Knappe overwinning bij Zwaluwen
De laatste wedstrijd van het seizoen, waarmee we onverwachts toch nog tweede konden worden. En we bovendien misschien wel de beste wedstrijd van het hele jaar speelden!
Voor de eerste keer stonden we dit seizoen met te weinig vervoer. Een telefoontje van Vincent naar huis zorgde ervoor dat we toch konden vertrekken naar Vlaardingen, alwaar Zwaluwen B2 vandaag de laatste tegenstander zou zijn in de competitie. Doordat er bij Zestienhoven 6 punten afgegaan zijn vanwege het laten spelen van niet speelgerechtigde spelers tegen Nieuwerkerk, maakten we ineens nog kans op de tweede plaats in deze competitie (waarschijnlijk wordt de wedstrijd Zestienhoven – Nieuwerkerk niet meer gespeeld). Na een afmelding van Harold (ziek) en Maarten (veel huiswerk) kregen we hulp aangeboden uit onverwachte hoek, waarmee we nog steeds zeer dankbaar zijn.
Rijkelijk op tijd begonnen we aan de wedstrijd tegen Zwaluwen, we begonnen weer eens in een 4-4-2 opstelling en dat pakte goed uit. De linkerkant van Zwaluwen wist zich geen raad met onze zeer aanvallend ingestelde rechtshalf Simon, dit leverde op dat hun linkerkant na een kwartier werd gewisseld. Als tegen reactie wilden we aan de linkerkant hetzelfde creëren. Jordy werd vervangen en de invaller voldeed aan de verwachtingen. We gingen meer kansen creëren en een doelpunt van Simon werd vanwege buitenspel afgekeurd, maar het was op het randje. Zwaluwen had een paar gevaarlijke uitbraken, maar kwamen net als wij in de eerste helft niet tot scoren. Hierdoor werd er bij de rust een 0-0 tussenstand genoteerd.
In de rust ontstond er zowaar eindelijk eens een "voetbaldiscussie". En hierdoor werd er de tweede helft met overtuiging begonnen aan de tweede helft van dit leuke duel, tussen twee strijdvaardige en gelijkwaardige teams. Eerder dit seizoen werd er bij ons met 2-2 gelijk gespeeld, na een goede eerste helft van Zwaluwen (0-2) kwamen wij in de tweede helft knap terug tot 2-2.
Het begin van de tweede helft was absoluut voor ons, we domineerden en de tips en handreikingen in de rust werden duidelijk tot uitvoering gebracht en dat is altijd leuk om te zien. Zeker in de eerste twintig minuten van de tweede helft maakten wij het spel en bevonden we ons allemaal (behalve Elmar) op de helft van de tegenstander. Helaas wisten we in deze fase niet te scoren en dat leek ervoor te zorgen dat de motivatie wat daalde en we (vooral achterin) slordig werden. Het vervolg van de tweede helft ging meer gelijk op, maar de thuisploeg kon niet meer zoveel meedoen als in de eerste helft. Echter kregen ze drie keer de mogelijkheid om alleen door te lopen op de keeper, omdat we wel heel makkelijk verdedigden. De lange weg van de middenlijn naar het doel van Elmar bleek voor de spits echter te lang en hij faalde keer op keer. Jordy (voor Quincy) en later Quincy (voor Vincent) werden ingebracht om meer aanvallende impulsen te geven aan onze kant. We noteerden aan beide kanten een aantal grote en kleinere kansen. Een goede redding van Elmar na een vrije trap en aan de andere kant ontstond er op de lijn een scrimmage na een werkelijk perfect uitgevoerde aanval!!
Deze typische nul-nul wedstrijd kreeg vlak voor tijd alsnog een winnaar. Weer een goed uitgevoerde aanval kwam terecht bij onze "redder in nood" en juist hij maakte hier de 0-1! De ontlading was groot, zou het dan toch gaan gebeuren? De laatste drie minuten waren logischerwijs voor de thuisploeg, maar tot scoren kwamen ze niet meer. Na exact 80 minuten hield, de prima leidende, leidsman het voor gezien. De tweede plaats werd met zeer veel tevredenheid ontvangen en het koste de trainer een drankje voor de matchwinner (zoals beloofd). Alsof het zo heeft moeten zijn!
Uitspraak van de dag: "Ik ben een aanvaller. Voor niemand bang en gewend om te creëren". (zeer toepasselijk voor de MOTM)
Man of the match: dat kan er maar eentje zijn, de 31ste speler die dit seizoen voor de B2 in actie kwam: Perry van Gelderen!!