A1 en Zaterdag 6 sluiten het seizoen in stijl af
Voor velen een laatste kunststukje, de strijd der titanen en een passend feest
tot slot.
Het was een bijzonder seizoen, het afgelopen jaar en dat is meer dan een
understatement. Het voormalige A1 elftal (2014-2015) ging aangevuld met 4
spelers (Sjoerd Kolner, Nick Heikens, Matthijs van der Wagt en Jeffrey Banis)
van de club door als Zaterdag 6. Zelf besloot ik aan te blijven als trainer,
maar werd ook trainer van B1. Ondertussen deed ook het ‘nieuwe A1’ bij monde
van Reinier Jansen mij dat verzoek. Ik moest er even over nadenken. Zonder de
spelers te kennen heb ik nog ruim voor de eerste reguliere training aan Reinier
aangegeven dat ik het wel wilde gaan doen. Nou daar heb ik toch geen spijt van
gehad!
Inmiddels had er op 27 juni 2015 al een wedstrijd plaatsgevonden tussen ‘de
nieuwe A1’ en ‘het nieuwe 6e’. Uitslag werd 2-1 voor het 6e.
Ik mag het niet van ze zeggen, maar de tweede doelpunten kwamen voort uit een
strafschop en een eigen doelpunt. Op 24 oktober 2015 vond de tweede strijd
plaats tussen de twee teams. A1 creëerde lopende de eerste helft een
veldoverwicht en had een al bijna onoverbrugbare voorsprong van 3-1 genomen en
toen het vlak na rust ook nog 4-1 werd leek het 6e de strijd al
vroegtijdig te moeten staken, maar nadat defensie-leider Leander Barendse bij
A1 met twee gele kaarten vroegtijdig kon gaan douchen kwam het 6e terug
in de strijd. Verder dan 4-3 kwam ‘oud A1’ echter niet en dus stonden de
onderlinge verhoudingen na twee duels in evenwicht.
< Ik zal niet gaan terugblikken op het hele seizoen, maar duidelijk was wel
dat A1 na een goede bekerserie de verwachtingen in de competitie, vooral na de
winterstop, niet kon waarmaken. Na de deceptie in de tweede bekerronde ging het
bergafwaarts, met een enkele overwinning tussendoor (CKC- en VOC-uit).
Dieptepunt was de slot, thuiswedstrijd tegen VOC. Ik ga er niets meer over zeggen.
Zaterdag 6 verslikte zich voor de winterstop eigenlijk alleen bij Zestienhoven,
precies de wedstrijd waar ik wél bij kon zijn en dat tevens als coach.
Vervolgens werd er een uitstekende serie neergezet met de kraker bij Ommoord
(1-2) vers in het geheugen waarin doelman Jesse Swagemakers in de laatste
minuut van de blessuretijd een strafschop uit de rechterbenedenhoek pakte. Die
uitstekende serie leverde speculaties op over een mogelijk kampioenschap en de
daarbij behorende ‘platte kar’ tocht door de wijk. Toch moest het team zijn
meerdere erkennen in Hermandad en XerxesDZB, alhoewel het team tegen laatste
genoemde op eigen veld nog heel erg dicht bij een stunt was. >
De competitie zat er op 11 juni (2016) al een tijdje op, de examens, tentamens
en zelfs de examenreis zaten er (voor de meesten) al op, wanneer de teams zich
gereed maken voor "het laatste kunststukje”, citaat Eden Wessel. A1 trekt op de
woensdagavond, koud terug uit Chersonissos, nog eenmaal de kicksen aan voor een
laatste training. Veel soeps is het niet. Ergernissen alom. Op een enkeling na
was dan weer wel bijna iedereen aanwezig. Bij het 6e sluiten een
aantal gladiolen aan bij de recreatie donderdagavond training met ook enkele
selectiespelers. Enkele anderen haken af, ook voor de wedstrijd.
