Nieuw seizoen: nieuwe ronde, nieuwe kansen, nieuwe spelers

Na de valse start in een vriendschappelijke wedstrijd is Neptunus-Schiebroek JO19-1 de bekercompetitie begonnen met een verdiende overwinning op het fysiek sterkere TOGB.

Het werd een bijzondere zomer voor de jongens van het JO18 kampioensteam. We trainden door (soms ook niet) tot aan het georganiseerde kampioensfeest. Een kampioenschap is niet iets wat je jaarlijks meemaakt en als je dan ook nog een dergelijk feest mag geven heb je als 17/18 jarige in de voorbije periode iets goeds gedaan. Op de dag van het feest werd er als team opgebouwd en de volgende dag… als team weer opgeruimd. Het feest verliep zonder noemenswaardige problemen. Alweer een compliment die deze groep in de zak kan steken. Een feestavond die niet snel zal worden vergeten.

Het nieuwe seizoen gingen we al vroeg weer beginnen, maar door vakanties en andere redenen bleef het in de zomer tot 1 training en de maximaal 2 trainingen voor de eerste oefenwedstrijd bleken niet voldoende om conditioneel het verschil te maken in het duel met Groote Lindt JO19-1, dat al 2,5 week volop in training was. In die oefenwedstrijd kenden we daarnaast veel positiewisselingen en nieuwe spelers. Maas Vink, die in de winterstop van vorig seizoen al besloot tot een overstap vanaf Blijdorp, startte als centrale verdediger in de tweede helft en eindigde als linksback. Daan Brouwer, die de maandag erop besloot tot een overstap vanaf Excelsior R., startte als verdedigende middenvelder en speelde vervolgens als rechtshalf. Oude bekende Mink van Schaik, besloot nog niet tot een definitieve terugkeer na een jaar Zestienhoven, speelde als verdedigende én aanvallende middenvelder. Abe nam na 12 voetbalseizoenen – na een kwartiertje spelen – na afloop van de wedstrijd afscheid van het team. Studie en andere activiteiten zorgen dat het voetbal niet meer past in zijn wekelijkse schema. In de kleedkamer werd hij met een kleine geste uitgezwaaid.

Het duel met Groote Lindt begonnen we weliswaar voortvarend met Owen (2 doelpunten en een assist), Tim (1 doelpunt) en Daan (2 assists) in de hoofdrol, maar wellicht dachten we er in de tweede helft iets te gemakkelijk over (3-1 ruststand). De vele wissels, positiewisselingen, nieuwe spelers inpassen, warmte, weinig trainingen en de korte nacht hadden allemaal een bijdrage aan de afgang in de tweede helft (3-8).

Vol goede moed kenden we daarna een goede trainingsweek met zeer hoge opkomst. Immers stond dit weekend alweer de eerste officiële wedstrijd op de planning. TOGB JO19-2 kwam naar de Hazelaarweg. Voorafgaande aan die wedstrijd werd er vroeg verzameld, geen straf, maar wel om enkele teamafspraken te maken voor dit seizoen. De plannen, de doelstelling en het commitment. Met een goed gevoel stapten we na een uur uit de kleedkamer om aan de warming up te beginnen terwijl het weer erg warm was geworden en de zon het kunstgrasveld goed opwarmde.

Na de warming up op het tweede veld begonnen we een paar minuten na 12.30 uur iets te laat aan de eerste officiële wedstrijd van dit seizoen op het hoofdveld, waar meteen een basisplaats was weggelegd voor debutanten Maas en Daan. Lars (blessure), Mads (keelontsteking) – beide wel, en ook vroeg, aanwezig – en Wouter (familiebezoek) speelden vandaag niet.

Het was een gelijkwaardig begin van de wedstrijd tegen een fysiek sterke tegenstander uit Berkel en Rodenrijs. De TOGB’ers staan ook bekend om de grote, sterke spelers en het fysiek, harde spel. Voetballend waren we duidelijk al verder dan deze tegenstander en namen een veldoverwicht in de eerste twintig minuten. Echte grote kansen bleven uit, maar halverwege de eerste helft mochten we een hoekschop nemen. Owen nam plaats achter de bal en met een op maat afgegeven voorzet bediende hij de vrijgelaten Tim voor het doel. De nieuwe (rug) nummer 9 kopte de 1-0 tegen de touwen!

TOGB kon er in die fase vrij weinig tegenover zetten. Wij speelden geconcentreerd en namen niet teveel onnodig risico. We kregen na bijna een half uur spelen een vrije trap, een paar meter buiten de zestienmeter. Owen nam plaats achter de bal en met een welgemikte trap kwam de bal tegen de onderkant van de lat. Daan reageerde alert en kopte de 2-0 in. Een heerlijke debuutgoal.

Halverwege namen we onze welverdiende rust, maar waakten we ook voor gemakzucht en concentratie verlies. Daan bezocht de nieuwe verzorgster van het eerste elftal en werd geadviseerd niet meer verder te spelen. We hielden voor de tweede helft zo nog één wissel over. In het begin van de tweede helft kwam Finne sterk door, maar hij mikte zijn inzet op de paal. Slechts twee minuten later was het weer Finne die - ditmaal van achteruit - een werkelijk geweldige pass gaf op Owen, die zo één-op-één door kon op de doelman, hem omspeelde en de 3-0 binnenschoot. Na deze derde treffer namen we wat gas terug en kreeg TOGB een paar grote kansen, maar Robbie bracht tot tweemaal toe geweldig redding.

Even later werd onze doelman ‘doormidden’ gelopen door een TOGB’er. Half duizelig stond hij op en namen we de tijd om hem te laten bijkomen. De ‘dader’ was inmiddels voor 10 minuten met geel naar de kant gestuurd. Na de hervatting waren we de controle kwijt. TOGB was met een vroeg slotoffensief begonnen en tegen tien man kwamen we er nog nauwelijks uit. Het was wachten op een tegentreffer, in een fase waar het ook aan de organisatie het nodige ontbrak. Wat gevreesd werd gebeurde, 3-1 halverwege de tweede helft. Vlak voor de drinkpauze claimden we een strafschop, maar scheidsrechter Hans Peter vond dat de uit balans gebrachte Uveys voldoende voordeel had. De drinkpauze werd teveel gebruikt als commentaar moment op de leiding en in de laatste twintig minuten gingen we met de rug tegen de muur. Soms goed georganiseerd, maar ook vaak uit positie. De bezoekers gingen slordig om met de kansen.

We hadden het ook conditioneel weer zwaar en de bezoekers hadden met 7 (!!) wissels voldoende frisse krachten over om nog eens extra aan te zetten. De aansluitingstreffer bleef (gelukkig) lang uit, maar kwam er wel (3-2). Er ging veel mis op dat moment. Het harde spel van de bezoekers zorgde soms voor wat terughoudendheid aan onze kant. Tim kreeg nog een grote kans, maar zijn inzet miste voldoende kracht, terwijl de kramp erin schoot. Het was ‘billenknijpen’ in de laatste minuten, maar we hielden stand.

De verbeterpunten werden in de kleedkamer ter harte genomen in een wedstrijd die al met al verdiend werd gewonnen. Volgende week staat er een echte derby gepland. VOC JO19-2 is dan onze tegenstander. Op het terrein van onze buren trappen we om 16.15 uur af.