De zon straalt letterlijk en figuurlijk

De spannende titelstrijd duurt voort na een belangrijke winst in de veel besproken uitwedstrijd bij GLZDelfshaven.

Al enkele weken en bij sommige zelfs al maanden geleden begon het vooruit kijken naar het uitduel bij GLZDelfshaven en dat werd nog eens versterkt toen concurrent VOC er in januari verloor. Dat gebeurde ook nog eens met de, voor deze competitie, forse cijfers van 3-0. De vooruitblik was niet positief en dat had natuurlijk alles te maken met de ervaringen die we opdeden in de thuiswedstrijd tegen GLZ en datgene wat we hoorden van andere teams. Er werd door de begeleidingsstaf alles aangedaan om dat gevoel te veranderen en dat leverde bijvoorbeeld twee hele goede trainingen op in de afgelopen week (waar woensdag zelfs iedereen aanwezig was!) en met hulp van aanvoerder Ricardo ging de groep vorige week paintballen.

Verdediger Stefan kwam uiteindelijk zelfs terug van zijn vakantie in Hoek van Holland, waarmee het teamgevoel versterkt werd en de overtuiging op een goed resultaat groeide. We konden op tijd vertrekken naar sportpark Nieuw Vreelust, maar het parkeren is daar altijd een groot drama en omdat de kleedkamer nog niet beschikbaar was moesten we wachten waardoor de ideale voorbereiding geheel en al in het water viel. Ook moesten we spelen in de, door de spelers zogenoemde, "kooi" en dus was de bekende psychologische oorlogsvoering begonnen.

Door de vertraging werd de wedstrijdbespreking gedaan vóór de warming-up en werd de opstelling bekend gemaakt op het veld. Na overleg tussen beide trainers werden 11 spelers het veld ingestuurd om deze wedstrijd te beginnen. De wedstrijd begon heel aftastend van beide kanten. Meteen werd duidelijk dat de spits van de thuisploeg het belangrijkste wapen zou zijn en zou door Stefan in bedwang moeten worden gehouden. In het veld was er natuurlijk ook de psychologische oorlogsvoering, want "normaal" voetballen is er bij deze tegenstander nauwelijks bij, ze moeten het van intimidatie hebben en dat is jammer, want er lopen best aardige spelers bij. Zelfbeheersing, wat ondertussen de belangrijkste eigenschap van de Schiebroekenaren is, werd weer eens aangesproken.

Toch waren we slap in de duels, inspiratieloos en toch bang? Dit zorgde er zo’n beetje ook voor dat we achter kwamen. De eerder al genoemde spits werd weggestuurd en door Stefan goed naar de buitenkant gedwongen, maar vanuit die onmogelijke hoek wist hij toch te scoren, 1-0. We keken elkaar aan langs de kant en op het veld aan en dachten "het zal toch niet gebeuren". Maar het gebeurde niet, de zon scheen vandaag en het was warm, maar de zon ging nu echt schijnen voor Schiebroek. Het doelpunt had ons wakker geschud en meteen na de aftrap zocht Schiebroek de aanval. Spits Jurriën was nog onderweg naar zijn positie en werd geheel vrijgelaten aan de linkerkant van het veld aangespeeld. Zijn pass op Simon mocht door ondanks een (laat) vlagsignaal en de rechtshalf maakte de gelijkmaker, 1-1.

De opdracht van vandaag was natuurlijk duidelijk, winnen en hier geen dure punten laten liggen. Dus gingen we door. GLZ kreeg niet de ruimte die ze graag wilden hebben. Het middenveld stond uitstekend met Bob en Quincy. Rakheem speelde heel solide. Achterin hadden we het zwaar door de technische vaardigheden en de intimidatie, maar hielden stand. We kregen een hoekschop te nemen op zo’n tien minuten voor de rust. GLZ kreeg de bal niet weg en Roland schoot de bal op doel. De keeper liet de bal los en grabbelde liggend op de grond naar de bal, maar Ridouan was er eerder bij (hinderde de keeper blijkbaar niet) en scoorde de 1-2, de ontlading was groot! Na de 1-2 vond de eerste wissel van de dag plaats. Grensrechter Peter had zich verstapt en had last van zijn enkel en werd vervangen door assistent trainer Tim.

