A1 op pure wilskracht langs Hillegersberg
6 uit 2 (of…?). Eerste
doelstelling gehaald!
Derby’s
ze blijven speciaal. Vrienden, buren en/of oud-teamgenoten tegenover elkaar. In
dit soort wedstrijden gaat het niet alleen om drie punten, maar ook om prestige…de
eer. Supporters van beide teams staan vriendschappelijk naast elkaar, maar als
het ene team de aanval ingaat zie je de supporters van de tegenstanders beven
en de anderen hun kroost naar voren schreeuwen van F pupil tot A junior, dat
veranderd nooit. Heerlijke wedstrijden, op het scherpst van de snede. Duels die
niet altijd worden gewonnen door het beste team, maar ook niet altijd door de
meest gelukkige. Elke keer als er een derby op het programma staat hoor je de
aloude clichés als ‘het is een wedstrijd op zich’ of ‘in een derby kan alles
gebeuren’.
De wedstrijd van deze maandagavond was niet anders. Een derby met veel strijd
en beleving! Verplaatst omdat ruim 90% van het elftal het weekend doorbracht in
London, een verplicht schoolweekend. Vervelend! Alwaar de beste plek gezocht
werd om bier te bemachtigen, en dat was niet gemakkelijk in het strenge London.
Toch lukte het de mannen om voldoende schuimloos bier te bemachtigen. Carlsberg
was er niet aan te slepen. Men kwam zondagavond laat pas terug en bovendien
vermoeid van een weekend waarin nauwelijks geslapen zal zijn. Op maandagochtend
ging de wekker voor de meesten weer vroeg voor een negen uur durende schooldag.
Een pittige opgave om dan ’s avond zo’n ‘belangrijke’ wedstrijd te spelen.
Alleen Jurriaan Ham moest zich ziek afmelden voor de verplaatste derby. En
ondanks dat sommigen het overdag nog niet helemaal zagen zitten om aan de
aftrap te verschijnen was men allemaal bijtijds present en kon coach John
Jansen, vandaag weer terug als coach, starten met de ‘sterkste’ basis
opstelling. Het duel begon om iets over half negen en het leek even alsof het
merendeel nog met het hoofd in London zat, want binnen 40 seconden brak
Hillegersberg alle, ongeschreven, voetbalwetten en daarmee ook de volledige
defensie van Neptunus-Schiebroek A1. Men keek verbouwereerd toen de 0-1 al zeer
vroeg tegen de touwen ging.
Heel erg van slag was de thuisploeg niet en werd in de jacht naar de
gelijkmaker en eerherstel in de vierde minuut een handje geholpen door de
leidsman. De uitleg na afloop: ‘je geeft een reden om te fluiten in een
twijfelachtige situatie, terwijl er alle tijd en ruimte was om de bal normaal
en rustig weg te spelen’. Terugspeelbal en dus een indirecte vrije trap in de
zestienmeter. De bal goed leggen, de muur instrueren en op de juiste afstand
plaatsen. Er gaat nogal wat tijd inzitten. Vervelend voor de nemer die moet
wachten, maar niet voor de spits van "Neppie A1”. Aanvoerder Hessel Tromp
gaf het ‘tikkie’ opzij en Pepijn Kruseman Aretz schoot de bal knoeihard en
onhoudbaar tegen de touwen, 1-1.
Dit gebeurde in de vierde minuut van de wedstrijd en met dit gegeven zou het
weleens een hele doelpuntrijke wedstrijd kunnen worden, maar dat werd het niet.
De meeste, fysieke, duels werden bestreden op het middenveld. De bezoekers
waren dreigender, maar kregen geen hele grote kansen. Maar dat kwam mede door
de onverzettelijkheid, de absolute wil om deze wedstrijd te winnen. Niels van
Dijk, Stijn van Rooijen en Eden Wessel, ze lieten achterin geen man passeren en
als dat wel gebeurde of het werd iets dreigender dan was Leander Barendse er om
de vuurtjes, die Hillegersberg letterlijk aanstak, te blussen. Een overtreding
op Fabian Visser en even later op Hessel werden bestraft met ‘slechts’ een
vrije trap. Mopperen mochten de gasten niet, maar toch wisten ze zichzelf uit
de wedstrijd te ‘praten’.
