Ode aan de Kelderklasse
Eenmaal en eindelijk aangekomen op het derde veld: geen tegenstander. In geen velden of wegen. De versnelde warming-up werd verlengd en navraag leerde dat men nog bezig was om spelers te regelen in andere kleedkamers, van wedstrijden die net waren afgelopen. Tevergeefs bleek toen de tegenstander rond 15.15 uur (aanvangstijd 15.00) op het veld kwam aan gedruppeld. De aanvoerder kwam naar ons toe om te vragen of wij het erg vonden dat een geblesseerde teamgenoot ging fluiten omdat de scheidsrechter niet was opgekomen. En hij deelde mee dat ze met slechts 9 of 10 spelers zouden gaan spelen, want meer hadden ze er niet. "We zullen het sportief houden vandaag”, was zijn mededeling toen we ons nog even achter de oren krabden en dachten ‘waar zijn we vandaag weer in terecht gekomen’.
Voordelen waren er ook hoor vandaag. Zo speelden we (eindelijk) in de nieuwe tenues met het Dit is Voetbal!-logo, weliswaar met twee verkeerde rugnummers maar ach het blijft Kelderklasse hè! Ook was vandaag de temperatuur oké en was er nog even een zonnetje door de aankomende wolkenvelden heen zodat de bijna 18-jarige Guus ook niets te klagen had. Het was vandaag ook de rentree van Rex op de vaderlandse velden. Dat was alweer zo’n 8 maanden geleden. Een eerdere rentree werd door Perkouw verziekt, toen ze niet kwamen opdagen. En nu…echt een reclame is het voetbal zo niet voor de voormalige teamcaptain.
Als er om 15.25 dan eindelijk wordt afgetrapt staan er 10 spelers aan de rood-witte Dilettant zijde. Dat viel dan nog mee. Neptunus-Schiebroek had meteen het strijdplan aangepast en speelde met een middenvelder meer dan gewoonlijk en offerde daarvoor een verdedigende positie. Guus mocht naar het middenveld en juist hij kreeg na een kleine 10 minuten spelen de eerste grote kans na een hoekschop van Timber, maar hij zag zijn inzet van de lijn worden gehaald. Dilettant kreeg de bal wel weg, maar niet volledig. Timber kwam opnieuw in balbezit en lobde de bal van ruim 25 meter over de doelman van de thuisploeg, 0-1! Na de aftrap kwam Het Negende al snel weer in balbezit. Het was Stijn die de bal veroverde en meegaf aan Ruben zo rond de middenlijn. Ruben kreeg alle vrijheid van de tegenstander en maakte er dankbaar gebruik van. Wat zou het zijn geweest: 35 of 40 meter? Het afstandsschot van de huidige aanvoerder was hard, zuiver, maar vooral schitterend en dus om in te lijsten (0-2)! En dat slechts een minuutje na de openingstreffer.
Na het tweede doelpunt stapte speler nummer 10 van het veld: "hier heb ik geen zin in” en hij ging aan het bier in het overigens best gezellige clubhuis. Negen spelers bleven er over bij de thuisploeg en het spel van hen werd er ook niet vriendelijker op. Al na 6 minuten werd Bob in de zestienmeter onderuit gehaald. Daar begrepen we nog de felle strijd en ook wellicht de onkunde, maar de doodschop na ruim een kwartier was eigenlijk onacceptabel. Tot zover de sportiviteit. Een vrije trap volgde, maar daar bleef het bij. Tja...als scheidsrechter een medespeler aanspreken blijft dan toch lastig. De schrik zat er daarna toch even in bij Neptunus-Schiebroek. Ruim 10 minuten duurde het voordat men weer op gang kwam. Vlak voor de eerste wisselronde was het Ruben die een steekbal gaf op Wolf. De tot dan als spits spelende aanvaller was zijn tegenstander te slim af en was eerder bij de bal dan de uitstormende doelman. Daardoor kon hij de bal niet helemaal plaatsen en raakte hij de paal. De meegelopen Tim was echter snel bij de bal en kon vanuit de moeilijke hoek de derde treffer laten aantekenen (0-3). Even later raakt Jan-Julius, vlak nadat hij was ingevallen, de paal na een poging van net buiten de zestienmeter.
Dilettant dat ook bij grote nederlagen nog best wel doelpunten weet te maken kwam er best een aantal keer gevaarlijk uit. Natuurlijk speel je tegen negen man heel aanvallend en dan weet je dat je soms even in de sprint moet om een aanval af te stoppen. Zo nam Joshua een tegenstander in de houdgreep en nam Bob revanche, op overigens minder ernstige wijze. Eenmaal moest doelman Houyu gestrekt naar de hoek, maar uw verslaggever was net in gesprek met de spelers op de reserve bank waardoor verdere details hierover helaas ontbreken. Als Dilettant even later een hoekschop mag nemen en deze bij de eerste paal door Guus wordt uitverdedigd en via Willem bij Jan-Julius terecht komt, gaat de bal snel over veel schijven en gaat laatstgenoemde een een-twee aan met Wolf, die niet zelfzuchtig was –maar wel snakte naar een doelpunt–, en de bal zo terug bezorgde bij J.J. om zo een volgend doelpunt te produceren (0-4). Een uitstekend uitgevoerde counter.
