A1 op pure wilskracht langs Hillegersberg

6 uit 2 (of…?). Eerste doelstelling gehaald!

Derby’s ze blijven speciaal. Vrienden, buren en/of oud-teamgenoten tegenover elkaar. In dit soort wedstrijden gaat het niet alleen om drie punten, maar ook om prestige…de eer. Supporters van beide teams staan vriendschappelijk naast elkaar, maar als het ene team de aanval ingaat zie je de supporters van de tegenstanders beven en de anderen hun kroost naar voren schreeuwen van F pupil tot A junior, dat veranderd nooit. Heerlijke wedstrijden, op het scherpst van de snede. Duels die niet altijd worden gewonnen door het beste team, maar ook niet altijd door de meest gelukkige. Elke keer als er een derby op het programma staat hoor je de aloude clichés als ‘het is een wedstrijd op zich’ of ‘in een derby kan alles gebeuren’.

De wedstrijd van deze maandagavond was niet anders. Een derby met veel strijd en beleving! Verplaatst omdat ruim 90% van het elftal het weekend doorbracht in London, een verplicht schoolweekend. Vervelend! Alwaar de beste plek gezocht werd om bier te bemachtigen, en dat was niet gemakkelijk in het strenge London. Toch lukte het de mannen om voldoende schuimloos bier te bemachtigen. Carlsberg was er niet aan te slepen. Men kwam zondagavond laat pas terug en bovendien vermoeid van een weekend waarin nauwelijks geslapen zal zijn. Op maandagochtend ging de wekker voor de meesten weer vroeg voor een negen uur durende schooldag. Een pittige opgave om dan ’s avond zo’n ‘belangrijke’ wedstrijd te spelen.

Alleen Jurriaan Ham moest zich ziek afmelden voor de verplaatste derby. En ondanks dat sommigen het overdag nog niet helemaal zagen zitten om aan de aftrap te verschijnen was men allemaal bijtijds present en kon coach John Jansen, vandaag weer terug als coach, starten met de ‘sterkste’ basis opstelling. Het duel begon om iets over half negen en het leek even alsof het merendeel nog met het hoofd in London zat, want binnen 40 seconden brak Hillegersberg alle, ongeschreven, voetbalwetten en daarmee ook de volledige defensie van Neptunus-Schiebroek A1. Men keek verbouwereerd toen de 0-1 al zeer vroeg tegen de touwen ging.

Heel erg van slag was de thuisploeg niet en werd in de jacht naar de gelijkmaker en eerherstel in de vierde minuut een handje geholpen door de leidsman. De uitleg na afloop: ‘je geeft een reden om te fluiten in een twijfelachtige situatie, terwijl er alle tijd en ruimte was om de bal normaal en rustig weg te spelen’. Terugspeelbal en dus een indirecte vrije trap in de zestienmeter. De bal goed leggen, de muur instrueren en op de juiste afstand plaatsen. Er gaat nogal wat tijd inzitten. Vervelend voor de nemer die moet wachten, maar niet voor de spits van "Neppie A1”. Aanvoerder Hessel Tromp gaf het ‘tikkie’ opzij en Pepijn Kruseman Aretz schoot de bal knoeihard en onhoudbaar tegen de touwen, 1-1.

Dit gebeurde in de vierde minuut van de wedstrijd en met dit gegeven zou het weleens een hele doelpuntrijke wedstrijd kunnen worden, maar dat werd het niet. De meeste, fysieke, duels werden bestreden op het middenveld. De bezoekers waren dreigender, maar kregen geen hele grote kansen. Maar dat kwam mede door de onverzettelijkheid, de absolute wil om deze wedstrijd te winnen. Niels van Dijk, Stijn van Rooijen en Eden Wessel, ze lieten achterin geen man passeren en als dat wel gebeurde of het werd iets dreigender dan was Leander Barendse er om de vuurtjes, die Hillegersberg letterlijk aanstak, te blussen. Een overtreding op Fabian Visser en even later op Hessel werden bestraft met ‘slechts’ een vrije trap. Mopperen mochten de gasten niet, maar toch wisten ze zichzelf uit de wedstrijd te ‘praten’.

