Een hele mooie dag

Afgelopen zaterdag stond voor JO18-1 alweer de derde competitie wedstrijd op de agenda. We kenden een turbulente competitie start, die begon op 30 oktober met de emotionele wedstrijd tegen Spijkenisse. De wedstrijd waar we voorafgaand een minuut stilte hielden voor René. We sleepten er, dankzij doelpunten van Owen (3x), Lars en Tim, een 5-4 overwinning over de eindstreep.

 

Vorige week in Delft, uit bij Vitesse, was er alom frustratie en - hoewel terecht - een les die er (helaas) bij hoort op het voetbalveld. Volwassener zijn dan een partijdige scheidsrechter is niet makkelijk, maar ik geloof dat we dat kunnen mocht het onverhoopt nog eens gebeuren. Ondanks de 3-2 nederlaag met doelpunten van Uveys en Kanyé zat er meer in, minimaal een gelijkspel was gezien het spelbeeld én de kansen, terecht geweest. Tussendoor waren we toch ruim een uur beter dan divisionist Charlois, een wedstrijd voor de Rijnmond Cup op maandagavond. We kwamen na rust zelfs op een verdiende 2-1 voorsprong dankzij goals van Owen en Finne, we wisten het echter niet vast te houden en verloren - met opgeheven hoofd -: 2-4.

 

De herindeling na de bekerfase bracht ons tegenstanders uit 'verre' oorden, zo gaan we weer naar Woerden en Reeuwijk, maar ook naar Sassenheim, Leiden en Spijkenisse. Geen enkele andere Rotterdamse club zit er verder in deze competitie. Geen derby's dus tegen VOC, Hillegersberg of Zestienhoven. Maar wedstrijden tussen koeien op lang gestrekte weilanden. Zo was de uitwedstrijd van dit weekend. We reden Schoonhoven uit en zagen alleen nog de groene velden, die onderweg ook al veelvuldig gepasseerd waren. Te midden daarvan dook voetbalvereniging Cabauw op na iets meer dan 45 minuten rijden, sommige deden er wat langer over ;). Het was rustig op het idyllische complex bij aankomst. Slechts twee wedstrijden zouden er vandaag plaatsvinden op deze grasvelden. Wij mochten aantreden op het hoofdveld, waar langs een heuse tribune was verrezen. In het verlengde van de velden was de kerk van Cabauw te zien en verder een weids uitzicht op... niets...

 

 

De eerste groep gearriveerden maakte gebruik van het gratis aangeboden ijs, maar bedacht zich in de kleedkamer dat dat voor de wedstrijd toch niet zo verstandig was, terwijl er op de derde én vooral vierde auto gewacht werd. Een korte warming up volgde op het op sommige plekken drassige trainingsveld. Het hoofdveld was ietsje beter, maar dat kwam vooral omdat er een lading zand overheen gestrooid was. Ondanks dat het voetballen op echt gras voor de huidige generatie gek blijft, hielpen hopelijk de enkele grastrainingen van de afgelopen weken een beetje. Abe (ziek) en Mads (school) ontbraken deze week bij de wedstrijd. Het duel begonnen we enkele minuten zonder vaste vlagger Oscar, die de lange reis speciaal voor ons nog had gemaakt, waarvoor dank! Hij was echter net gearriveerd en vanaf achter het doel zag ik hoe de thuisploeg in de vijfde minuut gevaarlijk werd en de bal snoeihard in de kruising schoot, 1-0. Het was nog even onrustig en het duurde even voordat we grip kregen op de wedstrijd. Halverwege gebeurde wat we verdienden. De doelman van de thuisploeg had iets teveel tijd nodig en bezweek onder de druk van Lars. In de scrimmage scoorde Lars de gelijkmaker met tussenkomst van de edele delen, het doelpunt verzachtte de pijn, 1-1.