Op zaterdagmiddag vanaf 14.15 uur arriveren de spelers, compleet met katers en
slaapgebrek, van beide teams één voor één op het complex van
Neptunus-Schiebroek, voor het merendeel de laatste keer. Ik kijk het met lede
ogen aan met aan mijn zijde clubvoorzitter Jan D. Swart. Bij het zien van de te
winnen beker beginnen de kleine oogjes langzaam te glinsteren. Er valt, naast
de eeuwige eer, écht iets te winnen vandaag!
Om enkele minuten na 15.00 uur als er nog één grote groepsfoto gemaakt is ter
herinnering wordt er afgetrapt voor de Grand Final. A1 start redelijk moeizaam
en moet al na 7 minuten, na een slecht verwerkte hoekschop, een doelpunt
toestaan. Friso van der Werf, pas terug uit Australië, scoort via de carambole
de 1-0 voor het 6e. Het 6e houdt nog enige tijd het
veldoverwicht, maar moet na ruim een kwartier achteruit. A1 neemt het heft in
handen, maar de echte kansen blijven uit mede door sterk verdedigend werk van
Wessel Vis. Daan van Rooijen en Renze Straatsma moeten bij het 6enaar de kant met enkelblessures, het gebrek aan trainingsminuten en versleten
voetbalschoenen breken op.
Het duurde tot enkele minuten voor rust dat A1 de eerste écht grote kans
krijgt. Spits en topscorer Pepijn Kruseman Aretz kopt de bal rakelings langs de
kruising na een hoekschop. Als Berend Knol in de laatste minuut voor rust
nogmaals mag aanleggen vanuit de cornervlag wordt Pepijn helemaal vrij gelaten
door de spelers van het 6e. Ook al is koppen niet de spits’ sterkste
punt, geef hem die vrijheid niet, gevolg: 1-1! En dat op slag van rust!
De tweede helft begon en het spel gaf een eenduidig beeld. A1 maakt het spel en
valt aan, het 6e verdedigd en probeert iets te halen uit counters.
Wouter Jansen en Vincent Veldhuizen maken wel oorlog, maar komen samen met
Renze niet tot hele gevaarlijke mogelijkheden. Na ruim een kwartier in de
tweede helft speelt A1 het goed uit in de zestienmeter, alwaar het 6ede bal niet weg krijgt. Net binnen de zestienmeter valt de bal voor de voeten
van Sam Dölle, hij schuift de bal voorbij doelman Jesse en tekent zo voor een
2-1 voorsprong. A1 is er dan nog niet. Het 6e probeert met vereende
krachten tot het doel van doelman Willem Lugard te komen. Dat lukte soms wel,
maar veel gevaar leverde dat niet op. Het grootste gevaar kwam toen laatste man
Sjoerd Kolner mee naar voren kwam, maar ook hieruit kwam geen doelpunt.
A1 had de rijen gesloten, nog één keer. Er was geen doorkomen aan. Zelfs back
Niels van Dijk gaf geen krimp. Aanvoerder Hessel Tromp trok voorop in de strijd
en genoot, met de altijd coachende Leander achter hem en voor hem de continue
doorjagende Pepijn, veel steun. De anderen teammaten volgden in die lijn. Coach
John Jansen leek eindelijk weer eens te kunnen lachen langs de kant van het
veld. Maar omdat de marge van 1 doelpunt verschil bleef staan bleef het bij een
voorzichtige grijns. Tot twee, drie keer toe kreeg Pepijn de mogelijkheid de
wedstrijd te beslissen, maar daarin niet slaagde, mede vanwege goed keeperswerk
van Jesse.
In de laatste minuut van de wedstrijd, als de officiële speeltijd verstrijkt,
krijgt A1 de bal niet helemaal weg uit de zestienmeter en brengt het 6ehem weer terug in. Vier meter buiten het strafschop gebied is het oorlog, maar
het is oorlog tussen twee spelers van A1. Gijs de Graaf, die er beter voorstond
en Leander die de bal wil wegwerken, missen door chaos de bal en maakt Gijs
hands in de scrimmage. Het duurt even voordat de gemoederen bedaart zijn,
terwijl het 6e discussieert over wie de vrije trap moet nemen.
