For-mi-da-bel!
A1 begrijpt de boodschap en zet midweekse nederlaag recht
met goed voetbal.
for·mi·da·bel (bijvoeglijk
naamwoord, bijwoord)
1 fantastisch, geducht, geweldig, groots,
ontzaglijk, reusachtig, verbazingwekkend
Het eerste waar ik aan denk als ik dit verslag begin is dat ik iedereen zie
lachen bij het zien van de titel, maar ja als er op het veld een geheel andere
wedstrijd tentoongespreid wordt dan moet ik dat ook doen met het
‘wedstrijdverslag’. Dit keer is de titel dus ook weer duidelijk. Nog niet
eerder won trainer Wilko Poulie bij CKC, maar daar kwam vandaag op een
geweldige manier verandering in.
Zelf zwegen de spelers vooraf in alle toonaarden, maar niemand minder dan Hans
Boshuizen (trouwe lezer van alle wedstrijdverslagen en supporter van ons eerste
elftal) herkende de manschappen toen zij voor het verzamelen de kantine van
Neptunus-Schiebroek inliepen. Hij herinnerde hen er nog even aan dat het
woensdag niet best was. Aanvoerder Hessel Tromp zei: "Nee, het was inderdaad
niet best”, maar in zijn toon kon je proeven: ‘dat gaan we vandaag
rechtzetten!’ Zonder het daadwerkelijk uit te spreken.
Het team stond er ook weer. Leander Barendse was terug en de zieken Reinier
Jansen, Berend Knol, Jasper Meyboom en Sam Dölle waren ook weer in tenue gehesen.
We misten Eden Wessel die vanwege familieomstandigheden er niet bij kon zijn
(Sterkte!) en Jurriaan Ham die in de nacht een traptrede gemist had. Doelman
Willem Lugard werd wederom vervangen door Thijs Menke, maar ontbrak vandaag als
toeschouwer. Ook een zware avond gehad?
Ja, de vrijdagavond was zwaar geweest dat zag je aan de koppies. Reiniers
(captain derde helft) herendiner vanwege zijn achttiende verjaardag had erin
gehakt. Enkele kleine oogjes werden vooraf gecheckt door coach en vader van
Reinier, John Jansen. Jasper smeerde een boterham pindakaas, Gijs knaagde aan
droog brood, Pepijn had enkele zonnestralen gezien en liep in korte broek en
Leander nam ook nog iets met water… aparte gasten die A’tjes.
Ondanks dat er al tegen enkele tegenstanders twee keer gespeeld werd was het
tegen CKC pas de eerste ontmoeting en nadat coach John de eerste elf spelers
erin gezet had (waarvan er een aantal teleurgesteld waren) was het de eerste
minuten even aftasten, even kijken hoe de tegenstander staat en zien wat ze te
bieden hebben. CKC speelde de laatste wedstrijd op 30 januari. Dat was op eigen
veld tegen, jawel, Perkouw. CKC won met 4-0 (eerder dit seizoen met 16-1 in
Berkenwoude ook al).
In de eerste twintig minuten werd Neptunus-Schiebroek steeds sterker en vond
het ondertussen de ruimte naar net doel van de ploeg uit het Kralingseveer,
ingeklemd tussen de Capelse wijken. Dé kans om de score te openen was voor Gijs
de Graaf. Hij was over het hoofd gezien door de verdedigers van de thuisploeg,
maar leek niet bereikt te worden totdat Pepijn Kruseman Aretz zijn grote teen
nog tegen de bal kreeg en Gijs dus dé kans bood. De (op dat moment)
middenvelder schoot de bal echter hard op de doelman en dus geen doelpunt. Een
paar minuten later kwam er van achteruit een lange bal naar voren. Laatste man
Leander, vandaag met Hessel naast hem (een gouden greep!?), bereikte zijn
maatje Pepijn in de punt van de aanval. De teamtopscorer sprintte zijn directe
tegenstander eruit, na een achterstand van 3 meter, en schoot feilloos raak,
0-1!
Eerlijk het is waar, even schoot het door mijn hoofd, zo ongeveer begon het op
woensdag ook. Maar nu creëerde Neppie A1 een veldoverwicht. De duels werden
gewonnen, de strijd werd geleverd en het middenveld, onderleiding van Sam, met
Maas Abbink en Fabian Visser ging steeds beter spelen. En Berend hield vooral
goed breed, omdat daar de ruimte lag. Het team groeide in de wedstrijd. Enkele
minuten na de voorsprong kwam Pepijn op het randje van de zestienmeter in
balbezit. Hij schoot de bal op het doel, met een verraderlijke stuit verraste
hij de doelman en verbaasde hij trainer en coach. Het leek niet op een gerichte
doelpoging, maar de verdubbeling van de voorsprong was eigenlijk een geniale
actie, 0-2!
De bezoekende ploeg ontketent. De enige noemenswaardige momenten die de
thuisploeg er tegenover kon zetten is een vrije trap en een schot van afstand,
welke door Thijs uitstekend gepakt werd. Hessel begaat net buiten de
zestienmeter een lichte overtreding en de vrije trap raakte de bovenkant van de
dwarslat. Het ‘gevaar’ geweken. A1 weet de score nog voor rust te vergroten. Op
verzoek van coach John bewaarde Maas net buiten de zestienmeter de rust en
speelde Berend over een paar luttele meters strak in de voeten. Berend zette
een verdediger op het verkeerde been door de bal panklaar te leggen voor
teamcaptain Hessel. Het was niet makkelijk vanaf de rand van de zestienmeter
langs een bos zwarthemden, maar de bal ging prachtig in de
rechterbovenhoek/kruising, een schitterende actie en dito afronding, 0-3!
