Drie weken geen wedstrijd? Dan gaan we maar oefenwedstrijden spelen…

De KNVB dacht dat het een goed idee was om maar liefst 3 weken achtereenvolgens geen wedstrijden te plannen en terwijl er teams zijn geweest die nu 3 weken (en met een beetje pech ook komend weekend) geen wedstrijd hadden en dus thuis zaten, zijn er gelukkig altijd teams die wél willen spelen...

Zaterdag 8 oktober : Kethel Spaland JO18-1 (hoofdklasser)

Een jaar jonger waren de gasten uit Schiedam voor de eerste van een triologie aan oefenwedstrijden. Het was, vanwege veel inhaalwedstrijden, lastig om een tegenstander te vinden voor dit eerste vrije weekend. Kethel Spaland werd alsnog bereid gevonden om te komen oefenen. Met Otto op het middenveld probeerden we ook wat kleine dingetjes uit. Niet teveel tegelijk, want in de voorbereiding tegen Groote Lindt hebben we gezien hoe dat fataal kan aflopen. Scheidsrechter Abdel Saddik had een lastige ochtend, met vooral veel commentaar van de coach van Kethel Spaland. En dat begon al heel snel in de wedstrijd, terwijl hij toch eigenlijk weinig te klagen had. Al binnen 10 minuten stonden we met 0-2 achter, wakker waren we nog zeker niet. Vanaf de zijlijn hamerden we op de organisatie. Het was los zand. Op wilskracht kwamen we terug in de wedstrijd. Na 20 minuten raakte Tim de paal en een paar minuten later profiteerde Owen van een fout van de doelman (1-2). Nog voor rust trokken we de stand gelijk, na een assist van Daan scoorde Tim de gelijkmaker (2-2) en gingen we in de kleedkamer bespreken wat we beter konden doen. De organisatie als basis.

In de tweede helft kwamen de bezoekers sterk uit de startblokken, maar we stonden nu beter en gaven eigenlijk geen echte kansen weg. Zelf scoorden we na een klein kwartiertje. Mads gaf een vrije trap voor het doel. Sietse kwam in balbezit en legde de bal, deels onbedoeld, panklaar voor Willem die zich geen seconde bedacht en ons op een voorsprong schoot (3-2). In de rest van de tweede helft werden Owen en Daan (die zelfs scoorde) nog – onterecht – afgevlagd voor buitenspel door een grensrechter die zijn taak totaal niet serieus nam. Dat was aan de andere kant anders, alwaar voor deze oefenwedstrijd (kon wel een keertje), de laatkomers voor ‘straf’ moesten vlaggen. En zo stonden ze daar, ongemakkelijk, maar wel serieus achtereenvolgens: Mads, Uveys, Willem en Finne. Het commentaar van de Schiedamse coach ontsierde de wedstrijd en zorgde voor onrust bij zijn eigen spelers, het gevoel van onrecht was ook grotendeels onterecht.

Complimenten waren er vooral voor de tweede helft, we draaiden de wedstrijd om en gaven nog nauwelijks mogelijkheden weg.

Zaterdag 15 oktober : DHL JO19-1 (top eerste klasse)

De tweede tegenstander stond al een tijdje vast. DHL, dat in de bekerpoulefase ongeslagen bleef, wilde graag een wedstrijd komen spelen. Het werd een leuke en sportieve wedstrijd met twee teams die wilden winnen en tot het einde bleven strijden. Tim, Owen en Hidde arriveerden later vanwege een open dag bij Erasmus, hierdoor ontbrak Tijs helemaal en Mads (wel aanwezig) moest de wedstrijd laten passeren omdat zijn amandelen deze week werden verwijderd. Mink startte dit keer op het middenveld en Maas als linkshalf. Willem op ‘10’ en Uveys in de spits. En je las het zojuist: teveel wijzigingen in één keer. Het kon echter niet anders. We hadden het moeilijk en konden aanvallend nauwelijks iets inbrengen. Twee ‘beginners’ fouten zorgden voor een op dat moment, onnodige, maar terechte 0-2 achterstand. Na een half uur (ongeveer) keerden we terug naar een meer ‘gewone’ opstelling. Met ineens vier wissels kregen we meer grip op de wedstrijd, maar bleven we moeite houden met de veelvuldig van positie wisselende tegenstander. Mink beloonde niet alleen zijn spel, maar ook het terugkomen in de wedstrijd van het gehele team, op slag van rust met de aansluitingstreffer. Een bekeken schot zat er heerlijk in. Van buiten de zestienmeter ging de bal loepzuiver in de rechterbenedenhoek, door een druk zestienmetergebied buiten bereik van de doelman, 1-2.