Inmiddels twee minuten verder levert de vrije trap geen gevaar en de
blessuretijd geen noemenswaardig heden.
‘Neppie A1’ wint de titanenstrijd, broederliefde is even ver te zoeken. Coach
John grijnst van oor tot oor. Matthijs van der Wagt tapt de beloofde Pitchers,
het 6e erkent de nederlaag, ook al doet het pijn. Daarna is het tijd
om het seizoen echt goed af te sluiten. De spelers van A1 bedanken coach John
en trainer Wilko voor het afgelopen seizoen met een cadeau, flessen wijn en een
kaart met een paar mooie woorden! Zelf probeer ik eigenlijk altijd het seizoen
af te sluiten waarbij niemand met lege handen naar huis gaat en ik nog even
kort terugblik op het afgelopen seizoen, dat werd lastig toen ik er achter kwam
dat ik mijn ‘speech’ vergeten was. Improviseren dus.
De speech, omdat ik hem niet voor niets geschreven had én speciaal voor Sjoerd
die liever naar Wales ging kijken…
"Het einde van het seizoen, daar staan we
dan. Het laatste A1 elftal dat de club zal kennen, want vanwege de
naamswijziging naar JO19-1 zal dit nooit meer voorkomen. Voor dit laatste
moment heb ik een speech voorbereid, die net als de wedstrijdverslagen zijn,
altijd net iets te lang…
Sommige mensen verklaren mij telkens weer voor gek! Zelfs als het seizoen ten
einde is ben ik vier tot zes dagen in de week (en zondags bijkomen van een
kater) bezig om het de verschillende teams naar de zin te maken, de ene keer
met meer succes dan de andere en bij het ene team met iets meer aandacht, want
ik kan nog steeds niet op twee, drie plaatsen tegelijk zijn. Zo kwam het dat ik
dit seizoen nauwelijks aandacht kon besteden aan het 6e. Jullie
speelden op soms onmogelijke tijdstippen uit als de anderen thuis speelden en
vice versa, maar wanneer de mogelijkheid er wel was, dan was ik er.
Elk seizoen is het weer zoeken en nadenken over aan welke teams ik mijn
aandacht ga geven. Dat is echt niet altijd even makkelijk. Ik heb al snel ‘ja’
gezegd tegen het 6e, dat deed ik met ‘oud A1’ toch al en bij A1 heb
ik lang gewacht met ‘ja’ zeggen en dat had alles van doen met het feit dat ik
al zoveel te doen had met B1, het 6e en de diverse bestuurlijke taken. Nog
voordat het seizoen écht begon heb ik Reinier laten weten dat ik jullie team
‘er wel bij’ wilde doen… nou, dat is toch wel anders gelopen. Ook al was het
soms lastig te combineren en racete ik op een zaterdag van B1 bij NOCKralingen
naar CVV Zwervers met 120 km/pu over de Capelse dijk omdat ik de tweede helft
wilde halen. Bij aankomst bleek dat het beste in de eerste helft al vertoond
was, maar jullie enthousiasme maakte alles goed.