Halverwege complimenteerde coach John, dat was alweer even geleden dat dat kon,
en was al snel zonder woorden (dat gebeurd niet zo snel) omdat er eigenlijk
niets meer toe te voegen was na enkele kleine tips. Wel gaf de coach, die
eigenlijk weg moest naar een diner en besloot nog een kwartiertje te blijven,
nog mee dat het team zichzelf te kort zou doen om in de tweede helft niet meer
doelpunten te maken en bij het uitblijven daarvan zou het de thuisploeg
misschien onterechte hoop geven.
Het team had de boodschap (opnieuw) begrepen. De individuele speler had de
boodschap begrepen. En alsof het vlak voor het verstrijken van de beloofde 15
minuten (vroeg vertrek John) zo moest zijn was het Maas die de rust op eigen
helft bewaarde en met een splijtende pass stuurde hij Gijs op avontuur. Hij
ontsnapte aan de aandacht van de defensie en rondde af, 0-4! De coach genoot in
de dug-out en dus besloot hij te blijven. Dit wilde hij niet missen, terecht.
Want wat was er toch gebeurd? In nog geen drie dagen tijd. Of was ‘geen bier’
het toverwoord? We zullen het nooit weten en het maakt ook niet uit. Wat we
zagen op het veld was echt heel goed. Er werd goed gevoetbald, samengespeeld,
gecoacht en de strijd werd aangegaan. De backs Niels van Dijk en Stijn van
Rooijen kwamen meer dan eens over de middenlijn om mee te voetballen, normaal
een ‘verboden’ gebied, maar nu was het anders. Hessel en Leander wisselden
elkaar af om door te schuiven en Sam was soms bijna schaduwspits. Zo diep kon
Neppie A1 spelen vanmiddag in ’t Kralingscheveer. Er werd ‘groots’ gevoetbald!
Het diepe spelen van Sam kwam al snel tot zijn recht toen hij van links naar
rechts de bal breed legde en voor het doel Gijs vond, die vervolgens zijn
tweede doelpunt van de middag liet aantekenen, 0-5!
Even later kopte Sam een voorzet tegen de doelman aan (bijna weer een
kopdoelpunt). Gijs was er echter heel goed en snel bij en tikte de bal opnieuw
het doel in, 0-6! Een hattrick! De twee grote gemiste kansen vergeten…
Ondertussen moest een tweede speler (eerste helft ook al een keer) van de
thuisploeg met een gele kaart naar de kant en voor de ‘verandering’ werd er nu
wel gebruik gemaakt van de man meer situatie.
Ook toen CKC weer met elf man stond stokte de doelpuntproductie niet, maar
misschien wel belangrijker er werd nog steeds goed gevoetbald. Met één-twee
keer raken (Tiki-Taka) werd de tegenstander naar alle hoeken van het veld
gestuurd. Het zevende doelpunt kwam opnieuw van Gijs, dit keer rondde hij af na
een assist van Berend, 0-7! Terwijl Neptunus-Schiebroek aardig op schot was kon
CKC nauwelijks imponeren. Dat kwam mede door het centrale verdedigingsduo
Leander en Hessel. Eén keer kwam CKC iets verder, maar Thijs was er op tijd bij
en werd vervolgens omver gelopen. De scheidsrechter liet echter doorspelen en
floot aan de andere kant voor een vrije trap mee.
Gijs mocht ditmaal de vrije trap nemen. De vrije trap veel beter en
gevaarlijker dan afgelopen woensdag ging er niet in, net als een evenzo goed
getrapte vrije trap van Sam daarvoor. Toch was de doelpuntenmachine nog niet
gestopt. Gijs gaf vanaf de rechterzijde de bal strak voor (over de grond),
Hessel ‘stapte over’ en Berend schoot hard raak, 0-8! Het slotakkoord moest in
de laatste minuut komen van Jasper, ondanks dat hij maar één helft zou spelen.
Hij soleerde de vijandelijke helft over, maar eenmaal voor het doel was er net
te weinig kracht en evenwicht over om tot een doelpunt te komen. Zijn
‘doelpunt’ had hij echter toch al gemaakt (al zal het nooit in statistieken
terugkomen): met een nonchalante panna zette hij zijn tegenstander te kijk…
Een fantastische wedstrijd kwam ten einde. De tegenstander had terecht ontzag
voor een grootse prestatie. Het verschil met woensdag verbazingwekkend. De
felicitaties waren van de CKC –supporters. Geweldig! Reusachtig, wat het team
liet zien. Als A1 zo speelt dan is het voor elke ploeg een geduchte
tegenstander. For-mi-da-bel, de
eerste overwinning van 2016 is een feit!
Coach John bracht nog even snel felicitaties en vertrok snel terwijl trainer
Wilko tevreden de kleedkamer rondkeek, ‘een mooi stel!’ Pepijn (halverwege al)
en Hessel gaven een wederzijdse goedkeuring van herstel! En zo was het…
Tja..een mooi stel, dat zijn jullie! De hele week al. Vrijdagavond,
woensdagavond en zaterdagmiddag. Ik heb ervan genoten (ondanks de nederlaag
woensdag). De volgende wedstrijd wordt gespeeld op woensdag 2 maart. Er wordt
dan een bezoek gebracht aan Schoonhoven (=verder dan Perkouw), aftrap 19.30
uur. Ja, U leest het goed: op woensdagavond!