uitkomen. De rust werd gehaald met de 2-0 voorsprong. Hierin werd besproken dat het simpeler kan en moet in de tweede helft. Meer rust in het spel en duels. We maakten te vaak al snel een onnodige overtreding en dat kan je gedurende zo’n wedstrijd wel eens gaan opbreken.
De tweede helft werd begonnen, maar helemaal geweldig ging het niet. Het kwam niet altijd omdat we geen rust bewaarden, maar ook veel, heel veel kansen nodig hadden vandaag! Halverwege de tweede helft liepen we tegen een vrije trap tegen aan op het randje van de zestienmeter. De muur faalde en de 2-1 was een feit. Het zou dan toch niet juist vandaag fout gaan. Na de 2-1 hadden we het even zwaar, maar we waren natuurlijk voetballend beter dan de tegenstander die nooit nog echt heel gevaarlijk was geworden. Ruim tien minuten voor het laatste fluitsignaal gebeurde datgene waar eigenlijk iedereen op had gehoopt. Een nieuwe aanval werd opgezet en het balletje breed van Jurriën op Simon zette de, zijn debuut makende, spits vrij voor de doelman. Alsof hij nooit was weggeweest maakte hij zeer zeker de 3-1! Een mooi moment na zoveel pech. Na zijn doelpunt kwam Maarten hem vervangen en zaten de eerste minuten erop dit seizoen voor de vermoeide spits. Simon, het is je meer dan gegund weer terug te zijn!
We speelden de wedstrijd uit en kregen nog wel een kans, maar scoren deden de beide partijen niet meer. Na het douchen stond er in de kantine een drankje klaar en even later ook een heerlijk Indonesisch buffet. Samen met een aantal ouders en jeugdbestuursleden werd er gegeten en de sfeer in de groep was weer geweldig te noemen. Er werd wat nagepraat over de wedstrijd, het eten, de rentree van Simon en ook vooral vooruit gekeken naar het toernooi in België volgende week, de toppers tegen Deltasport en Zestienhoven, de definitieve terugkeer van Simon en het hopelijk spoedige herstel van Jonathan.
Man of the match (vooral op basis van de eerste helft): Bob van Grieken
Uitspraak van de dag: "Zonder individueel en als team een grootse prestatie te hebben geleverd zijn we overeind gebleven. Kun je nagaan wat dit kan worden als het elftal beter gaat lopen."
Opstelling eerste helft: Van de Ree; Van Stiphout, Vredebregt, Vos, Van Oers; Van der Tuijn (Boers ’40), Van Grieken, Van der Lee; Suurbach, Minke en Polak (Koeleman ’21).
Opstelling tweede helft: Van de Ree; Van Stiphout, Boers, Vos, Van Oers (Polak ’61); Suurbach, Vredebregt, Van der Lee; Koeleman (Van der Tuijn ’69), Van Grieken en Minke.