De eerste trainingsavond vergeet ik nooit meer, of eigenlijk wat ik daar
vertelde en hoe het een week later anders was. Die avond vertelde ik dat wij
met witte ballen trainen en het damesteam (dat is inmiddels is opgeheven) met
goudkleurige ballen en of jullie alsjeblieft die goudkleurige ballen meteen
wilden terug schieten. Omdat het mij beter uitkwam om bij B1 niet met witte
maar met goudkleurige ballen te gaan trainen werd dat ook bij jullie ineens
veranderd en dus stonden jullie een week later keurig alle goudkleurige ballen
‘terug te schieten’ naar de dames. En kon ik ze gaan halen…
Anekdotes zijn er van het afgelopen seizoen voldoende, heel veel zelfs. Vrees
niet, ik ga niet allemaal benoemen. Ook al zijn de meeste (écht) leuke en
positieve herinneringen. Echter niet allemaal en een enkeling heeft er een
blijvend litteken aan overgehouden. Een aandenken zullen we maar zeggen. De
wedstrijdverslagen zullen online echter altijd beschikbaar blijven. Verder
waren de theekransjes tijdens de trainingen nooit eerder in een seizoen zo
groot met o.a. Maas en Niels, maar ook Fabian en Sam konden er soms wat van. En
zelden heb ik zulke bijzondere redenen gehoord om niet te komen trainen, het
was zelfs zo dat ik Jurriaan niet eens meer meerekende in de te verwachten
aantallen spelers op de training. Op één keer na toen er een weddenschap op
stond.
< Terugblik zoals hierboven in het wedstrijdverslag benoemd >
De laatste prestaties zijn ook het enige smetje op een wat mij betreft zeer
geslaagd seizoen. Ik heb weleens van die seizoenen gehad waarvan ik dacht was
ik er maar nooit aan begonnen of ik wou dat het snel voorbij was, soms met de
twijfel om het wel af te maken. Dat alles is bij jullie (A1 én 6e)
totaal niet van toepassing, sterker nog ik vind het jammer dat het voorbij is!
Wat betreft het 6e gaat er een hoop veranderen. Jesse gaat naar de
selectie en een aantal spelers gaat er na twee seizoenen bij de club mee
stoppen, daar komen een paar oudgedienden en een paar nieuwe spelers voor
terug. Bij A1 gaan de meeste spelers stoppen. Gelukkig blijven er nog 4 sowieso(a la minute aangepast) bij de club!
Gijs en Stijn gaan komend seizoen actief zijn in een nieuw A team. Verder gaan
Leander en Jasper naar de selectie en daarmee verwacht ik dat er wel een link
blijft naar een groot gedeelte van de rest van de groep. Een groep die altijd
voor elkaar klaar staat en een groep die ik ga missen!
Jullie hebben mij een oprecht erg leuk seizoen bezorgd en daar wil ik jullie
allen voor bedanken! Ik hoop, en dat is wel al gebleken, dat jullie het net zo
leuk hebben gehad als ik. Ik heb nog iets ter herinnering en niemand gaat
vandaag met lege handen naar huis! John, ik wil bij jou beginnen. De afgelopen
twee jaar heb je met veel enthousiasme het kunnen opbrengen om bij onze club
een A1 elftal op de been te houden op jou geheel eigen wijze. Ik hoop dat we je
het komende seizoen nog eens mogen bellen als we een scheidsrechter nodig
hebben en wie weet wat de toekomst nog brengt!
Dan wil ik vijf
spelers even namens voormalig tweede elftal trainer Piet van Veen bedanken en
dat doe ik tegelijkertijd ook op persoonlijke titel én namens de club. Hessel,
Leander, Pepijn, Jasper en Sam zonder jullie had het tweede elftal het seizoen
misschien niet kunnen afmaken en dat zo vlak voor jullie examens. Dit is een
aardigheidje namens Piet.
Het is nog niet klaar. Zoals ik bij bijna elk elftal aan het einde van het
seizoen doe heb ik nog iets voor de topscorer en degene met de meeste assists.
Bij het 6e heb ik de assists niet kunnen bijhouden, jullie wisten
het soms zelf niet eens meer. Met veel pijn en moeite kreeg ik soms de
doelpuntenmakers door, laat staan de assists. Een reden om het volgend seizoen
goed te gaan doorgeven. De topscorer van het 6e werd met 13
doelpunten, Renze!
