Korfbal overwinning op 'koploper'

Na de keurige overwinning van vorige week op bezoek bij Cabauw stond dit weekend de thuiswedstrijd tegen Ter Leede op het programma. Ter Leede kwam als ongeslagen koploper naar de Hazelaarweg (weliswaar na pas 2 wedstrijden), maar ging - dat hele eind naar Sassenheim - zonder punten terug naar huis.

 

De afgelopen weken ging Neptunus-Schiebroek JO18-1 al telkens steeds beter spelen en wist goede kansen te creëren. Vandaag liet JO18-1 een knap staaltje goed voetbal zien met Owen als efficiënt eindstation. De eerste helft was er eentje om op voort te bouwen. Weliswaar lukte (bijna) alles, maar er zat ook de juiste mindset achter. Abe kon opnieuw niet spelen vanwege een knieblessure en Kanyé is helaas nog altijd niet fit genoeg. Mads, Tijs en Hidde hadden afgelopen week enkele blessures, maar waren uiteindelijk toch goed tot voldoende (en meer dan dat) inzetbaar.

 

Wouter was vandaag later door een online open dag voor zijn waarschijnlijk aankomende studie en natuurlijk zagen we weer perikelen als kwijtgeraakte broekjes en vergeten schoenen en sokken. Als we de warming up goed doorkwamen zou de opstelling pas bekend worden gemaakt. De blessures en meerdere spelers die afgelopen week niet trainden (door een toetsweek) maakten deze wijziging in volgorde noodzakelijk. Niet alle blessure-gevallen zouden tegelijk moeten beginnen, maar ook niet allemaal op de bank moeten of zelfs kunnen starten. Zo blijkt de ruime selectie van 16 man dus toch echt geen overbodige luxe.

 

Het hoofdveld aan de Hazelaarweg, met een nagenoeg lege tribune, was even na elf uur het serene decor van onze wedstrijd tegen deze tot nu toe onbekende tegenstander. Vanaf de aftrap domineerden we de wedstrijd meteen en kregen al na vijf minuten spelen de beloning. Het was een uitstekende aanval waar Tijs de bal wist mee te geven aan Owen. De spits wist al vroeg in deze wedstrijd de score te openen en ons zo op voorsprong te zetten (1-0). De daaropvolgende twintig minuten waren we de bovenliggende partij en hadden onder andere Uveys en Owen ons nog meer doelpunten kunnen bezorgen met enkele grote kansen. Hierdoor leek het er even op dat we, net als de voorgaande weken, onszelf weer veelste veel te kort zouden doen. Het werd uiteindelijk helemaal anders. En dat kwam natuurlijk ook omdat we nu nóg meer kansen wisten te creëren. Dat is ook een kwaliteit!

 

We overrompelde de tegenstander volledig, die totaal niet aan voetballen toe kwam. We lieten het gewoon niet toe. In een aanval over rechts na iets meer dan 25 minuten spelen zorgde Tim ervoor dat de bal bij Willem terecht kwam op de as van het veld, voor de tweede keer in de wedstrijd kwam de bal bij Willem voor zijn linkerbeen. Nadat hij de eerste keer teveel bedenktijd nodig had, deed hij het dit keer schitterend slagen. De bal ging prachtig in de rechter kruising, en dus: 2-0! Vijf minuten later wist Uveys goed druk te zetten op de rechtsback, die de bal terugspeelde op zijn doelman en de mogelijkheden van deze aanval leken verkeken. De terugspeelbal was echter veel te kort en Owen reageerde alert. Hij onderschepte tijdig en liet de doelman grabbelen in een ultieme poging de schade te beperken. Een 3-0 voorsprong na een half uur spelen, wat een weelde. Slechts drie minuten later wisten we de score nog verder uit te breiden. Finne, die even daarvoor tegen de noppen van een tegenstander trapte in plaats van tegen de bal, gaf een geweldige pass vanaf de middenlijn, waarmee Owen helemaal vrij kwam. De spits was opnieuw doeltreffend, 4-0! De ene actie nog mooier dan de andere.

 

Dat we op elk moment scherp moeten blijven bleek even later. De bezoekers speelden een diepe bal en de rechtsbuiten ontsnapte aan de aandacht om vervolgens te scoren (4-1). Er volgden drie wissels, Lars verving Willem, Wouter nam de plaats in van Otto en Finne werd vervangen door Mads, waardoor Finn - net als vorige week - weer in het centrum van de verdediging kwam te spelen, naast Sietse. In het laatste kwartier dat tot aan de rust nog zou volgen waren we weer oppermachtig. Tijs brak door over de linkerflank en in tegenstelling tot een eerdere soortgelijke aanval bracht hij de bal nu met de juiste snelheid voor het doel. Owen dook op de juiste plek op en zorgde zo voor een 5-1 tussenstand! We creëerden de ene na de andere aanval. Owen was op aangeven van Tim binnen de zestien nog voor rust ook verantwoordelijk voor de 6-1 en daarmee zijn vijfde (!!) doelpunt van de wedstrijd. Als Ter Leede op slag van een rust een corner laat indraaien zorgt dat bij enkele spelers toch voor een wat onbevredigende ruststand van 6-2. Het geeft alleen maar die mindset aan, die ik eerder benoemde.

