Zeer verdiende overwinning op Pernis

Maar toch maken we het onszelf weer onnodig moeilijk.

 

Voor de eerste keer dit seizoen zouden we dit seizoen tegen Pernis gaan spelen. Een onbekende tegenstander dus, tenminste we kennen natuurlijk wel hun eerdere uitslagen waaronder 'slechts' drie overwinningen, maar wel twee minimale nederlagen tegen de ongeslagen koploper, CION (waartegen we ook nog niet speelden). Tevens stond er voor de tweede week op rij een thuiswedstrijd gepland. Op een zonovergoten en druk thuiscomplex werd om 16.00 uur verzameld, vanwege de eigenlijke afmeldingen en onzekere aanwezigen was er (toch) een ruime selectie beschikbaar voor dit duel met Pernis.

 

Als het eerste elftal het strijdveld heeft verlaten en met een 6-2 overwinning aan de derde helft begint, is het vroege zonnetje dit jaar nog laat aangenaam bij de start van onze wedstrijd. Wolf doorstaat de warming-up test en start in de basis net als Timber, die het doel verdedigde, omdat Houyu een gekneusde pols heeft. De doelman nam wel de vlag de gehele wedstrijd ter hand, waarvoor dank! Het steeds sterker wordende collectief kwam net als vorige week uitstekend voor de dag vanaf het begin van de wedstrijd. Helaas moest Thijs zich na een paar minuten laten vervangen, Martijn was zijn vervanger en dat is nou niet bepaald een straf. Vos was en bleef laatste man. En hij coördineerde zoals altijd de gelederen op de juiste positie. Niet sleutelen aan vertrouwde standaards. Dat is ook de verdienste van nauwelijks kansen weggeven uit fouten. Tegendoelpunten komen de laatste weken vooral voort uit toevalligheden. Aan de zijde van Martijn en Vos waren José en Stijn verdedigd sterk en daardoor kon Nur vrijblijvend genieten van de vrijheid die hij kreeg op de linkerflank. 

 

Het zoals altijd hardwerkende middenveld met Jurriaan, Bob en Willem kreeg ook de ruimte om daadwerkelijk te voetballen. Martijn schoof zo nu en dan door. Omdat we de ruimte kregen om te voetballen durfden we ook meer en geloofden we in het kunnen dat er (altijd al) in zit. Vanaf het middenveld zochten we regelmatig de aanval. Tim en Wolf kregen meer ruimte dan je zou verwachten met een sterk bezette defensie uit Pernis. Wolf kreeg twee grote kansen, waarvan de tweede echt een zekerheidje had moeten zijn, maar het doelpunt bleef uit. Als, na de wissel Thijs/Martijn, de volgende wissels hun opwachting maken hopen we nog meer overwicht te krijgen. Anish, Joost-Jan, Mendel en Casper komen erin. Meteen komt Casper door, maar zijn schot krijgt niet helemaal de juiste richting om de doelman te verrassen. Ondertussen merkt de gewisselde Jurriaan op dat er geen supporter meer aanwezig was; "die we hebben we mooi binnen een kwartier weggespeeld" (Mendel, deze mag op de lijst erbij!). Als we even later enkele minuten voor rust zijn en aan de rechterkant van het veld in balbezit komen is het Willem die de bal met het linkerbeen diep in de zestienmeter brengt. Wolf die klaarstaat, ziet Nur voor zich verschijnen. De linksback komt als eerste bij de bal en verslaat de doelman van de bezoekers voor de eerste keer deze middag, 1-0! Sterk, maar vergeet die assist niet...!

 

Halverwege zijn we tevreden, net als vorige week. Terecht ook! Belangrijk was om het niet te ingewikkeld te maken, niet denken voor een medespeler, maar samen tot een oplossing komen. Omdat we dezelfde ruimte, die Nur aan de linkerkant had, ook aan de rechterkant kregen, werd Anish op rechtsback gepositioneerd. Zo konden we vanuit achteruit, aanvallend voor nog meer gevaar en onverwachte situaties gaan zorgen. In de rust is Thijs - net als Jurriaan - er weer ingekomen en heeft de voorstopper positie, ditmaal naast Martijn, weer voor zijn rekening genomen voor de geblesseerden Mendel en Joost Jan.