Met deze mooie voorsprong gingen we rusten en begonnen we de lange wandeling richting de kleedkamers. Omdat we de kleedkamers naast elkaar deelden konden we goed horen dat de trainer van de thuisploeg niet tevreden was. Wij daarin tegen moesten de schroom nog meer van ons afspelen en de duels wat feller ingaan. Verder waren we tevreden over het spel, het verloop en de wedstrijd in het algemeen. Tijdens de rust werden Mitchell V. en Quinten ingebracht voor Jeffrey en de licht geblesseerde Ridouan. Mo kon, terugkerend van zijn blessure, vandaag nog niet spelen en was als supporter meegegaan. Jordy werd nog langs de kant gehouden, omdat drie wissels ineen teveel was.

In de tweede helft begon GLZ veel feller aan het duel en dat ging gepaard met enkele overtredingen (aan beide kanten). De scheidsrechter (jeugdvoorzitter) zat er kort op en floot een uitstekende wedstrijd, dat mag ook wel eens gezegd worden! Wij hadden moeite met die felheid en de wisseling op het middenveld pakte niet helemaal goed uit, maar door hard te werken en goed samen te werken hielden we stand. Met twee uitstekende reddingen en een geleend petje van trainer Ulrich onderscheidde doelman Mitchell R. zich en maakte hij zijn inschattingsfout bij de 1-0 meer dan goed. Langs de kant ontstond de quote van de dag van supporters van GLZ: "die keeper is echt fraude".

De intimidatie werd verdediger Stefan teveel en geteisterd door een blessure liet hij zichzelf wisselen en kwam Jeffrey op zijn positie te staan. De spits, die al nauwelijks ruimte gegund werd, kwam er nu helemaal niet meer aan te pas en Schiebroek kwam er weer wat vaker uit. Quinten viel prima in en won vele 1-tegen-1 duels door simpel en geconcentreerd te spelen! Mitchell V., Quincy, Bob en Simon werkten hard op het middenveld. Een voorzet vanaf rechts leverde ons een geweldige kans op. Helaas was, de deze week 18 geworden, Quincy (ja, dispensatiespeler) niet trefzeker. Zijn kopbal kwam rechtstreeks in de handen van de doelman.

Hierna kwam Jordy in het veld voor spits Jurriën die vandaag helaas niet het net kon vinden. Simon werd spits en dat bleek een gouden greep. Na een wanhoopspoging van de thuisploeg schoot keeper Mitchell de bal uit en door slap ingrijpen van een GLZ-verdediger kon Simon de bal veroveren en alleen door op de keeper. Oog in oog met de uitgekomen doelman faalde hij niet en besliste deze wedstrijd zo’n 8 minuten voor het laatste fluitsignaal, 1-3. Tenminste bij ons was het nog 8 minuten, maar omdat de wedstrijd vanwege een paar blessure gevalletjes aan beide kanten een paar had stil geleden kwamen er nog vier minuten extra bij.

In die blessuretijd kwamen wij nogmaals tot scoren. Jordy viel uitstekend in en passeerde op links zijn directe tegenstander. Hij zag en vond Simon voor het doel, die de bal rustig kon aannemen, goed kon neerleggen en kon scoren, 1-4! Niet veel later was het nu echt tijd en werd deze overwinning gevierd en de handen geschud. Een uitstekende teamprestatie!

Voorafgaand aan het paintballen, vorige week, werd beloofd dat een eventuele overwinning vandaag gevierd zou worden op de club met een drankje op kosten van trainer Wilko. Zo gezegd, zo gedaan! De groep keerde terug in de kantine van Schiebroek’94. Het bleef echter niet bij twee drankjes, maar vanwege het late tijdstip werd er ook een patatje en/of een broodje gegeten. De eerste van 6 finalewedstrijden zit erop en er werd geproost op nog vijf overwinningen in de competitie. Volgende week ontvangen wij op eigen veld NOCKralingen. VOC gaat dan op bezoek bij het lastige AGE.