Dan A1, jullie weten allemaal waarschijnlijk al wie de topscorer is, maar toch
bewaar ik die voor het laatst. Bij de assists was het namelijk veel spannender
en bovendien bij jullie waarschijnlijk niet bekend. Gijs begon het seizoen erg
goed met veel assists, maar in de tweede seizoenshelft nam Hessel vaak zijn
verantwoording als aanvoerder en begon aan een opmerkelijke inhaalrace.
Uiteindelijk zijn beide spelers gelijk geëindigd met 15 assists en dus een
gedeelde eerste plaats, maar natuurlijk geen gedeelde beker.
Dan is het als laatste tijd voor de topscorer. De topscorersprijs gaat naar
iemand die ik zowel als speler, maar ook als mens buiten het veld hoog heb
zitten. Pepijn, ik weet dat je het zelf niet bijhoudt en het je ook niet heel
erg veel uitmaakt, maar je maakte 45 (en dus niet 43 zoals ik zei) doelpunten dit seizoen en was minstens net
zo vaak boos op jezelf bij een gemiste kans omdat het je passie is. Van die 45
doelpunten waren er 41 afkomstig uit officiële duels en daarmee ben je all-time
topscorer van de teams waarbij ik betrokken ben geweest. Nog steeds vind ik het
onwijs jammer dat je gaat stoppen, maar deze topscorersprijs komt jou meer dan
toe!”
Na de speech was het, ook al vergat ik het bijna, tijd voor het overhandigen
van de beker aan aanvoerder Hessel. Met veel gejuich werd de beker in ontvangst
genomen, terwijl de, overgebleven, spelers van het 6e snel de
kantine in vluchtten. Vervolgens was het tijd om de Barbecue aan te steken en
verzorgden Jeffrey Banis, Lennart Harreman en Leander Barendse het vlees en
dergelijke voor de anderen. En volgde er een derde helft onder leiding van ‘captain
derde helft’ Reinier Jansen. Die avond volgde er nog bier, baco, zang,
spelletjes, barkrukken, gesprekken (o.a. Sjoerd die Willem contracteerde voor
het 6e, nog een speler die blijft!) en nog meer bier en baco.
Er kwam een eind met een lach en een traan tot slot aan het einde van een geslaagde
en geheel in traditie zijnde slotdag. Voor iedereen die stopt geldt, kom
voetbal kijken: nu, in de toekomst of wie weet zelf voetballen en natuurlijk
wens ik jullie alle goeds met studeren en alles wat daarna gaat volgen. Voor
iedereen die doorgaat geldt in eerste instantie het zelfde, en ik kijk uit naar
een nieuwe voetbaljaargang. Het zal weer een hoop moois gaan brengen. Ik mis
het nu al. Nogmaals allemaal bedankt voor een meer dan geslaagd seizoen. Een
seizoen dat ik nooit, maar dan ook nooit zal vergeten! Een hele mooie
herinnering! Tot snel!
Klik hier voor enkele foto's. Voor alle statistieken, klik hier.
Spelers 6e: Jesse
Swagemakers, Friso van der Werf, Wessel Vis, Sjoerd Kolner, Daan van Rooijen,
Matthijs van der Wagt, Amar Mahmood, Lennart Harreman, Vincent Veldhuizen, Nick
Heikens, Jeffrey Banis, Renze Straatsma en Wouter Jansen.
Afwezig: Bas de Jong, Bas Posner, Mert Öztürk, Ties Verhagen, Ravi Rajcomar en coach
Peter Harreman.
Spelers A1: Willem Lugard, Reinier
Jansen, Stijn van Rooijen, Eden Wessel, Niels van Dijk, Fabian Visser, Jasper
Meyboom, Leander Barendse, Hessel Tromp, Pepijn Kruseman Aretz, Sam Dölle, Maas
Abbink, Berend Knol, Gijs de Graaf, coach John Jansen en assistent
scheidsrechter Hidde Tromp.
Afwezig: Jurriaan Ham