Halverwege bespraken we ons spel, maar ook die van de tegenstander. We zijn aan het oefenen en met een paar aanpassingen geloofden we erin dat we de wedstrijd konden omdraaien zonder de basis-organisatie aan te passen. We kwamen uitstekend uit de kleedkamer. We overrompelde de tegenstander, dat misschien iets te gemakzuchtig uit de rust kwam. Na 10 minuten gaf Tim de bal aan Mink. Mink nam de bal aan en speelde zich in de zestienmeter – met een geweldige beweging – ogenschijnlijk gemakkelijk knap vrij en schoot raak, 2-2!

Slechts 3 minuten later geeft Wouter de bal mee aan Tim, die op zijn beurt Finn de bal meegeeft. Op hoge snelheid neemt hij de bal mee en geeft Owen de assist. De spits schiet tegendraads binnen en de voorsprong is een feit na een heerlijk uitgevoerde aanval, 3-2! We zitten goed in de wedstrijd. Verdedigend staat het goed en geven we nauwelijks iets weg tegen een goede tegenstander die wakker is geschud na de opgelopen achterstand. Er ontstaat een scrimmage voor het doel van Robbie, maar we krijgen de bal weg. En eventjes later brengt Robbie knap redding op een kopbal van de bezoekers. Het zijn de enige wapenfeiten van DHL van dat moment. Wij krijgen ook kansen. Owen kan vrij schieten na een hakje van Tim, maar vind de doelman op zijn weg. Andersom krijgt Tim een kopkans na een assist van Owen, maar de bal wil er niet in. Ondanks het verloop van de wedstrijd, wisselden we, want zoals beloofd: speeltijd! Én het is een oefenwedstrijd. Vier tegelijk weer. Het pakte niet lekker uit. We lieten DHL teveel komen, gaven teveel ruimte weg en kregen twee doelpunten tegen: 3-4.

Toch kregen we in dying-seconds nog waar we recht op hadden. En hoewel met het nodige geluk, was het wel een eerlijke einduitslag: 4-4. Twee minuten in blessuretijd gaf Otto, een toch eigenlijk mislukte voorzet, maar hij verraste de doelman van DHL. Hij blunderde en liet de bal tussen zijn benen doorglippen. Het team sprong Otto in de armen. Een gelijkspel in deze enerverende sportieve wedstrijd. Complimenten waren er weer voor de tweede helft, met de kanttekening dat de wissels ons de overwinning kostten. Dat betekent niet de schuld van degene die invielen, maar dat is het ritme waar je in moeten komen, zeker met vier spelers tegelijk en enkele omzettingen. En dat betekent ook dat we dat in een competitie wedstrijd nooit zo zouden doen. En dat kan dan soms speeltijd schelen.

Zaterdag 22 oktober : Excelsior Rotterdam JO19-1 (hoofdklasse)

De derde oefenwedstrijd was er eentje waar iedereen naar uit keek. Zonder Tijs, Uveys, Otto en Hidde, die vakantie vierden, maar met een teruggekeerde Mads en invallers uit O17: Menno, Jasper en Floris had iedereen zin deze wedstrijd. Hoofdklasser Excelsior R. kwam naar de Hazelaarweg. Het oude team van Daan en met gemeenschappelijke vrienden. Het affiche zorgde ook voor veel publiek langs de lijn en op de tribune.

De boodschap – op de dag van Tim zijn 18^everjaardag – was duidelijk: "we gaan niet weer zo snel met 0-2 achter komen én we gaan vanaf het begin voetballen vanuit de basis-organisatie”. Het ging letterlijk zo. De boodschap was helder, duidelijk en werd uitgevoerd. Het leverde een leuke openingsfase op met twee teams die wilden winnen en niet voor elkaar onderdeden, maar vooral niet van elkaar wilde verliezen. De eerste kans echte kans was voor de bezoekers. De bal schampte de lat. De jarige Tim kreeg een grote kans na een goed lopende aanval via Finn en Owen, maar ook hier ging de bal er niet in, een verdediger wist het schot te keren terwijl de doelman al gepasseerd was. De grotere kansen waren voor ons. Een schot van Mink ging rakelings naast en een vrije trap van Tim werd knap gepakt door de doelman. Excelsior deed iets terug, maar Robbie bracht geweldig redding door de bal nog net op tijd te keren. Na een hoekschop van Owen was Willem dichtbij met een kopbal.