 

Maar, zoals eigenlijk elke week komen we niet helemaal goed uit de kleedkamer. De tegenstander begint dan heel enthousiast met aanvallen en wij denken net een tikkeltje minder scherp dan benodigd. In de vierde minuut na rust ontstaat er dan ook een scrimmage voor het doel van Timber zoals zelden vertoond. Een typisch kelderklasse momentje. Timber kan net niet bij de bal en laat de bal in de doelmond vallen. De bal wordt ingeschoten, maar Martijn haalt de bal van de lijn. We krijgen de bal niet de zestienmeter uit en de volgende poging beland op de paal. En opnieuw komt de bal niet de zestienmeter uit. Bij een nieuwe poging van Pernis is het nu Anish die de bal op de doellijn wegschiet, maar hij raakt daarbij Timber. De bal caramboleert vervolgens het doel in. Hoogst ongelukkig, maar de stand wel weer gelijk, 1-1. 

 

Neptunus-Schiebroek is wakker geschrokken en pakt het goede spel van de eerste helft meteen weer op. Anish maakt, zoals opgezet, gebruik van de vrije ruimte. Een hoekschop volgt. Anish laat het aan Willem, die de hoekschop opeiste. De teamcaptain brengt de bal uitstekend voor en daar is het Anish die de bal tegen de touwen kopt! Slechts drie minuten na de gelijkmaker hebben we de voorsprong weer terug, 2-1! Nauwelijks geven we Pernis tijd om daarvan bij te komen. We geven geen ruimte weg en voetballen zelf vrij gemakkelijk door de vrije ruimte die de bezoekers weggeven. Neptunus-Schiebroek komt sterk, heel sterk voor de dag. Een minuut of tien na de nieuwe voorsprong veroverd Bob op het middenveld de bal en geeft deze snel door aan Casper, die aan de rechterkant - weliswaar in buitenspelpositie -, maar wel helemaal was vrij gelaten. De aanvaller kwam in een 1-op-1 met de doelman en schoot het leer tegen de touwen, 3-1! De grensrechter van de bezoekers, die een praatje belangrijker vond, kreeg ervan langs, de scheidsrechter stond te ver om zelf te kunnen beoordelen. Een mazzeltje hoort erbij, toch?

 

Als even na ons derde doelpunt Bob doorbreekt en een schop krijgt, kan hij toch doorzetten, maar hij ziet zijn inzet jammerlijk voorlangs gaan. Een kleine tien minuten later hoort de scheidsrechter ons wisselverzoek niet, als we een klein minuutje later toch mogen wisselen krijgen we ook een vrije trap tegen, een ongelukkig moment. José en Tim vervangen Nur en Bob. Het ongelukkige moment werd samengevoegd met een onoplettend moment en de aansluitingstreffer viel pardoes binnen, 3-2. Stijn vervangt de moegestreden Martijn na dat doelpunt en zien we met lede ogen aan hoe we het in de laatste fase toch nog spannend maken en misschien ook iets te ver inzakken. Soms met kunst en vliegwerk, maar soms ook rustig en kalm weten we de strijd uit te spelen. Ook een vrije trap net buiten de zestienmeter na vermeend hands van Stijn wordt overleefd. De sterke teamgeest sleepte ons er doorheen, "geloof ik". Ook het goede optreden van doelman Timber werd gewaardeerd.

 

In een kleine (in aantal), maar stevige derde helft wordt Wolf verkozen tot 'cappie' en na alle praatjes tot nu was dat ook wel terecht. Met een knipoog presenteerde we (ik) hem ook een teller, sinds zijn laatste doelpunt: zie hier de count-up. Zelfs een blik zegt genoeg voor die hechte vriendenploeg, er werd weer gelachen in ons clubhuis. Een cappie zoals een cappie hoort te zijn. Volgende week geen wedstrijd, maar in dit (enige) voetballoze weekend hebben we wel 18 (!!) man beschikbaar voor het jaarlijkse teamuitje. Ditmaal zal er een bus voorrijden aan de Hazelaarweg. Deze week volgt er nog een tipje van de sluier. Mooi, wordt het 'samen' hoe dan ook! Wat is die voorpret toch heerlijk. Tot dan!