Koppositie na gala voorstelling in Spijkenisse

Een verlaat verslag, want na de eerste 35 minuten ben ik (al dagen) niet meer gestopt met klappen voor het vertoonde samenspel. Overdreven natuurlijk en in werkelijkheid verhuisde het hoofdkantoor van mijn werk tegelijkertijd met de heropening van de horeca, maar dat neemt niet weg dat er afgelopen zaterdag echt goed voetbal gespeeld werd.

Met een ongeslagen status van 3 maanden sinds 6 november ging Neptunus-Schiebroek O18-1 na de overwinning bij Woerden starten aan een nieuwe trainingsweek. De trainingsweek was: vlijmscherp. Niet dat de trainingen hiervoor niet goed waren, maar de afgelopen week werd er erg goed getraind. Met een grote groep op beide dagen was er plezier en werklust. De training van woensdag viel bovendien op bij de aandachtig toekijkende aanvoerder van het eerste elftal.

Dat beloofde veel goeds voor de eerste return van de competitie. De gelijk opgaande thuiswedstrijd wonnen we met 5-4, vandaag was van enige gelijkwaardigheid geen enkele sprake. Oorspronkelijk stond de wedstrijd gepland om 10.00 uur, dat is niet ideaal, maar dat is 14.10 uur ook niet helemaal. Het vroege tijdstip had vorige week nauwelijks invloed en zo had dit late tijdstip het vandaag uiteindelijk ook niet. Vorige week schoven we nog met de opstelling, maar vandaag achtten we dat niet nodig en dat bleek. Als vervolgens de uitvoering van de basisopstelling goed is, men elkaars plek overneemt en de ruimtes blijft zien én zoeken dan krijg je dit: een gala voorstelling.

Het was al na 3 minuten spelen raak voor Neptunus-Schiebroek in Spijkenisse. De als rechtshalf startende Tim kreeg de bal op het middenveld aangespeeld en kreeg daar de tijd om te kijken en te zien dat Tijs ging lopen. Tim gaf een perfecte bal precies over de verdediging van de thuisploeg. Tijs kreeg de bal in de loop mee, nam aan en schoot raak: 0-1. Slechts 2 minuten later was het alweer raak. Een uitstekende trap van Willem belandde op de onderkant van de lat. Owen reageerde alert en verdubbelde de voorsprong: 0-2. Nog binnen de 10 minuten had een nieuwe actie van Willem een doelpunt verdiend. De als linkshalf startende Willem soleerde in de zestienmeter tussen 4 verdedigers en vond vervolgens Owen vrij voor het doel. De spits trof nu echter de doelman op zijn weg.

Neptunus-Schiebroek heerste en speelde frank en vrij met overtuigend samenspel. En daar zit altijd ruimte voor het individu. Lars, die deze week startte als linksback, mocht ver doorkomen in de zestienmeter en werd daarbij onreglementair gestopt. Een duidelijker strafschop kan je bijna niet krijgen en dus ging de bal op elfmeter. Owen eiste de bal andermaal op. De doelman zat er goed bij, maar kon de bal niet voldoende keren. Tergend langzaam passeerde de bal de doellijn (volledig), de scheidsrechter moest ervoor op zijn tenen gaan staan, maar ook hij zag dat de doellijn gepasseerd was: 0-3. We speelden pas 20 minuten toen het Tim was die de bal rond de zestienmeter voor zijn voeten kreeg. Hij schoot, maar een wirwar van spelers voorkwam gevaar op die actie. Owen pikte de bal echter op, omspeelde de doelman en tikte binnen: 0-4.

Spijkenisse kwam ondertussen niet of nauwelijks over de middenlijn, ze reorganiseerden wat en de linksback van de thuisploeg vertelde hun coach dat hij telkens met twee man stond én ze op het middenveld iemand te kort kwamen. We speelden toch écht 11 tegen 11. In deze fase wisten we niet te scoren, uit een hoekschop dacht Finn op dezelfde wijze als een week eerder raak te schieten, maar hij trof helaas de ingevallen Kanyé op zijn weg. Even later doorzag Tijs op 10 minuten voor de rust de ruimte en stak het halve veld over om de bal op het laatst klaar te leggen voor opnieuw Owen, voor wie het een 'koud kunstje' was om voor een ongekende 0-5 voorsprong te zorgen. Spijkenisse dat voornamelijk de lange bal ging hanteren (omdat we ze geen andere keuze lieten), maar dat is toch nog steeds wel een wat zwakker punt en dus werden we wat achteruit gedwongen. Tot écht gevaar leidde dat niet, maar een afvallende corner werd op slag van rust door een Spijkenisser van 25 meter snoeihard tegen de touwen geschoten (1-5), dat doet hij nooit meer...

