The story of our season
Lullige tegendoelpunten en zelf het net niet (vaak genoeg)
kunnen vinden.
Neptunus-Schiebroek A1 heeft op de laatste dag van januari alweer de zesde
competitie nederlaag geleden. Een nederlaag die in huize Harreman nog lang zal
worden nabesproken, omdat de neef van Lennart in het team van de tegenstander
speelde. HBSS A1 was de tegenstander op het nieuwe kunstgrasveld van de
Schiedammers. Een tegenstander die, weliswaar door strafpunten, ook pas vier
punten had verzameld. Het grootste gedeelte van de spelersgroep had er twee
trainingen opzitten en op één speler na was ook de wedstrijdselectie compleet.
De tegenstander daarentegen had precies elf man tot hun beschikking.
De middag in Schiedam begon nog zo goed. Neptunus-Schiebroek nam het initiatief
en kwam na 12 minuten spelen op een voorsprong. Vincent Veldhuizen schoot van
afstand de openingstreffer op heerlijke wijze tegen de touwen, 0-1. De volle
bank, met daarop ook supporter Thijs Kubben, werd gek en vierde het doelpunt
alsof de overwinning al in de knip zat. Dat was allerminst het geval. De
gelijkmaker volgde op vervelende wijze voor laatste man Daan van Rooijen, die een
dag eerder nog zijn achttiende verjaardag vierde. Bij het uitverdedigen schoot
hij de bal tegen de, druk zettende, aanvaller aan en zo belandde de bal achter
de onfortuinlijke Jesse Swagemakers, 1-1.
De wedstrijd ging tot aan de rust vervolgens redelijk gelijk op, maar de
thuisploeg nam na een half uur spelen toch de leiding. Eén uitbraak volgde en
het, in het uiterste hoekje ingeschoten, schot zorgde voor een uiteindelijke
2-1 ruststand.
In de tweede helft volgde een beter veldspel van Neptunus-Schiebroek. HBSS
moest achteruit en zo kwam er druk op het doel van de thuisploeg. Achterin
werkte men hard, vandaag viel vooral Friso van der Werf op met een sterk
optreden, en het middenveld controleerde. De aanvallers waren gevaarlijk, maar
hele grote kansen kwamen er nog niet. Na een kwartier in de tweede helft werd
de aanvoerder van de thuisploeg een seconde uit het oog verloren en hij
scoorde, 3-1. Een tweetal minuten later vond Bas Posner eindelijk dat ene
gaatje en passeerde hij de doelman. Op de doellijn gaf Mert Öztürk het laatste
tikje voor de aansluitingstreffer (3-2). Mert ‘stal’ het doelpunt, maar daarmee
is het doelpunt niet minder uniek. Echter hebben degene die een weddenschap op
een doelpunt van Mert daarmee hebben verloren, besloten om het doelpunt aan Bas
toe te kennen. Dat is natuurlijk ook een manier om er onderuit te komen…
In de laatste fase van de wedstrijd werd het een slijtage slag. Vooral de
thuisploeg moest alle zeilen bij zetten om de overwinning over de streep te
trekken en wist regelmatig met succes tijd te rekken. De verder goedleidende
scheidsrechter had best nog wat langer tijd mogen bijtellen, maar of die
gelijkmaker dan wel was gevallen, betwijfelen we zelf ook. Het veldspel is
goed, beter in ieder geval. Jesse hield het team nog tweemaal op de been en
werd gek van de gemiste kansen. Daar ligt het probleem, al weken. Er moet meer
gescoord gaan worden. Het is het verhaal van ons seizoen.
Volgende week gaan we op bezoek bij MVV’27. Geloven we in een stunt tegen de
koploper? Aftrap in Maasland om 12.30 uur.
Opstelling: Swagemakers; Van der Werf, Van Rooijen (Verhagen ’45), Vis (Jansen ’45),
Pröpper (Posner ’45); Rogie (Mahmood ’76), Harreman, Mahmood (De Jong ’45),
Öztürk (Pröpper ’88); Veldhuizen en Rajcomar.