Schiebroek wint broederstrijd met Zestienhoven
Al dagen, wat zeg ik, al weken, wordt er vooruit gekeken naar één van dé derby’s. Deze wedstrijden danken de speciale naam omdat ze extra beladen zijn. Derby’s zijn juist zo beladen omdat de deelnemers van beide teams in het dagelijks leven zo dicht bij elkaar staan. Ook in ons geval; al die tijd is onder andere Melanchton Schiebroek de plaats waar de wedstrijd besproken werd en de komende week (weliswaar eenzijdig) zal dat nog wel even doorgaan.
Schiebroek begon in de vertrouwde opstelling. Jeffrey was echter nog ziek en Bob had nog steeds last van een liesblessure. We konden daardoor beschikken over slechts 13 spelers. Omdat keeper Mitchell de laatste week wat last heeft van zijn scheenbeen (en B2 keeper Elmar ziek was), werd er een oude bekende opgeroepen om reserve keeper te zijn (wat uiteindelijke niet nodig bleek en daardoor dus dubbel dank voor je aanwezigheid!).
De wedstrijd begon van beide kanten wat afwachtend. Schiebroek wilde zich natuurlijk heel graag bewijzen als tweede klasser en zeker na de forse nederlaag bij (ook eerste klasser) Haaglandia en de moeizame winst, vorige week, tegen tien AGE’ers. Voor eerste klasser Zestienhoven daarentegen was het natuurlijk ook een prestige strijd. Niet alleen, verlies je niet bij Schiebroek aan de Hazelaarweg en daarnaast niet van een tweede klasser.
Beide teams creëerden zo af en toe wat kleine mogelijkheden. Waar de bezoekers moeite hadden met de snelle aanvallers aan onze zijde, hadden wij vooral moeite de duels te winnen op het, toch sterk bezette, middenveld. Schiebroek had halverwege de eerste helft de leiding moeten nemen. Toen Rakheem doorbrak stond hij ineens oog in oog met de Zestienhovense doelman, maar hij speelde de bal af aan Jurriën die al was doorgelopen en de bal daardoor half achter hem kreeg aangespeeld. Het daarop volgende schot was van geen enkel gevaar voor het vijandelijke doel.
Een aanval aan de andere kant werd vanuit het niets voorgegeven voor het doel. De kleine, maar snelle rechtsbuiten van Zestienhoven verraste linksback Roland en passeerde Mitchell, 0-1. Precies op het moment dat we langs de kant zeiden dat we grip kregen op de wedstrijd keken we tegen een achterstand aan. Hoe zuur is dat? Maar we moesten door en pakten het goed op. Mo had nog een zondagsschot op maandag, maar de bal belandde op de kruising. Weliswaar werd er voor de rust niet meer gescoord, maar Schiebroek mocht bij het rustsignaal redelijk tevreden zijn over de eerste helft.
In de rust werd aangegeven dat we felheid misten in de duels. We waren veel te lief voor de tegenstander. We moesten, zoals al vaak gezegd, beter communiceren met elkaar. Elkaar positief ondersteunen en helpen op de juiste momenten.
De tweede helft kwam er een geheel ander Schiebroek uit de kleedkamer. Terwijl de bezoekers dachten dat ze de overwinning al op zak hadden (tenminste zo zag het eruit). Schiebroek zocht de aanval en gaf zelf eigenlijk geen kansen meer weg. Spits Jurriën kreeg de bal aangespeeld aan de linkerkant van het veld. Hij zag en vond Ridouan voor het doel, die bij de eerste paal de gelijkmaker inkopte, 1-1. Het belang van deze wedstrijd (ook al was het vriendschappelijk) zag je in de manier waarop dit doelpunt gevierd werd. Slecht enkele minuten later had Rakheem een geweldige pass in huis en vond daarmee Jurriën voor het doel. De spits had teveel tijd nodig om zelf een doelrijke poging te kunnen doen, maar behield wel balbezit en bewaarde het overzicht om de beter voorstaande Jordy de bal aan te spelen. De linkshalf schoot de bal in de korte hoek binnen en verraste de keeper, 2-1!
Schiebroek leek de wedstrijd vervolgens uit te spelen (met de steun van Het Vierde in de rug) en kreeg enkele mogelijkheden de score verder uit te bouwen. Er werden felle duels uitgevochten en soms was er een gemene overtreding bij, maar dat hoorde een beetje bij deze topper. Ridouan raakte geblesseerd aan de hamstring bij een vrij onschuldig duel en liet daardoor even later zijn man lopen. De enige echte kans van de bezoekers in de tweede helft was meteen raak, 2-2.
Het doelpunt was nauwelijks gevallen en de feestvreugde (maar vooral opluchting) bij de bezoekers nog niet klaar of Schiebroek stond voor het doel aan de andere kant. Een mooie lob van, de weer ingevallen, Rakheem zette Jurriën vrij voor de doelman. Deze keer faalde de spits niet en scoorde een meer dan verdiend doelpunt, 3-2! Een forse overtreding, die al met al mee viel, van een verdediger van Zestienhoven ontsierde even later dit verder sportieve duel.
Beide teams liepen geen noemenswaardige schade op aan deze, toch vooral, prestige strijd. Spits Jurriën werd matchwinner van deze derby, de tweede helft was echter een volwaardige teamprestatie. Er werd hard gewerkt, samengespeeld en goed onderling (positief) gecoacht. Zestienhoven moet de wonden likken, maar zal vast en zeker een goed excuus hebben voor de nederlaag, dat heeft de "grote broer” immers altijd… Schiebroek daarentegen gaat de beslissende fase van de competitie met goede moed in en laten we hopen dat we de eindstreep halen met dit spel en deze strijd. Dan gaat het zeker goed komen!!
Na afloop waren er dan ook de terechte complimenten van de trainers. Komende week zijn we, zoals gezegd, vrij van competitie verplichtingen en die week erop komt Neptunus naar de Hazelaarweg voor het vervolg van de competitie. Zaterdag 5 maart zal er om 14.00 uur worden afgetrapt.
Opstelling eerste helft: Romijn; Van Oers, Pors, Mokhtari, Van Deelen; Koeleman (Akchich ’28), Suurbach, Shermarkia, Vredebregt, Polak; Minke.
Opstelling tweede helft: Romijn; Van Oers, Pors, Mokhtari (Boers ’52), Van Deelen; Akchich (Shermarkia ’71), Suurbach, Shermarkia (Koeleman ’64), Vredebregt, Polak; Minke.