 

Slechts vijf minuten later namen we de voorsprong. Een goed uitgespeelde aanval leverde een even zo heerlijk doelpunt op. Owen bracht de bal bij Tim, die feilloos inschoot (1-2). Een belangrijk doelpunt op een goed moment en de voorsprong die we niet meer zouden weggeven. In het laatste kwartier van de eerste helft lukte het niet om de score verder uit te breiden, ondanks dat we daar wel wat kleinere en grotere mogelijkheden voor kregen. Halverwege werd weer eens benadrukt dat we langer geduld moeten opbrengen door in positie te blijven. Tenslotte als we er te snel zijn wordt het te druk in de as van het veld en maken we het verdedigen makkelijker voor de tegenstander. Een groot voetballer zei ooit: "Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg óf te laat."

 

In de rust moesten we twee keer noodgedwongen wisselen. Sietse en Hidde moesten met pijn in de rug vroegtijdig afhaken. Enkele omzettingen volgden. We begonnen de tweede helft zeer voortvarend. Langs de rechterflank zette we een aanval op en Willem zorgde voor de voorzet. Uveys schatte de bal perfect op waarde in en schoot de bal ineens krachtig tegen de touwen, 1-3. De start van de tweede helft was in tegenstelling tot een week eerder totaal tegenover gesteld. Want weer vijf minuten later kwam de volgende aanval. Het ging weer over rechts, waar ook Wouter regelmatig de ruimte kreeg om op te bouwen. Willem verzorgde opnieuw de assist, maar dit keer werd de inzet van Uveys gekeerd door de doelman. De bal belandde in de doelmond in een scrimmage. Cabauw kreeg de bal niet weg. Owen reageerde alert en schoot raak, 1-4.

 

Na onze vierde treffer kwamen we een paar keer in een moeilijke situatie omdat we de thuisploeg teveel ruimte gaven, waardoor ze een lange diepe bal konden geven. Soms ging het goed en soms moest het centrale duo Finn en Finne soms hard - maar fair - en soms met hulp van Robbie, ingrijpen. Halverwege de tweede helft zorgde een toch slordig moment voor een tweede tegentreffer (2-4). Een kwartier voor tijd was de doelman van de thuisploeg ver buiten de zestienmeter uitgekomen en liep daarbij tegen Kanyé aan en vond dat hij een vrije trap verdiende, maar de scheidsrechter wilde daar terecht niet aan. De bal viel voor de voeten van Tijs op ongeveer 25 meter van het doel aan de linkerkant van het veld. Tijs, die vandaag maar eens op twee verschillende schoenen speelde, bedacht zich geen moment en plaatste de bal vanuit de moeilijke hoek afgemeten in het lege doel, 2-5.

 

We kregen kansen op meer doelpunten en lieten op enkele momenten, goed tot zeer goed voetbal zien. De bal kwam tot twee keer toe goed en scherp voor het doel en kon zo worden ingetikt, alleen hadden we niemand op de juiste plek. Het advies van twee weken geleden om iemand op de zestienmeter vrij te hebben werd nu door iedereen letterlijk genomen. Een heerlijke vrije trap van Uveys werd door de doelman knap gepakt en zo konden we opnieuw vele gemiste kansen bijschrijven aan het lijstje van de afgelopen weken. In de laatste minuten moesten we Finn met kramp vervangen en kwam Lars op de derde positie van de dag (linksback) en ging Otto nog even centraal spelen. Het blijft fijn om zo makkelijk te kunnen schuiven. Het slotakkoord van de wedstrijd kwam er, maar werd ruw verstoord. Owen maakte de actie en ging alleen door op de doelman, maar werd net buiten de zestienmeter schandelijk neergehaald. Het bleef in de laatste minuut slechts bij geel en de vrije trap leverde niets meer op.

 

Ondanks de gemiste kansen was er tevredenheid over de drie punten en kregen enkele individuen een 'goed gespeeld' mee. In de kleedkamer bouwden de Rotterdammers een klein feestje met een paar Hollandse klassiekers die luidkeels werden meegezongen. Ze sloten af met "Een hele mooie dag", en dat was het. De terugreis naar huis kon worden ingezet en werd met drie punten op zak natuurlijk een stuk aangenamer. Maar uiteraard vertrokken we niet zonder een gratis ijsje én eentje voor onderweg. Volgende week komt koploper Ter Leede naar de Hazelaarweg. We trappen af om 11.00 uur, vanwege de nieuwe maatregelen moet dat zonder supporters, maar zijn blij dat we gewoon mogen blijven spelen.