Als Neptunus-Schiebroek na de aftrap weer snel voor het doel van Dilettant verschijnt wil de bal er maar niet in. Willem (paal) en Bob (geblokt) vonden (nog) niet de weg naar een doelpunt, maar Bob wist bij de derde poging toch het net te vinden, 0-5! Vijf minuten voordat de officiële speeltijd van de eerste helft erop zat hield de scheidsrechter het voorgezien. Dat snapten we ook wel. De wandeling naar de kleedkamers bespaarden we onszelf. Alleen de beide goalies waagden zich eraan. Een "peukie” is belangrijk als je de ballen om je oren ziet vliegen, maar ook als je niets te doen hebt.
De tweede helft openden we met het raken van het ijzerwerk. Als dat vandaag een wedstrijd was wonnen we met 9-0. Wolf (2x) en Martijn raakten de lat in het eerste kwartier van het tweede bedrijf. Enerzijds om gek van te worden, maar aan de andere kant ook hilarisch vanaf de zijlijn. Maar dan gaat het ook nog echt regenen en is de echte lol er wel vanaf deze middag. Als Jan-Julius de bal na ruim een kwartier op doel probeert te schieten veranderd de bal op het veld én via een verdediger van richting zo voor de voeten van Wolf. Vrij voor het doel weet hij dan vervolgens eindelijk te scoren (0-6). Zeven minuten later komt de bal hoog in de zestienmeter en maakt Willem zijn eerste kopbal in dienst van Neptunus-Schiebroek. Wel meteen zuiver en panklaar voor Wolf (heeft die training van maandag toch nog zin gehad), die de bal vanuit de lucht meteen op de slof neemt en deze snoeihard en schitterend met een volley tegen de touwen jaagt (0-7).
Saillant detail is dat de beide grensrechters in de tweede helft niet wisselden van kant en dat de geblesseerde Casper (waarvoor dank) onze aanvallers in buitenspel positie moest beoordelen. Casper vlagde tot tweemaal toe in de tweede helft voor buitenspel, maar werd compleet genegeerd, prima vandaag!
Wolf heeft zijn taak dan volbracht en mag meteen naar de kant voor een wisselbeurt. Vanaf de rechterflank krijgt dan Tim het op de heupen en brengt de bal strak voor en in de doelmond is het voor Rex dan een koud kunstje om de achtste treffer van de middag te scoren (0-8). Nadat Tim twee minuten later stevig geblokt wordt bij een nieuwe actie vanaf rechts en Willem daaropvolgend een hoekschop mag nemen weet Rex bij de tweede paal opnieuw te scoren (0-9). Tim zoekt een paar minuten later opnieuw de actie en wordt in de zestienmeter gehaakt, maar een strafschop komt er niet. Iedereen wist het en had dezelfde gedachte, zelfs de scheidsrechter, alleen het fluitsignaal bleef uit.
Inmiddels bevindt laatste man Martijn zich vaker op de helft van de tegenstander en zelfs in de vijandelijke zestienmeter dan in onze eigen defensie. Eén counter in de tweede helft was de tegenstander dan ook wel gegund, ze stonden er dan toch wel met 9 man en zo werd de eretreffer voor de thuisploeg een feit (1-9). Het slotakkoord was vijf minuten voor het verstrijken van de officiële speeltijd voor de bezoekers uit Rotterdam. Nadat Bob (voor de in totaal negende keer) de lat raakte was het in de rebound Martijn die zorgde voor dubbele cijfers (1-10). We vonden het allemaal wel best dat de leidsman iedereen uit zijn lijden verloste door meteen af te fluiten.
Vos, die vandaag eigenlijk niet zou spelen, werd na afloop per taxi vliegensvlug terug gebracht om op tijd te zijn voor een concert van Bløf. Toch fijn dat hij zijn bijdrage vandaag kon leveren aan dit schouwspel. In het –zoals al gezegd– gezellige clubhuis van Dilettant werd nog even nagepraat en nagedacht over de vreemde wedstrijd vandaag. Willem, die als topscorer vandaag het net niet wist te vinden, schoot zoals al eens eerder in de derde helft wel raak: "Er was niets aan vandaag, het was net een trainingspartijtje waarbij de ene partij er totaal geen in had”. En zo was het. De laatste bierkan ging met moeite leeg. Casper offerde zichzelf op en we konden vertrekken. De drie punten in de tas, maar dat hadden we toch sowieso wel verwacht bij de hekkensluiter. Een Ode aan de Kelderklasse, maar zo extreem hopelijk nooit meer…
Volgende week ontvangen we aan de Hazelaarweg de runner-up van onderaf. Spirit komt op bezoek. De ploeg uit Ouderkerk aan den IJssel speelde drie keer meer gelijk dan Dilettant, maar wisten net als de hekkensluiter dit seizoen nog niet te winnen. Aftrap is om 16.45 uur. Ik kijk nu al uit naar de derde helft…
