Doelpuntenfestijn!

Neptunus-Schiebroek JO19-1 pakte dit weekend een monsterscore tegen hekkensluiter Alexandria '66 en voldoet volledig aan de wens om een zwakke tegenstander zwak (slecht) te laten spelen.

 

We zagen in de andere uitslagen al dat de tegenstander van vandaag - dat voor de verandering ditmaal met 17 man was - niet best aan het seizoen was begonnen met nederlagen van o.a. 7-0 en 8-0. Waar we vaak meegaan in het spel van de tegenstander - zie verslag vorige week - was dat vandaag van totaal andere orde. We lieten de zwakke tegenstander geen enkel moment in de wedstrijd komen, als de bezoekers al aan aanvallen dachten dan waren we er snel bij om enig gevaar te voorkomen. Robbie kon zijn nieuwe keepershandschoenen dan ook niet testen vandaag, want meer dan een vangbal na een vrije trap in de eerste helft kwam Alexandria '66 echt niet.

 

Verrassend was dat wel en vooraf werd - door mij dan toch - dit als één van de sterkere te verwachten tegenstanders gezien, vanwege de historie die die club heeft met altijd goede tweede teams in elke leeftijdsgroep. En ook al zaten er individueel nog best aardige voetballers bij, was het team als los zand, en tja.. daar zijn wij het compleet tegenovergestelde van. Na 9 minuten spelen klonk het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Abdel Saddik, die na twee seizoenen afwezigheid weer bij de club actief is. Mads gebruikte zijn - bij VOC geleerde - valtraining en we kregen een vrije trap op een paar meter buiten de zestienmeter. Uveys nam plaats achter de bal. Hij raakte de bal misschien niet helemaal zoals gewenst, maar de bal was onzichtbaar voor de doelman en viel bij de tweede paal zomaar binnen, 1-0! Slechts twee minuten later heroveren we de bal op het middenveld en laat Finn het spel opnieuw beginnen door de bal terug te spelen op Robbie (ja, bal contacten waren er wel). We begonnen een nieuwe aanval over rechts met Wouter. Hij gaf Finne de bal mee in de loop en via Tim werd Owen in positie gebracht. De spits werd geen strobreed in de weggelegd en schoot eenvoudig het tweede doelpunt binnen (2-0)!

 

We speelden goed en geduldig positiespel. Soms iets te rustig waardoor de tegenstander nog even een tikje kon nageven. Tot driemaal toe werd een speler van ons in het gezicht geraakt. Laten we het maar op onkunde houden. Het duurde maar liefst tien minuten tot we weer tot scoren kwamen. Na een spaarzame aanval van de bezoekers wisten we andermaal goed op te bouwen met (bijna) dezelfde spelers. Finne gaf de bal in de diepte op Tim, die vanachter zijn man vrij kwam. Owen was voor het doel weer trefzeker, 3-0. Vijf minuten later krijgen we net over de middenlijn een vrije trap. Mads neemt plaats achter de bal en brengt de bal hoog in de zestienmeter. Owen schampt de bal daar net genoeg om deze van richting te laten veranderen, waarmee hij nu al een hattrick liet aantekenen, 4-0!

 

Het wordt dan langzaam wat onvriendelijker in het veld. De bezoekers kunnen het duidelijk niet hebben en proberen vaker benen te raken dan de bal. We weten door snel spel het ergste te voorkomen. Als we een minuut of zeven voor rust een vrije trap krijgen tegen de rechter zijlijn ter hoogte van de zestienmeter lijn, gaat de ingevallen en jarige Tijs achter de bal staan. Met een verfijnde trap brengt hij de bal in de zestienmeter. Daar wordt de bal door iedereen gemist en valt deze bij de tweede paal zomaar binnen, 5-0! Nog voor rust weten we opnieuw te scoren. De verdediging van Alexandria '66 wordt - volgens opdracht - onder druk gezet en de verdediger is het helemaal kwijt als hij door het midden uitverdedigd (les 1) en de bal zo voor de voeten van Tim brengt. Hij bedenkt zich niet en schiet de bal heerlijk binnen in de verre hoek, 6-0!

