Niets is onmogelijk als we het samen doen

Met veel vertrouwen en geloof in een goed resultaat pakt A1 een gelijkspel in de eerste competitiewedstrijd.

De bekerreeks was er niet eentje om veel nieuws over te brengen. Alle duels daarin werden verloren. Soms met veel pech en onnodige fouten. Nadat diverse clubleden benaderd waren voor de functie van A1-trainer door voorzitter Jan D. Swart, tevergeefs, heb ik me gemeld als trainer van die groep. Die leuke groep. Nu 3 weken geleden. Critici vroegen zich af: "waar begin je aan”, maar hoe meer mensen dat tegen mij zeggen. Hoe meer ik erin ga geloven. En zie afgelopen week een trainingsopkomst van ruim 90%.

De laatste bekerwedstrijd was twee weken geleden tegen BVCB A3, een 6-1 overwinning stond er toen vooraf al op voetbal.nl. De club had een verkeerde uitslag ingevoerd. Niets meer aan doen was de reactie van de spelers…  Dat bleek terecht, want de officiële uitslag werd een 1-3 nederlaag. Daarmee won BVCB de bekerpoule. Verrassend, want dit was nou niet een tegenstander waarvan A1 moest verliezen. Deze tegenstander werd ook de eerste tegenstander in de competitie. Door de grote trainingsopkomst groeide het vertrouwen en het geloof in een goed resultaat bij de eerste competitiewedstrijd. Een nieuwe start van het seizoen.

Nadat coach John Jansen de spelers de opstelling had verteld en de groep nog één keer werd toegesproken begon het duel om 15.45 uur op het kunstgras onder leiding van scheidsrechter Jonny Hertstein. Het duel ging de gehele eerste helft gelijk op. De thuisploeg was wel iets beter. Had het betere van het spel. De bezoekers waren duidelijk te gemakzuchtig naar de Hazelaarweg gekomen. Dat de bezoekers achteruit moesten was de verdienste van Neptunus-Schiebroek. De thuisploeg voetbalde met de gevraagde overtuiging en kreeg lopende de eerste helft een aantal kleinere en grotere kansen. De aanvallers Bas Posner en Vincent Veldhuizen liepen elkaar halverwege de eerste helft in de weg om tot een goed schot te komen. Een grote kans vrij in de zestienmeter. Even later was Mert Öztürk dichtbij na een hoekschop, maar tot opluchting van Amar Mahmood (die anders z’n hoofd kaal moest scheren) ging zijn inzet 20 centimeter over het BVCB-doel. Neptunus-Schiebroek kreeg de betere kansen, maar zwijnde met doelman Jesse Swagemakers die op fan-tas-tische wijze een kopbal op slag van rust uit het doel haalde. Werkelijk iedereen op en rond het veld had het doelpunt al geteld, maar de doelman dacht er duidelijk anders over. Een geweldige redding!

Een ruststand van 0-0 en het geloof in een goed resultaat groeide. Enkele aanwijzingen volgden om klaar te zijn voor de tweede helft. Daarin volgde opnieuw een gelijke strijd, maar de thuisploeg werd steeds een beetje sterker. Het centrale verdedigingsduo Daan van Rooijen en Wouter Jansen hielden het achterin helemaal dicht. Heel even dacht de BVCB spits aan een doelpunt, maar op dat moment zette Wessel Vis zijn lichaam tussen bal en man en verdedigde uit. De kansen kwamen ook nu weer. De ingevallen Ravi Rajcomar raakte halverwege de tweede helft de lat nadat de doelman zijn inzet nog toucheerde. Eén moment van onoplettendheid aan de andere kant zorgde na een hoekschop voor de onterechte tegentreffer, 0-1. Met nog een kwartier te spelen was er geen tijd voor rouw. Onderleiding van Bas de Jong, die de tweede helft het middenveld controleerde, zocht de thuisploeg de aanval. Daarin verkreeg het een vrije trap op bijna 25 meter van het doel. Achter de bal ging staan Wouter Jansen. De doelman koos ervoor om geen muur neer te zetten en de spelers van Neptunus-Schiebroek maakten nog wat extra ruimte. Onder toezicht oog van een vol terras werd het vlammende schot nog net over het doel getikt door de BVCB doelman. Ondertussen werd het duel een slijtage slag. Amar liet zich vervangen door Lennart Harreman, omdat hij helemaal leeg gespeeld was. Met het luxe probleem van veel wissels kon dit makkelijk worden opgelost.

Tien minuten voor tijd werd de bal weer naar voren gestuurd. Waarna deze in een scrimmage voor het doel belandde, diverse spelers waren erbij betrokken en dus zal het waarschijnlijk altijd een raadsel blijven van wie de assist kwam. De inlopende Ravi Rajcomar stak alle energie en overtuiging in een schot op doel. Tot grote vreugde en opluchting van het hele team schoot Ravi de bal in het dak van het doel, 1-1! Tevredenheid alom, men voelde echter dat er nog meer in zat en zocht wederom de aanval. De laatste minuten waren hectisch. De bank veerde op bij elke goede actie en dat tekende de sfeer in de groep. In de allerlaatste minuut ontsnapte de BVCB spits aan ieders aandacht en kwam alleen oog in oog met Jesse. Al het harde werken vanmiddag was bijna voor niets geweest, maar de spits schoot de bal op vijf meter van het doel over de ballenvanger van de hondenrenbaan (en dat ding is hoog!). Geluk dwing je ook af in bepaalde wedstrijden.

Het laatste fluitsignaal klonk. Het gelijke spel voelde als winst. Winst is het ook in alle opzichten. De spelersgroep gaat vooruit. Kijkt omhoog. Het voelt goed, ook onderling. De teleurgestelde Lasse Rogie (over zijn wisselbeurt in de tweede helft) was er als eerste bij om zijn teammaten na afloop te feliciteren met een verdiend punt. Zo hoort het en zo gaan we door! Complimenten aan het hele team voor de inzet en de strijd. De komende week gaan we verder bouwen om volgende week ook bij Deltasport een gooi te doen naar de overwinning.

"Niets is onmogelijk als we het samen doen”, een cliché. Net als "alleen ga je sneller, maar samen kom je verder”, maar zo waar als het maar zijn kan.

Opstelling: Swagemakers; Van der Werf (Vis ’45), Van Rooijen, Jansen, Pröpper (Verhagen ’45); Mahmood (Harreman ’78), Harreman (De Jong ’45), Öztürk (Rajcomar ’45); Veldhuizen, Posner en Rogie (Visser ’45).