Blessuretijd

In de 'Dying Seconds' van dit boek gaan alle ballen nog één keer hoog voor de pot. Missers en treffers, inswingers en afzwaaiers worden in rap tempo aan elkaar geknoopt. Ter afsluiting gaan we in een ketting vertelling naar het allerlaatste fluitsignaal.
 
De ketting wordt geopend met een sleutel, tenminste...
 
Fietssleutels
Veel bijzondere wedstrijden werden er dit seizoen gespeeld door JO19-2, maar de meest bijzondere was toch wel de wedstrijd tegen DSO thuis op 19 november. De bizarre comeback van 0-4 naar 5-4 werd nadien in het clubhuis goed gevierd. Na een beruchte 'derde helft' bleken er fietssleutels kwijt te zijn (Ruben So) en brak er een fietssleutel af (Willem van Dommelen), dat werd dus lopen naar huis. Na deze overwinning ging men echt geloven in het kampioenschap. Het lopen nam men op de koop toe.

We blijven even hangen in ons clubhuis.

Clubhuis als tweede thuisbasis
Met enige regelmaat bleef JO19-2 'hangen' in ons clubhuis. Vanaf de eerste echte keer na TOGB uit (eerste competitiewedstrijd) tot de tot nu toe laatste keer tegen toevalligerwijs TOGB thuis (tweede kampioensfeest) was het elke keer feest in ons clubhuis. Zelfs Oud & Nieuw werd er gevierd. Men deed er ook iets voor terug. Bijna elke week stonden Ruben So en Martijn Tukker vanaf 8.00 tot 12.00 uur koffie te schenken voor de ouders van pupillen-jeugd. Ook vaak na een feestje op vrijdag! Op 10 december stonden Willem van Dommelen en Lars Aartsen in de middag achter de bar. Na Berkel uit. Het had zo mooi kunnen zijn als daar de titel 'Herbstmeister' bij hoorde, maar dat liep anders.

We gaan even door met dat duel bij Berkel.

Hattrick
Dat uitduel bij Berkel had, zoals gezegd, zo memorabel kunnen zijn en zeker ook gezien het scoreverloop. 3-0 achter bij rust en een comeback tot 3-3. Ditmaal was het 'geluk' niet aan de zijde van Neptunus-Schiebroek. Echter was topschutter Willem van Dommelen in Berkel wel goed voor een hattrick. De enige echte onvervalste hattrick van het afgelopen seizoen. Voor de duidelijkheid: een echte onvervalste hattrick zijn drie doelpunten in één wedstrijdhelft zonder onderbreking van een andere doelpuntenmaker of tegendoelpunt.
 
Een makkelijk bruggetje naar de doelpuntenmachine: Neptunus-Schiebroek JO19-2.
 
Veel doelpunten per wedstrijd
Met een gemiddelde van 4,6 doelpunt per wedstrijd mag duidelijk zijn dat JO19-2 het afgelopen seizoen vaak en (regelmatig) makkelijk tot scoren kwam. Individueel werd er ook vaker meermaals per wedstrijd gescoord. Willem van Dommelen scoorde - met als totaal een gemiddelde van 1,7 - als enige zowel uit bij TOGB als thuis tegen Stompwijk, 4 maal. En naast de hattrick bij Berkel wist Willem ook thuis tegen BVCB en uit bij Hazerswoudse Boys 3 maal tot scoren te komen. Hierin was hij echter niet de enige die dat presteerde. Rex Vroon (uit bij Stompwijk), Gijs de Graaf (uit bij BSC'68) en invaller Pepijn Kruseman Aretz ('thuis' tegen Berkel in de kampioenswedstrijd) deden hem dat kunststukje na. 

Kunststukjes, oftewel schitterende acties, briljante hoogstandjes.

Prachtige doelpunten

Het thuisduel tegen Stompwijk zullen we niet snel vergeten. In de eerste helft maakte JO19-2 gehakt van Stompwijk (6-1 halverwege). Neptunus-Schiebroek deed dat dan ook nog eens op een manier waarbij je je vingers kon aflikken. De ene na de andere prachtige aanval werd opgezet en er volgde ook een serie schitterende doelpunten. De coach van Stompwijk zei halverwege dan ook terecht: "Dit zie je niet bij Barcelona". De mooiste kwam op naam van Willem van Dommelen die een afgemeten voorzet van Gijs de Graaf keihard in het 'winkelhaakje' volleerde. Schitterende doelpunten kwamen dit seizoen ook op naam van Casper van Peijpe en Rex Vroon. Casper scoorde op prachtige wijze met buitenkantje rechts in Hazerswoude en Rex liet de doelpaal (het doel staat nog steeds scheef) aan de Hazelaarweg trillen na een verwoestend schot (binnenkant paal) in de verloren wedstrijd tegen Het Zesde van de club.

Het is aantrekkelijk om bij die schitterende doelpunten te blijven hangen, maar we moeten verder. Het volgende een-tweetje maken we met Timber en Gijs.