 

Ja, halverwege wilde ik wel even wat zeggen: uitkijken voor vervelende overtredingen én, verdubbel de voorsprong! De andere wissels konden warm lopen en na de rust invallen. Vijf minuten na de 'drinkpauze' hebben Mads en Tijs op het middenveld alle tijd en ruimte om samen tot een nieuwe aanval te komen. Ze brengen de bal bij Mink, die de assist geeft, waarna Owen de bal meeneemt de zestien in en weer raak schiet, 7-0! Na een klein kwartier gaat de aanval via Willem. Hij brengt de bal bij Mink, de nummer 10 van de tweede helft brengt de bal voor het doel en wil Daan daar bereiken. De verdediger van Alexandria '66 komt voor Daan, maar kopt de bal zo - voor het doel langs - voor de voeten van Owen. De bal uit de lucht wordt van dichtbij raak geschoten voor het achtste doelpunt van de middag (8-0) en Owen zijn vijfde... Halverwege de tweede helft komen we weer in de zestienmeter en ditmaal is dat over rechts met Daan. Hij wordt onreglementair ten val gebracht en de jarige Tijs, mag zijn eerste - door het team geschonken - cadeautje van de middag uitpakken. De strafschop wordt feilloos verzilverd, 9-0!

 

Het is dan tijd om alle nog niet gewisselde spelers te vervangen door de vijf (!) bankzitters. Net buiten de zestienmeter aan de linkerkant van het veld op een paar meter van de achterlijn krijgen we alweer een vrije trap. Dit keer neemt Tim plaats achter de bal. Hij schiet de bal in de korte hoek en verrast daarmee de keeper van de bezoekers volledig. Hij kan de bal alleen nog tegen - de binnenkant - van het zijnet aanslaan en dus is daar nummer 10 (10-0). Heel even duurde het voor iedereen het door had, maar de '10 10 10 10 10' klonk toch nog even over het veld. De score loopt nu snel op. Finne, die al tweemaal de voor-assist gaf, kwam weer goed mee op en speelde Willem in de voeten. De linkshalf kwam vrij en schoot van net binnen de zestienmeter de bal op doel. De doelman zat er nog aan, maar de bal viel via de onderkant van de lat binnen, 11-0! De bezoekers hadden nauwelijks afgetrapt of we veroverden de bal alweer. Uveys werd aangespeeld op rechts. Hij gaf de bal strak voor op Tim. Precies op het juiste moment raakte hij de bal om schitterend af te ronden: 12-0!

 

Na weer een assist van Finne, kwam Uveys opnieuw op de scorelijst door het dertiende doelpunt te maken (13-0) en na een goede aanval met Tim en Tijs mocht ook Finne zijn doelpuntje meepakken, 14-0! Het slotakkoord kwam opnieuw vanaf elf meter. Na enige twijfel over wie deze zou moeten nemen, was het Tijs - zijn tweede cadeautje - die opnieuw feilloos raak schoot en de eindstand op 15-0 bepaalde. Met Tim op zijn rug mocht hij in de kleedkamer op zoek naar het volgende cadeau. In de kleedkamer uitsluitend lovende woorden voor het gespeelde spel en het zwak laten voetballen van een zwakke tegenstander. We staan officieus in de volgende ronde van de beker. VOC zou komende zaterdag met 20 doelpunten verschil moeten winnen van VVOR...