 

In de kleedkamer heerste desondanks een tevreden en uitgelaten sfeer, terecht natuurlijk. Maar de tegendoelpunten en de kansen die daarnaast door Robbie werden voorkomen lieten ons beseffen dat we scherp en geconcentreerd moesten blijven spelen en de risico's die we nemen moeten proberen te beperken tot het minimum. Dat hebben we natuurlijk niet zomaar onder controle of geleerd. Dat gaat met vallen en opstaan. Ineens stapten, tot verbazing van het team, Menno en Jasper van O16 de kleedkamer binnen. "Verkeerde kleedkamer?" Dat bleek niet het geval, ik had gevraagd of ze erbij wilden komen, na hun eigen wedstrijd, gezien het grote aantal blessure gevallen afgelopen week.

 

Een kwartier lang wisten we in de tweede helft Ter Leede van ons af te houden en bleven we eigenlijk best aardig voetballen. Het is altijd lastig om op zulke momenten wissels toe te passen. We wachtten op een zesde doelpunt van Owen en een doelpunt van Uveys - ter beloning van zijn goede spel - maar beide kwamen er niet. Bij een onoplettend moment wisten de gasten uit Sassenheim een derde doelpunt te maken (6-3). Met nog een half uur te spelen mochten we nu echt niet verder verslappen. Ook deze week kreeg Tijs de kans op een heerlijk doelpunt vanuit een onmogelijke positie, maar dit keer mikte hij helaas net over het doel. Later dan 'normaal' volgden alsnog de wissels. Willem nam de plaats in van de weer goed spelende Uveys en Otto werd linksback, de positie van Hidde. Finne, die dacht dat het wel ging, verving Tijs. Omdat Finn - met Sietse - achterin goed stond en de nodige rust uitstraalde, op de juiste momenten ingreep en ook nog van passes voorzag, bleef dat intact en ging Finne op het middenveld spelen.

 

We beslisten de wedstrijd dan toch echt na bijna een half uur spelen in de tweede helft. Owen gaf de bal subtiel mee aan Tim, die keurig tegendraads binnenschoot: 7-3. Enkele minuten later waren we bezig aan een goede aanval en had Owen al bijna een vrije doorgang naar het doel, toen we besloten onze sportiviteit te tonen en de bal uit te spelen om de verzorging van een Ter Leede-speler mogelijk te maken die in ons strafschop gebied was achtergebleven. Tegen het einde van de wedstrijd vroeg Mads, die een hevige strijd met een Ter Leede-middenvelder door zijn liesblessure moest staken, een wissel aan op het moment dat we Owen zijn 'publiekswissel' aan het voorbereiden waren.

 

Net als in de eerste helft vielen er nog veel doelpunten in de slotminuten. Drie minuten voor tijd had Robbie geen voldoende antwoord op een zeer moeilijk zondagsschot (7-4). Hierna kwam Menno erin voor Mads en Jasper voor Owen. De wissel van Owen kwam daarmee op een - op z'n zachts gezegd - zeer ongelukkig moment. In de laatste minuut gebeurde er nog heel veel. Finn gaf op het juiste moment de pass op Tim, die op het randje van buitenspel door mocht. De doelman kwam uit en Tim verschalkte de uitgekomen goalie met kramp in de kuiten met een heerlijke boogbal over hem heen: 8-4. Na de aftrap kwamen we direct weer in balbezit met de weer ingevallen Owen. Hij bleef geblesseerd achter, kreeg een trap in gevoelig gebied, maar de bezoekers speelden door en wisten nog een vijfde doelpunt te maken. Het was daarna meteen tijd. Een korfbal uitslag...: 8-5.

Met heel veel mixed-feelings keerden we terug in de kleedkamer, tenslotte 'verloren' we de tweede helft met 3-2. De gala voorstelling van de eerste helft leek even vergeten. De herinnering kwam in het afsluitende praatje, waar natuurlijk ook de tweede helft niet mocht worden vergeten. Maar als we naar het geheel kijken, de stijgende lijn in het vertoonde spel, het beter uitvoeren van taken, het efficiënter omgaan met kansen en niet geheel onbelangrijk het plezier, dan zijn er nog mooie en leuke dingen mogelijk dit seizoen. Waarna uiteraard muziek volgde.

 

De scheidsrechter noteerde onbewust een 8-4 eindstand voor in de boeken, gerechtigheid zo vonden wij en of het zo blijft zien we wel. Daags na de wedstrijd bleek Finne zijn voet te hebben gekneusd en hopen we dat de verdere schade beperkt zal zijn. Volgende week gaan we op bezoek bij CVC Reeuwijk. We hebben daar nog iets recht te zetten. In de bekerfase verloren we daar met 3-2 na een goede eerste helft en een 'niets aan de hand' 0-2 voorsprong (zie de overeenkomsten...). We trappen in Reeuwijk om 14.30 uur af.