Niet zelfzuchtig
Het afgelopen seizoen werd Gijs de Graaf nog wel eens verweten teveel voor eigen succes te gaan en dat had ook gekund in dat thuisduel tegen Stompwijk, maar Gijs deelde mee in het schitterende spel. Timber Johnson veroverde de bal op het middenveld, dribbelde in, speelde Gijs aan en kreeg de bal om een verdediger heen mee vooruit. De weg naar het doel voor Timber was hierdoor vrij. De middenvelder scoorde na een heerlijk een-tweetje.

Na mooie, schitterende doelpunten en geweldige acties maken we nu een sprongetje naar het (op dat moment) belangrijkste doelpunt.

Eigen doelpunt goud waard

In de thuiswedstrijd tegen Soccer Boys leek er in de slotfase puntverlies te worden geleden. In de blessuretijd viel de eigenlijk geblesseerde Thomas Becker toch nog even in, want ook al geblesseerd wil de bepalende middenvelder altijd spelen. Soccer Boys verloor hem even uit het zicht en op de linkerflank kon Thomas een aanval opzetten. Hij gaf de bal voor, alwaar een verdediger van Soccer Boys de bal ongelukkig tegen zich aankreeg en daardoor zijn eigen doelman passeerde in de extra tijd. JO19-2 won hierdoor opnieuw met 5-4!

Bijzondere momenten waren er genoeg. We nemen er een paar met je door.
 
Revanche
Dat eigen doelpunt na een assist van Thomas Becker tegen Soccer Boys voelde ook een beetje als revanche. In de uitwedstrijd een paar weken eerder keurde de scheidsrechter onterecht een doelpunt goed. De bal was absoluut niet over de lijn geweest en de scheidsrechter die enkele meters buiten de zestienmeter stond had dat ook nooit kunnen waarnemen. Slechts een minuutje later erkende spelers van Soccer Boys zelf al dat de bal niet over de doellijn was geweest. Het kostte JO19-2 wel minimaal een punt. Er werd met 4-3 verloren in Bleiswijk.
 
Eigen doelpunten
In de met 11-2 gewonnen wedstrijd tegen Stompwijk was JO19-2 verantwoordelijk voor alle 13 doelpunten! Bij het eerste tegendoelpunt in de eerste helft schoot de spits van Stompwijk van grote afstand op doel, maar laatste man Ruben So deed het schot van richting veranderen waardoor de bal bij de tweede paal in het doel belandde. In de tweede helft keerde Ruben opnieuw een afstandsschot, ditmaal met het hoofd. De bal die hoog in de doelmond viel werd op de doellijn door Lars Aartsen definitief in het eigen doel gewerkt. 
 
Afgekeurd doelpunt
Het zat Lars Aartsen niet altijd mee afgelopen seizoen. Een door de verdediger keurig ingekopte voorzet van Thomas Becker werd afgekeurd. Lars maakte zo'n heerlijk doelpunt dat niemand begreep waarom de scheidsrechter bij BSC'68 dat doelpunt afkeurde. Het werd snel duidelijk toen Thomas erkende dat de genomen hoekschop achter de achterlijn was geweest. Pech voor Lars.
 
Heel veel pech (buiten blessures) had Neptunus-Schiebroek het afgelopen seizoen niet en daarom kiezen we nu voor de belangrijkste redding van het jaar.
 
Katachtige reflex
We keren terug naar het thuisduel tegen Soccer Boys. Als de Bleiswijkers na twee strafschoppen de stand gelijk hebben getrokken tot 4-4 weet de linksbuiten van Soccer Boys de bal scherp voor het doel te krijgen. Op slechts 2,5 meter van het doel word de spits bereikt. Doelman Houyu Shih weet de bal echter, staande op de doellijn, van dichtbij met een reflex over het doel te werken. De redding van het jaar!
 
We gaan even door met keepers.
 
Niet 1, niet 2, maar 3 doelverdedigers
Houyu Shih was dit seizoen niet de enige doelman van Neptunus-Schiebroek. Eerst was het een paar keer Hidde Pavilons die inviel voor de soms onfortuinlijke Houyu, die een aantal maal verstek moest laten gaan door blessures (en uiteraard vergeten we de 'kater' bij Berkel niet!). Later was het ook Willem Lugard die het doel verdedigde bij JO19-2. De keeper van Het Zesde liet zelfs een eigen wedstrijd afgelasten. Bijna waren er, als dat niet gelukt was, vier doelverdedigers geweest. De werkelijk overal inzetbare Bob de Jager bood vrijwillig aan om bij BVCB het doel te verdedigen als er niemand anders beschikbaar was, zover kwam het dus niet.
 
Invallers waren er sowieso veel nodig... wie en hoeveel waren er dat ook alweer?
 
