Vreemd Verhaal

Ook Neptunus-Schiebroek Zaal 1 kon koploper TOGR 3 geen halt toeroepen. De huidige koploper stevent af op het kampioenschap.

Al heel de week regende het afmeldingen en op de dag zelf (woensdag 27 februari) moesten we bijna zonder wisselspeler vertrekken naar Sporthal De Wielewaal op Rotterdam Zuid om aan te treden tegen koploper TOGR. De grote selectie dunde flink in om uiteenlopende redenen.

We arriveerden vroeg in de Sporthal, nog eerder dan de thuisploeg, maar moesten lang wachten. Heel lang wachten. De scheidsrechter had contact opgenomen met de sporthal, hij stond in de file en zou om 19.15 uur arriveren (aanvangstijd: 19.00 uur). Echter was hij er om 19.25 uur nog niet. De teams wilden toch een wedstrijdje spelen, maar de wedstrijdsecretaris (ook scheidsrechter) van het duel daarna wilde de wedstrijd niet overnemen. Coach Wilko Poulie besloot in goed overleg met de tegenstander zelf het duel te leiden. Echter zonder fluitje, want de beste man wilde zelfs geen fluitje uitlenen. Vreemd Verhaal!

Uiteindelijk konden we om 19.30 uur aanvangen met de wedstrijd en besloten we tot het spelen van 2x 20 minuten in plaats van de gebruikelijk 2x 25 minuten. Als underdog en uitploeg begonnen we niet eens slecht vanavond. We kregen veel mogelijkheden om de score te openen en hadden ook een lichtelijk veld overwicht, maar gescoord werd er alleen aan de andere kant. We keken na 10 minuten spelen tegen een ongelukkige 3-0 achterstand aan. Lucas bracht ons halverwege de eerste helft terug in de wedstrijd na een assist van Simon, 3-1. TOGR scoorde 4-1 waarna Mark op aangeven van Lucas de 4-2 kon maken.

Na de 5-2 was het tijd om snel te draaien. Het was immers al 19.50 uur, bijna tijd voor het volgende duel. Echter was de scheidsrechter, die ook dat duel zou leiden, nog in geen velden of wegen te bekennen. Meteen na de aftrap nam Neptunus-Schiebroek het heft in handen. Simon kon na een individuele actie de 5-3 maken. TOGR scoorde wel (6-3), maar overtuigde niet echt. Het werd wat feller toen we dichterbij kwamen, maar daar waren we op voorbereid gezien het thuisduel een paar maanden geleden. Het was lastig leiding te geven aan de wedstrijd zonder scheidsrechtersfluitje (dat hebben we ook weer geleerd). ‘We grepen de koploper bij de keel, maar knepen hem niet dicht’. Simon en Lucas (puntertje) brachten de spanning terug en scoorden met een afstandsschot onze vierde en vijfde treffer (6-5). We waren dicht bij een stunt.

De thuisploeg stelde echter vlak voor tijd orde op zaken en scoorde achtereenvolgens de 7- en 8-5. Het was tijd en net als in het thuisduel keerde Neptunus-Schiebroek enigszins gedesillusioneerd terug naar de kleedkamer. Er had meer in gezeten vanavond. En dat wisten we zelf ook. Had er niet juist meer ingezeten als er een neutrale scheidsrechter was geweest die bepaalde overtredingen van de thuisploeg wel direct had (kunnen) afgefloten. Of was de koploper juist coulant omdat iemand van de gastheren de leiding had over het duel en ze ons spaarden. We zullen het nooit weten. Het gaat om de feiten. Er was meer mogelijk geweest, net als in de thuiswedstrijd. Weer een 8-5 tegen de gedoodverfde kampioenskandidaat.

Doordat de wedstrijd ‘geleid’ moest worden werden de statistieken naderhand opgeschreven en de wissels zelf uitgevoerd door de spelers. Hierdoor is het een beetje een vreemd verhaal geworden. Maar dat was het al met al ook…

Gespeelde spelers: Ashwin Meijer, Lucas van Kan, Dave Bierhuizen, Freek van ’t Land, Simon Koeleman en aanvoerder Mark van Leeuwen.