De ontspannende sfeer in de kleedkamer was natuurlijk terecht, meer dan terecht, maar als trainer wil je ook dat de scherpte blijft. De combinatie van lovend zijn over het vertoonde spel, de wissels (iedereen zoveel mogelijk gelijke speeltijd) en het scherp houden is heel lastig. Neptunus-Schiebroek liet zich in de tweede helft echter niet van de wijs brengen van een tegenstander die de frustratie soms van zich afschopte. Op (of net over) het randje van buitenspel mocht de thuisploeg net na rust 1-op-1 door op Robbie en zo een tweede doelpunt scoren: 2-5. Niet veel later gooide Abe de bal in op Mads, die met 'de hand van god' de bal meenam, zichzelf vrijspeelde en raak schoot: 2-6!

Binnen een paar minuten in de tweede helft was de eindstand bereikt. De wedstrijd werd professioneel uitgespeeld en met een beetje meer... nog tot een grotere uitslag kon leidden. Robbie had een rustige middag en stond klaar wanneer benodigd, dat kwam mede door het verdedigende werk van de backs Wouter en Hidde, die je meerdere keren tegen kwam, onder leiding van captain Sietse en multi-talent Lars. Hij stond in de tweede helft centraal in de verdediging, was een nachtmerrie voor de aanvallers van Spijkenisse en werd unaniem (en terecht) verkozen tot man of the match! Otto, die in de eerste helft zijn taken al had gedaan, moest in de tweede helft helaas langs de kant blijven met een knieblessure.

Op het middenveld was Tijs met Finn heer en meester en nadat laatst genoemde zich moest laten vervangen, nam Tim die taak moeiteloos over. Mads had de serieuze fase inmiddels echt achter zich gelaten, maar met net voldoende werk en de taken die daaromheen gedaan werden was het ook lekker voetballen op '10'. Aan de zijkanten lukte het afwisselend Abe, Willem, Kanyé en Finne ruimte te vinden en toch nog regelmatig tot kansen te komen. Owen zag zich tijdelijk vervangen door Finne in de spits, soms doen we ook wat 'geks', maar het lukte niet meer om te scoren terwijl de kansen er echt nog wel waren en we zelfs een paar keer in een man meer situatie kwamen in aanvallende opzicht.

De doelstellingen die vorige week werden benoemd werden gehaald: beter organiseren én (nog) minder kansen weggeven. Ik vergat er eentje: (nog) meer doelpunten maken, oftewel beter uitspelen van de mogelijkheden die we zelf creëren. Jezelf (meer) belonen voor het goede spel. Komend weekend een herkansing. Klinkt wel gek hè na zo'n wedstrijd. Ja, dat klinkt gek. Doelstellingen mogen echter wel blijven. Het was heel goed deze middag in Spijkenisse. Een geweldige overwinning die ons bovendien de koppositie bezorgde. Concurrent Nieuwerkerk verloor bij Vitesse Delft (tja, wie wint daar wel?). CVC Reeuwijk speelde (voor het eerst) niet. Hierdoor kwamen we niet alleen officieus aan de leiding, maar ook officieel.

Na een lange onderhandeling met Lugdunum (ze hadden een dubbele wedstrijd staan), spelen we zaterdag eindelijk weer een thuiswedstrijd voor de competitie. De derde pas in competitie verband en de eerste sinds 20 november, door de gespeelde oefenwedstrijden zou je dat bijna vergeten. De weersvoorspellingen zijn niet heel gunstig nu we weer supporters mogen ontvangen, maar we spelen op het hoofdveld en op de tribune is het droog ;). Die koppositie is er dan wel, maar we zijn nog niet halverwege de competitie. We trappen af om 12.00 uur, voor de eerste keer (én voor de eerste van 4 thuiswedstrijden op rij), tegen deze Leidse tegenstander.