14 spelers, 13 invallers
Of dat een record is? Grote kans van wel. JO19-2 bestond uit 14 spelers tijdens de competitie en liet vanwege vooral veel blessure gevallen maar liefst 13 spelers invallen! Naast de keepers Hidde Pavilons (ook als veldspeler) en Willem Lugard werden Nicky Nieuwenburg, Jasper Meyboom, Pepijn Kruseman Aretz, Sam Dölle, Kevin Heemskerk, Maas Abbink, Berend Knol, Vincent Veldhuizen, Ravi Rajcomar, Leander Barendse en zelfs supporter Vos Wijnen ingezet door de coaches Marcel Vroon en Ralph So. Er was nog een 14e 'invaller'. Tijdens de bekerwedstrijden maakte namelijk ook Vincent Baas deel uit van JO19-2. Ja, 28 spelers in één seizoen is wel echt een record!

We kunnen veel vertellen over de invallers, maar we zappen door naar dode spelmomenten. 
 
De hoekschop
Het trainen op het nemen van hoekschoppen tijdens de bekerwedstrijden heeft voor JO19-2 uitstekend uitgepakt. Maar liefst 10 (!) doelpunten kwamen tijdens de competitie voort uit een hoekschop. Die van Casper van Peijpe waren het meest succesvol (4), maar ook Thomas Becker (3), Gijs de Graaf (2) en Bob de Jager (1) namen één of meerdere effectieve hoekschoppen.
 
De vrije trap
Drie vrije trappen die doel troffen lijkt misschien een beetje weinig ondanks zelfs vrijwillige extra trainingsminuten, maar de twee waarmee Willem van Dommelen treffend raak schoot waren juweeltjes en zeker die tegen DSO thuis onder grote druk in de laatste minuut zullen we nooit meer vergeten! Gijs de Graaf maakte met een slim balletje bij BVCB uit, de trilogie aan vrije trappen compleet.
 
De strafschop
Zes strafschoppen kreeg Neptunus-Schiebroek het afgelopen seizoen. Wellicht had hier ook wat trainingstijd aan besteed mogen worden, want er werden er 'slechts' 3 raak geschoten. Rex Vroon (4) en Willem van Dommelen (2) namen de vrije kansen vanaf 11 meter voor hun rekening. Beide spelers misten er echter net zoveel als dat ze er scoorden. Twee keer kreeg JO19-2 een strafschop tegen. Beide in dezelfde wedstrijd tegen Soccer Boys. Guus Kooimans en Martijn Tukker maakten de overtredingen.
 
We blijven even bij linksback Guus...
 
Altijd een hesje 
Heel veel trainingsminuten maakte Guus Kooimans het afgelopen seizoen niet (is ook niet altijd erg bij een vriendenteam), maar als de linksback present was dan presteerde hij het altijd om met een Ajax shirt aan te komen. Het leverde hem dan ook altijd een hesje op bij zowel positie- als partijspelen. Guus was de meest uitgesproken van de 3 niet Feyenoorders. Ruben So (Ajax) en Thomas Becker (PSV) waren wat minder uitgesproken in Feyenoords kampioensjaar. Guus werd dan ook tijdens het teamweekend in Meterik de laatste nacht verrast met een waterballon in z'n bed. Op dat moment niet (hij schreeuwde iedereen wakker), maar later kon hij de humor er wel van inzien.  

We gaan nog even door met een fanatieke supporter in Meterik.


Feyenoord wint van FC Utrecht
Tijdens het genoemde weekend in Meterik moest en zou er gekeken worden naar Feyenoord - FC Utrecht. Feyenoord zette in die wedstrijd een belangrijke stap naar het latere kampioenschap. Naast Willem van Dommelen ontpopte vooral ook Mendel Boset tot zeer uitgesproken Feyenoord-supporter. Hij zette het hele café op stelten bij de 2 doelpunten. De plaatselijke café-eigenaresse had zoiets nog nooit meegemaakt. Niet in de laatste plaats vanwege de record omzet overigens.
 
Als afsluiting doen we 'het slot op de deur'
 
De cirkel is rond
Uiteraard heeft Martijn Tukker het afgelopen seizoen vaak de rijen en de doorgang voor tegenstanders achterin gesloten voor JO19-2, maar de onpasseerbare Stijn van Rooijen was ook echt een sterk slot op de deur. Als je als tegenstander dacht dat je Stijn kwijt was kwam je hem minimaal nog twee keer tegen! Om horendol van te worden...

En nu is het sprookje uit... Mmm...
 
Sprookje
Sprookjes lopen altijd goed af. Net als het seizoen 2016-2017 voor Neptunus-Schiebroek JO19-2. Het ging niet altijd even florissant, het ging niet altijd even goed, het ging soms met een paar kleine misstappen en het ging soms met een beetje geluk, maar in de één na laatste wedstrijd liet het team geen twijfel meer bestaan over wie de sterkste was in de competitie. Daarom: 'Leave No Doubt'. Dit sprookje is echter gebaseerd op een waargebeurd verhaal!