Halverwege de eerste helft hadden we de wedstrijd onder totale controle en kregen we ook een verdiende voorsprong. Na een assist van achteruit van Finne gaf Owen de bal aan Tim. Hij speelde in de zestienmeter knap de doelman uit, speelde zichzelf vrij en scoorde, 1-0! Een mooi verjaardagscadeautje. Lang konden we echter niet genieten van de voorsprong. Het was vijf minuten na de openingstreffer een ongelukkige samenloop van omstandigheden, met een beetje te nonchalant ingrijpen wellicht waardoor de gelijkmaker viel: 1-1. Met vijf wissels, wisselden we er weer lustig op los om voor zoveel mogelijk speeltijd te zorgen. De O17 spelers Menno en Floris kwamen erin evenals Wouter en Mads. Een paar minuten voor rust was het Wouter die de bal diep gaf op Daan. De nu als ’10’ spelende Daan liep tegen de bal aan en kon rustig binnenschieten, 2-1! En dat tegen zijn oude team. Net nog op vriendschappelijke wijze ‘uitgedaagd’ na de gelijkmaker, dan nu zelf scoren en 'revanche' halen. Heerlijk! Slechts 1 minuut later kon hij alweer scoren, maar ditmaal was de - toch grote - kans niet aan hem besteed.

Vlak voor rust was er nog een kleine onvriendelijkheid waarna een speler van Excelsior scheidsrechter Joop Haanskorf beledigde en met rood mocht vertrekken. Met een heerlijke 2-1 stand gingen we de rust in. Hier was er weinig op te merken, we mochten wel meer gebruik maken van de man meer op het middenveld en niet al ‘te diep’ gaan staan. Halverwege krijgt ook O17 speler Jasper zijn invalbeurt. Ook ging ik in gesprek met de scheidsrechter en regelde dat we ‘gewoon’ 11 tegen 11 konden blijven spelen, dat is toch veel leuker (zeker in een oefenwedstrijd). Na iets meer dan 10 minuten in de tweede helft krijgen we rond de middenlijn een vrije trap. Finne neemt plaats achter de bal en vind Owen. Voor de doelman weet hij de bal richting het doel te laten gaan en de keeper kansloos te laten. Een verdediger lijkt de bal van de lijn te halen, maar Daan is er scherp bij een scoort opnieuw: 3-1! Dan volgen er weer kansen. Owen raakte de lat, Daan vind de doelman op zijn weg en Mads schiet de bal met links over na een vlotte combinatie. Andermaal volgen er weer wissels. Owen komt teleurgesteld naar de kant, wordt juist dit dan de eerste wedstrijd zonder doelpunt sinds 6 november vorig jaar?

Menno komt achterin te staan. Op het middenveld ging het erg goed, maar achterin had hij het zwaar tegen een tegenstander die wat opportunistischer ging aanvallen. Hij taste mis na bijna een half uur spelen, een gaatje viel en dat werd meteen afgestraft: 3-2. We zaten in een moeilijke fase en leken even de grip op de wedstrijd kwijt te raken, maar met nogmaals al (deels) geplande wissels zette we de wedstrijd weer naar onze hand. Daan en Owen kwamen er terug in en zo ook het gevaar. Een hoekschop van Owen werd door Daan knap ingekopt, maar de doelman bracht redding. Een hoekschop aan de andere kant volgde en ditmaal nam Tim plaats achter de bal. Op geniale wijze bracht hij de bal hard en laag voor het doel. Terwijl alle aandacht bij Excelsior uitging naar Daan die bij de eerste paal kwam, was het – jawel – Owen die bij de tweede paal kon scoren om zo de wedstrijd te beslissen: 4-2! Dat moest natuurlijk even gevierd worden met de supporters.

In de kleedkamer waren er lovende woorden. Wat gevraagd werd, werd uitgevoerd en perfect! Complimenten waren er ook van enkele oudere clubleden die eveneens aandachtig toeschouwer waren. Tot slot pik ik graag de woorden van Marinus Dijkhuizen (toevallig hoofdtrainer van – het echte - Excelsior) van afgelopen weekend, want zoals hij zei in andere context: beter goed gepikt dan slecht verzonnen. Toen ik zijn woorden hoorde na de overwinning op AZ dacht ik: ‘dit dacht ik gister’, ze immers waren ook op ons/mij van toepassing: "De jongens hebben het geweldig gedaan. Als team hebben we hard geknokt en goed gevoetbald. Het maakt me trots, wat er vanmiddag is gebeurd. We zijn tot mooie dingen in staat, dat is wel echt genieten”.

Komende week hervatten we een nieuwe fase. Een halve competitie. Waarin we oude bekenden tegen komen, die revanche willen op ons (TOGB en SVS) en waar wij revanche op willen (VVOR). Het oude team van Mads (een ander VOC team) en tussendoor treffen we de onbekenden FC Zoetermeer en Concordia. We openen tegen een degradant uit de hoofdklasse: Smitshoek JO19-2 komt zaterdag naar de Hazelaarweg, aftrap om 12.00 uur. Op maandag 7 november gaan we voor een bekeravondje (Rijnmond Cup) naar Geervliet voor een wedstrijd tegen GHVV’13, ook daar hebben we na vorig seizoen nog iets recht te zetten.

Er komen dus weer een paar leuke potjes aan om ook langs de kant van te genieten, tot snel!