Na iets meer dan een half uur spelen kwam Neptunus-Schiebroek er na een
hoekschop van Hillegersberg snel uit. Hessel zette even aan en werd
onreglementair van de bal gebracht, maar toch wist hij de bal nog bij Jasper
Meyboom te krijgen. Jasper hoefde maar een korte blik te werpen en hij zag dat
spits Pepijn de motoren had gestart. De bal kwam perfect op maat aan en ondanks
dat Pepijn aan alle kanten gehinderd werd en de Hillegersberg defensie de bal
van richting probeerde te veranderen, was de wilskracht groot. Dat leverde een
verdiende voorsprong op. Pepijn, met een neusje voor goal, schoot de thuisploeg
naar een 2-1 tussen- en ruststand.
Coach John moet, zo schat ik in, in de rust Pitchers beloofd hebben bij een
overwinning. Want wat een strijd en beleving was er in de tweede helft!
Hillegersberg werd namelijk steeds een stukje sterker. Ze leken de slag op het
middenveld te gaan winnen, maar de middenvelders Sam Dölle, Gijs de Graaf en
Maas Abbink weken niet van elkaars zijde. Laatst genoemde joeg een bal over het
dak van de kantine/tribune alsof het niets was. Zekerheid voor alles. Men is
nog steeds aan het zoeken naar die bal. Mede door het harde werken van dit
drietal werd doelman Willem Lugard nooit echt op de proef gesteld. De goalie
was echter de rust zelf en dat gold ook voor een moment ver buiten zijn eigen
doel. Hij loste het rustig voetballend op. Heerlijk om naar te kijken.
Dat was de gehele wedstrijd toch al. Een team dat voor elkaar strijd, en
ondanks dat men elkaar af en toe niet begrijpt, voor elkaar door het vuur gaat.
Reinier Jansen, die vandaag zijn officiële debuut maakte voor
Neptunus-Schiebroek, bleef soms, letterlijk, met kunst en vliegwerk overeind.
Zo kon weer Blauw-Geel gevaar worden geweken. Doorlopen op Leander werd opnieuw
niet met geel bestraft en toch bleven de bezoekers klagen en mopperen. De moed
zakte hen daardoor in de schoenen en dus kon Pepijn weer op avontuur gestuurd
worden. In de korte hoek wist hij het net niet te vinden, maar het gevolg was
wel een scrimmage voor het doel van Hillegersberg. Het uiteindelijke schot van
Gijs werd ternauwernood van de lijn gehaald en daarmee bleef de beslissing uit,
maar de spanning aanwezig.
De thuisploeg controleerde binnen de mogelijkheden. De bezoekers konden niet
beter, waren slordig in de laatste pass en vergaten voor het doel de rust te
bewaren. De duels bleven fel en de thuisploeg stond op het punt van knappen. Na
iets meer dan 90 minuten zag Pepijn inmiddels sterretjes, was Hessel even
daarvoor al met kramp naar de kant gehaald, en zo kwam het laatste fluitsignaal
als een verlossing. Na afloop was er de hosanna-stemming en kwam de vraag of het clubhuis open kon, wat
natuurlijk geen probleem was, tijdens het eerste biertje bleek de vermoeidheid
toch wel erg groot. Er werd 6 uit 3 gevierd…snel herstellend kwam het team tot
de conclusie dat de eerste doelstelling al behaald is: meer punten halen dan
het A1 van vorig seizoen! (5 vorig seizoen, 6 nu)
De studenten, met in hun hoofd: morgenochtend weer om half negen op school
melden, hielden het na 2 á 3 biertjes voor gezien met in gedachten de gedeelde
koploper te zijn in de bekerpoule, een heerlijke overwinning op een rivaal in
de zak en in het vooruitzicht een nieuw wedstrijdverslag. Mannen, gefeliciteerd
met een, al met al, verdiende overwinning!