En dan zijn we toch ingetuind!

Een uitspraak die in de voetbalwereld synoniem is komen te staan aan: 'je weet wat er gaat gebeuren, je probeert het te voorkomen, maar toch gebeurt het'. Een uitspraak die verslaggever Herman Kuiphof deed toen de Duitsers 2-1 maakten in de WK finale van 1974.
 
We wisten dat het geen 'makkelijke' wedstrijd zou worden, we wisten dat er bij dit soort uitwedstrijden zowel scheids- als grensrechter makkelijk met elkaar meegaan. Niet dat de scheidsrechtster van vandaag slecht floot, maar de beslissingen werden veelal genomen door de spelers in het veld en daar was de thuisploeg vandaag net wat slimmer in. We gingen in kwantiteit al niet ruim in de (fitheid van) spelers naar het verre Sassenheim. Vooraf leken we er toch wel echt zin in te hebben en we begonnen helemaal niet slecht aan de wedstrijd. We speelden behoorlijk, creƫerden kansen en kwamen meerdere keren gevaarlijk in de zestienmeter van de tegenstander. In die fase hadden we meteen de voorsprong moeten pakken. Bij een tot dan spaarzame tegenaanval was het aan de andere kant meteen raak en toen ging de thuisploeg er echt in geloven. Wij zakten teleurgesteld juist in, helemaal toen al snel een tweede tegentreffer volgde. We gingen, zoals we eerder deden, overcompenseren en daardoor juist fouten maken.
 
Razendsnel rook de thuisploeg 'bloed' en schakelde telkens heel snel en als wij weer eens aan aanvallen dachten ging de vlag heel snel omhoog, meestal onterecht. Heel vaak stonden ze met 4 aanvallers en stonden we achterin 1-op-1 waar niet goed met omgingen. Een miscommunicatie hierover volgde en de malaise was compleet. Een complete offday was het en een zware afstraffing dreigde. Het werd nog voor rust 3-0, we leken tegen te scoren via Owen na een vrije trap, maar ook nu ging de vlag - zoals het op de beelden lijkt - onterecht de lucht in. Als we proberen om zonder verdere schade de rust te halen, gaat het andermaal helemaal mis. De scherpte ontbrak gewoon en een vierde tegentreffer was een feit: 4-0.
 
Het was een zware dobber, ook voor de trainer. De teleurstelling groot, zeer groot. De fouten werd overbelicht. Hoe terecht ook, maar de goede punten werden vergeten. Wel kwam er een andere tactiek. Volle bak vooruit zonder dat we enige rust hadden gevonden durfde ik gewoonweg niet aan. Het was te onrustig geweest. Te slordig, soms futloos. We stapten achteruit en maakten de basis in orde.
 
De boodschap kwam aan. In de tweede helft was er controle, loerden we op kansjes. Waren geduldig, toonden veerkracht. Het leverde kansen op, maar het snelle uitkomen van de doelman, de zeer hoog spelende tegenstander en de snelle vlagsignalen maakten het moeilijk. De grens werd echter ongeloofwaardig. Owen kwam uit buitenspel positie toen hij de bal kreeg aangespeeld van achteruit. Nu wel. Het vlagsignaal kwam ook, maar het mocht door. De assist op Tim was goed en het doelpunt volgde: 4-1. Met goede moed gingen we door. Owen kwam goed door en dit keer was de doelman te laat en scoorde Owen door de bal met een lange bal over hem heen te schieten: 4-2.
 
De thuisploeg had zich ondertussen massaal teruggetrokken. Ze kwamen er niet meer aan te pas. Als ze de tweede helft nog twee keer in onze zestien zijn geweest, is het veel. We probeerden ruimte te zoeken in de drukte. Dat lukte maar moeizaam. Halverwege de tweede helft kwamen de wissels. Het werd nu alles of niets. We schoven niet 1 maar 2 spelers door en gingen achterin nog met 3 verdedigers spelen. We probeerden het uit alle macht, maar het was tevergeefs. Willem was het dichtstbij een aansluitingstreffer, maar de doelman keerde zijn inzet. Het was soms ook vooral vechten tegen onszelf, passjes die niet zuiver waren, aannames die niet geconcentreerd gingen. En net dat 'extra', dat ontbrak vandaag. De nederlaag was een feit en zoals later gezegd: elke topploeg heeft weleens een slechte dag. Wat ook werd gezegd: het gaat niet allemaal zo makkelijk, als dat we (wellicht) dachten.
 
Wat we niet mogen vergeten: we hebben nog steeds alles in eigen hand. Die luxe hebben we zelf gecreĆ«erd met goed voetbal, inzet en beleving. We staan nog steeds 2 verliespunten voor op CVC Reeuwijk en in een rechtstreeks duel kunnen we ze volgende week weer op een ruimere achterstand zetten. Keep up the good spirit. Opladen voor dé topper volgende week. Aftrap aan de Hazelaarweg is om 12.30 uur.