We gaan verder waar we waren gebleven

Maar niet op alle fronten...

 

Een nieuw jaar waarin weer 'normaal' getraind mocht worden. Aanpassingen qua trainingstijden waren niet meer nodig. De middagtrainingen, eerder starten en in de vakantie trainen, van alles kwam er voorbij, behalve vroeg in de ochtend - zoals sommige teams deden - om 6.00uur of 6.30uur, dat ging onze groep toch net iets te ver. En eerlijk, daar was ik zelf ook wel blij mee. Lang bleef nog onduidelijk of we weer tegen andere clubs mochten spelen en dus trainden we op een zaterdag en speelden we tegen Neptunus-Schiebroek O23, de gebroeders Haspers strijd en natuurlijk vader en zoon (Mengalvio en Kanyé, ook al speelde laatst genoemde nog niet en vlagde hij bij O23) tegen elkaar.

 

We moesten weer even wennen en zo ging de wedstrijd heel lang gelijk op. Met een hattrick van Willem en een doelpunt van Mads gingen we met een 4-3 voorsprong de rust in. In de tweede helft was het eerste kwartier moeizaam met twee tegendoelpunten (waaronder eentje van Jelle), maar ook een eerste doelpunt van Hidde. Het laatste half uur namen we steeds meer het overwicht en zorgde Owen met twee doelpunten, waarvan één vanaf elf meter, voor de 7-5 overwinning.

 

Op 29 januari zou de competitie weer worden hervat en volgens de daar voor afgekondigde versoepelingen mocht dat ook. Echter kon tegenstander Lugdunum geen team op de been brengen en dus werd Wieldrecht O17-1 uitgenodigd aan de Hazelaarweg. Al een paar keer was er contact geweest, nu waren beide teams eindelijk tegelijk beschikbaar. De ongeslagen koploper uit de O17-hoofdklasse kwam niet voor niets op bezoek en liet dat in de openingsfase ook duidelijk merken. Door verschillende redenen misten wij ook de nodige spelers en waren O16 spelers Tijmen (keeper), Floris en Jasper bereid gevonden om mee te doen, ook voor hun natuurlijk een mooie uitdaging. 

 

Die wisselingen mogen natuurlijk geen excuus zijn voor de matige start, in de eerste helft leek het wel of we er geen zin in hadden. Binnen 10 minuten stonden we 0-2 achter. Mads bracht de aansluitingstreffer, maar toch scoorde Wieldrecht weer (1-3). als we weer wat beter in de wedstrijd komen weet Owen te scoren (2-3), maar tot de rust gaven we de doelpunten weer veel te makkelijk weg (2-5) en toch beperkten we schade met dank aan Uveys nog (3-5). Halverwege werd in een ontspannen sfeer toch duidelijk gemaakt dat het in de tweede helft écht anders moest, die aanpak viel ook de O16-spelers op. In de tweede helft kantelde we de wedstrijd volledig en met dank aan twee rake elf meter trappen van Owen en de uiteindelijk winnende van Uveys wonnen we met 6-5. De belangrijkste wijziging ten opzichte van eerdere wedstrijden en zelfs nog de eerste helft was dat we de tegenstander niets weggaven. Slechts twee keer werd Wieldrecht nog gevaarlijk, dat kwam beide door een foute inspeel bal van ons zelf, beide werden door invaller doelman Tijmen goed gekeerd.

 

Afgelopen weekend mochten we dan weer verder met de competitie. Uit bij Woerden, we hadden nog iets recht te zetten na de bekernederlaag  (5-4), waarin we doelpunten veel te makkelijk cadeau deden. al om 10.15 spelen en dus verzamelen op pupillen tijden. Owen kwam vrijdag uit quarantaine en Kanyé kreeg groen licht van de fysio om weer minuten te maken en zo konden we toch met 13 spelers op pad. De vaste speelwijze werd iets aangepast. We stelden een verdediger meer op en kregen vervolgens aanvallend (als de uitvoering goed gedaan werd) meer ruimte. De vele hoekschoppen waren daarvan het resultaat. Uitgespeelde aanvallen waren er bijna niet, dat had meerdere oorzaken: de koude stevige wind, het hobbelige grasveld en een stugge tegenstander.

 

Na een klein kwartiertje mocht Tim vijf hoekschoppen op rij nemen. De laatste viel via een wat vreemde één-twee in de lucht tussen Finn en Hidde in de doelmond, alwaar Finn daadkrachtig optrad en de bal hard tegen de touwen schoot, 0-1. Een paar minuten later mocht Tim weer een hoekschop nemen. De thuisploeg leek de bal weg te krijgen, maar we onderschepten en Tim mocht de bal weer voor gooien. Bij de tweede paal was Sietse blijven hangen en timede de Woerdense doelman verkeerd: 0-2. Een vrij snelle, riante voorsprong en geen vuiltje aan de lucht, totdat Robbie een lange bal speelde, terwijl we bijna volledig klaar stonden om te gaan opbouwen, een miscommunicatie, ook in het strijdplan. De lange bal speelde de gastheren in de kaart, de bal kwam sneller terug dan dat hij was vertrokken: 1-2. Even later grepen we niet tijdig genoeg in - ondanks de vele verdedigers - en het tweede cadeautje was een feit: 2-2. We deden een paar omzettingen en konden weer iets meer aan aanvallen denken en kregen de grip op de wedstrijd weer terug. Op slag van rust kregen we alweer een hoekschop, ditmaal vanaf de andere kant en dus stond Owen achter de bal. In de zestienmeter kwam Finne op de juiste plek, kreeg de bal tegen zich aan en de bal viel pardoes achter de verbouwereerde doelman, 2-3.

 

In de rust werd de andere tactiek besproken en verder afgestemd. Het was even wennen, maar het beviel de meeste wel. Natuurlijk werd er nog even gememoreerd aan de vorige wedstrijd in Woerden, toen we ons met een minimale voorsprong halverwege ook veilig waanden. In de tweede helft was de organisatie en onderlinge afstemming heel goed, natuurlijk zit er nog verbetering in, maar we gaven net als een week eerder in de tweede helft geen kansen meer weg. Slechts eenmaal kon Woerden met een afstandsschot gevaarlijk worden. Robbie moest ervoor gestrekt, maar redde uitstekend voor een nieuwe gelijke stand. aan de andere kant hadden we met wat meer power en snellere omschakeling voor groter gevaar mogen zorgen in het aanvalsspel. Het bleef daardoor nog lang spannend. Vijf minuten voor tijd werd een geweldige aanval van Tim, Finne en Owen door laatst genoemde afgerond en daarmee de eindstand op 2-4 bepaald.

 

De derde uitwedstrijd op rij, de derde keer winst en de derde keer 2-4, we gaan verder waar we waren gebleven..., maar - zoals gezegd - niet op alle fronten. We leren beter te organiseren, kunnen ook spelen in een andere opstelling met een andere tactiek en geven steeds minder kansen weg. Later deden we nog 'wat' aan teambuilding met pizza, dans moves en zangtalent, alwaar de spitsen van TOGB en Jodan Boys jaloers toekeken. Komende zaterdag spelen we alweer uit, we gaan in de middag op bezoek bij Spijkenisse. De eerste return wedstrijd van de competitie. We hadden het niet makkelijk op eigen veld (5-4), maar met de genoemde verbeteringen gaan we met het nodige vertrouwen richting die wedstrijd. Wel blijven we doelen stellen: nóg minder doelpunten tegen én nóg meer doelpunten maken. Dat vergt ook zaterdag weer concentratie en scherpte.