 

Voor dit soort grote uitslagen moest ik toch even terug in het archief. In de bekerfase bij O15 wonnen we eens met 0-14 bij Oliveo. Owen, toen ook al op schot, maakte net als Hidde, Tijs en Otto deel uit van dat team. Een grotere uitslag zette een studententeam (O19-2) eens neer (ook in de beker) in hun kampioensjaar: 0-16 bij VVOR. De laatste grote nederlaag was er eentje met O17 - voorloper van het huidige team - in de onderlinge wedstrijd tegen O18. Nog steeds vind ik de 13-2 nederlaag geflatteerd, omdat O18 ineens heel aanvallend ging spelen in een duel dat ze toch wel zouden winnen, ik hou het erop dat de coaches toch wel een beetje bang waren voor een nederlaag toendertijd. Een zeldzaamheid dus zulke grote uitslagen.

 

Een zeldzaamheid is het ook hoe de tegenstander van vandaag zich na afloop van de wedstrijd gedroeg. Meerdere bedreigingen - met name aan mijn adres, maar indirect ook naar enkele spelers zorgde voor een gespannen sfeer na het laatste fluitsignaal. Nadat diverse spelers van Alexandria'66 door hun coach tot de orde waren geroepen leek het voorbij, maar enkele spelers zochten daarna nog de kleedkamer van ons op. Net op tijd kon ik de deur sluiten en Oscar bellen voor ondersteuning. Er hing een dreigende sfeer zonder dat er daadwerkelijk op dat moment iets gebeurde. Toen de spelers van Alexandria '66 echt niet weg wilden gaan ben ik op zoek gegaan naar hun coach, terwijl Oscar en een andere jeugdtrainer het 'fort' bewaakten. De coach ondernam meteen actie en ging - een poging doen tot - zijn spelers naar huis sturen. Ook ik keerde terug naar onze kleedkamer, maar in het kielzog wel nog meerdere leden van de club. Want wie aan mijn jongens wil komen, moet echt van betere huize komen... De spelers van Alexandria '66 gingen met veel gemopper dan eindelijk richting de uitgang, maar bleven hangen op de parkeerplaats en bij de voetbalkooi langs het fietspad op de Hazelaarweg. Onder begeleiding van mij en Oscar vertrokken de eerste spelers. Samen met David bleef ik nog even bij de poort, waar later degene die bij de voetbalkooi stonden nog terugkeerden. Ja, het duurde ze te lang voordat onze spelers naar huis gingen. Ze leken echt niet weg te gaan en dus belde ik alsnog de politie. Net voordat die, met 2 busjes, arriveerden stapten ze met een zeven man in een auto, niet veel groter dan een Peugeot 106, dan hadden ze beter op die busjes kunnen blijven wachten... Tot bij ons, riepen ze nog. De verwachting is natuurlijk dat dit team zal degraderen en we ze niet meer terug gaan zien. Na midweeks contact met het bestuur van Alexandria'66 kregen we de toezegging dat het team voorlopig even niet mag trainen en (oefen) wedstrijden spelen, ze gaan het eerst verder intern onderzoeken en de (grootste) daders straffen. Ook excuses kwamen van de voorzitter en secretaris van Alexandria'66, die we dankbaar in ontvangst namen.

 

De grootste spanning zat vandaag dus vooral ná de wedstrijd, maar ook dat liep eenzijdig af. Deze week gingen we voor een nieuwe record opkomst tijdens de trainingen en omdat de KNVB besloot om drie vrije weekenden te plannen zullen we wat oefenwedstrijden spelen om die periode te overbruggen.

 

Zaterdag 8 oktober 11.00 uur (thuis) Kethel Spaland JO18-1 (hoofdklasse)

Zaterdag 15 oktober 13.15 uur (thuis) DHL JO19-1 (top 1e klasse)

Zaterdag 22 oktober 12.30 uur (thuis) SC Excelsior JO19-1 (hoofdklasse) - en het oude team van Daan

 

En we plannen nog een uitwedstrijd bij GHVV'13 (1e klasse) voor de Voetbal Rijnmond Cup op een doordeweekse avond. Daar, in Geervliet, hebben we nog iets recht te zetten na de nederlaag vorig seizoen. We gaan weer voetballen!