Na iets meer dan een half uur spelen kwam Neptunus-Schiebroek er na een hoekschop van Hillegersberg snel uit. Hessel zette even aan en werd onreglementair van de bal gebracht, maar toch wist hij de bal nog bij Jasper Meyboom te krijgen. Jasper hoefde maar een korte blik te werpen en hij zag dat spits Pepijn de motoren had gestart. De bal kwam perfect op maat aan en ondanks dat Pepijn aan alle kanten gehinderd werd en de Hillegersberg defensie de bal van richting probeerde te veranderen, was de wilskracht groot. Dat leverde een verdiende voorsprong op. Pepijn, met een neusje voor goal, schoot de thuisploeg naar een 2-1 tussen- en ruststand.

Coach John moet, zo schat ik in, in de rust Pitchers beloofd hebben bij een overwinning. Want wat een strijd en beleving was er in de tweede helft! Hillegersberg werd namelijk steeds een stukje sterker. Ze leken de slag op het middenveld te gaan winnen, maar de middenvelders Sam Dölle, Gijs de Graaf en Maas Abbink weken niet van elkaars zijde. Laatst genoemde joeg een bal over het dak van de kantine/tribune alsof het niets was. Zekerheid voor alles. Men is nog steeds aan het zoeken naar die bal. Mede door het harde werken van dit drietal werd doelman Willem Lugard nooit echt op de proef gesteld. De goalie was echter de rust zelf en dat gold ook voor een moment ver buiten zijn eigen doel. Hij loste het rustig voetballend op. Heerlijk om naar te kijken.

Dat was de gehele wedstrijd toch al. Een team dat voor elkaar strijd, en ondanks dat men elkaar af en toe niet begrijpt, voor elkaar door het vuur gaat. Reinier Jansen, die vandaag zijn officiële debuut maakte voor Neptunus-Schiebroek, bleef soms, letterlijk, met kunst en vliegwerk overeind. Zo kon weer Blauw-Geel gevaar worden geweken. Doorlopen op Leander werd opnieuw niet met geel bestraft en toch bleven de bezoekers klagen en mopperen. De moed zakte hen daardoor in de schoenen en dus kon Pepijn weer op avontuur gestuurd worden. In de korte hoek wist hij het net niet te vinden, maar het gevolg was wel een scrimmage voor het doel van Hillegersberg. Het uiteindelijke schot van Gijs werd ternauwernood van de lijn gehaald en daarmee bleef de beslissing uit, maar de spanning aanwezig.

De thuisploeg controleerde binnen de mogelijkheden. De bezoekers konden niet beter, waren slordig in de laatste pass en vergaten voor het doel de rust te bewaren. De duels bleven fel en de thuisploeg stond op het punt van knappen. Na iets meer dan 90 minuten zag Pepijn inmiddels sterretjes, was Hessel even daarvoor al met kramp naar de kant gehaald, en zo kwam het laatste fluitsignaal als een verlossing. Na afloop was er de hosanna-stemming en kwam de vraag of het clubhuis open kon, wat natuurlijk geen probleem was, tijdens het eerste biertje bleek de vermoeidheid toch wel erg groot. Er werd 6 uit 3 gevierd…snel herstellend kwam het team tot de conclusie dat de eerste doelstelling al behaald is: meer punten halen dan het A1 van vorig seizoen! (5 vorig seizoen, 6 nu)

De studenten, met in hun hoofd: morgenochtend weer om half negen op school melden, hielden het na 2 á 3 biertjes voor gezien met in gedachten de gedeelde koploper te zijn in de bekerpoule, een heerlijke overwinning op een rivaal in de zak en in het vooruitzicht een nieuw wedstrijdverslag. Mannen, gefeliciteerd met een, al met al, verdiende overwinning!