Je krijgt niet altijd waar je recht op hebt

Het werd een vreemd avondje in Geervliet. De avondwedstrijd voor de Rijnmond Cup werd na strafschoppen verloren. Teleurstelling alom.

 

Het was 'vroeg' verzamelen om 18.30 uur voor de uitwedstrijd bij GHVV'13. Met voldoende vervoer vertrokken we met een grote spelersgroep richting Geervliet. Alleen Willem en Tijs ontbraken vandaag. Alle drukte op de snelweg was inmiddels opgelost en we konden zonder problemen in één keer doorrijden. Ruim op tijd arriveerden we zo op het terrein van de tegenstander van vandaag. Net als elke maandag werden de avonturen van het afgelopen weekend uitgebreid besproken en gingen we met de warming up ontspannen naar de wedstrijd.

 

We begonnen met de wind mee aan de wedstrijd, maar begonnen goed door al na 7 minuten op voorsprong te komen. Een hoekschop van Tim draaide scherp in en bij de tweede paal viel de bal via een verdediger in het doel, 0-1! Al heel snel kregen we ook te maken met de dienstdoende scheidsrechter. Hij floot al bij een zucht richting de tegenstander. Een poging tot een schouderduw van Maas werd - terwijl hij de tegenstander miste en de aanvaller gewoon ongehinderd door kon - was een vrije trap. Dat was het eerste moment dat we wisten dat deze man voor allerlei onzinnigheden zou gaan fluiten. De grensrechter stak de vlag bij elke aanval omhoog en zo speelden we ineens tegen 13 man. Als we na een kwartier een aanval tegen krijgen schiet een aanvaller de bal van (minder dan) een meter tegen de hand van Sietse aan de rand van de zestienmeter. Strafschop. Ja, dan kan je hem wel overal wel voor geven... De strafschop werd feilloos ingeschoten, 1-1.

 

Met een positieve instelling pakten we de draad weer op en kregen we kansen. Doordat wij commentaar hadden geleverd op het veelvuldig (en niet eens op één lijn) vlaggen de grensrechter van de tegenstander ging de scheidsrechter nu bij aanvallen heel ver richting de laatste linie lopen. Als Uveys de bal voor geeft en Tim achter de laatste verdediger blijft en scoort, durft de scheidsrechter toch het doelpunt af te keuren. Tot, uiteraard, grote verbazing aan onze zijde. Even later komen we weer in een aanval en krijgt Finn de bal voor de voeten. Hij schiet de bal met een schitterende volley op doel en raakt de lat! Wat een doelpunt had dat kunnen zijn. Als er weer commentaar van onze kant volgt, maar er vervolgens alleen onderling e.e.a. werd besproken moet Sietse, als aanvoerder, zich melden en doorgeven dat niemand meer iets mag zeggen. De scheidsrechter dwaalt vervolgens nog verder af in veelvuldig fluiten voor niks, nu wel aan beide kanten.

 

Halverwege staat de gelijke stand op het scorebord en nadat iedereen in de kleedkamer uitgeraasd is met het uiten van frustraties, volgt heel simpel datgene wat we wel moeten doen. In hoog tempo de bal rond spelen en de ruimtes zoeken die gegarandeerd gaan komen. Soms juist de achterlijn zoeken, want dan moet je de bal wel terugleggen en kán het onmogelijk buitenspel zijn. Tegen de wind in moeten we er wel op letten dat ze niet van grote afstand gaan schieten of de bal heel snel diep gaan spelen op het lekkere, maar wel snelle kunstgrasveld. Zo gezegd, zo gedaan.

 

In het begin van de tweede helft probeerde GHVV'13 inderdaad op de verwachtte wijze gevaarlijk te worden, maar na 2 diepe ballen en een schot van grote afstand was het gevaar geweken. Mads veroverde hierna de bal op de helft van de tegenstander en gaf de bal mee aan Lars. Hij mocht door, maar vond bij de doelpoging de doelman op zijn weg. Owen pikte de bal op en ging een één-twee aan met Lars om vervolgens raak te schieten. Maar het was weer buitenspel... tenminste, nog beter dan bij Tim in de eerste helft was op de beelden nu duidelijk te zien dat er nog een speler op de doellijn stond en het dus absoluut geen buitenspel kon zijn! Helaas geen VAR moment op de amateurvelden. We hebben geleerd om de frustraties niet in het veld te uiten en dat deden we behoorlijk goed, want het wordt er daarna echt niet beter op. Na een kwartier in de tweede helft kwamen we met een goede aanval voor het doel. Meerdere spelers combineerden mee, de laatste assist van Owen op Lars was precies goed en hij kon ons naar een voorsprong schieten, 1-2. Eindelijk datgene waar we recht op hadden.

 

Hierna waren we vooral slordig in de laatste fase om de wedstrijd te beslissen, waar soms alles over links gaat, ging het nu teveel alleen over rechts. Dat is makkelijk verdedigen. De wissels pakten niet helemaal uit zoals gehoopt en werden nog herstelt, maar ondertussen had GHVV een spaarzame aanval. Met niemand voor het doel kwam er een voorzet vanaf links. Het was Sietse die de bal - hoewel schitterend - het eigen doel in schoot, 2-2. Met nog genoeg tijd 'over' leek het toch een kwestie van tijd te zijn voor we opnieuw zouden scoren, maar zoals gezegd - in de laatste fase van een aanval was het niet goed genoeg. De tijd tikte snel door. De scheidsrechter begon enige sympathie te krijgen voor ons spel en floot - om soms onbegrijpelijke redenen - in ons voordeel. Acht minuten voor tijd kreeg een speler van de thuisploeg een gele kaart en moest voor 10 minuten naar de kant. Hij zou er niet meer in gaan komen, maar zoals zo vaak al tegen een man minder lukte het ons niet écht te overtuigen. De thuisploeg al 20 minuten wachtend op het laatste fluitsignaal pakte ook voldoende tijd om ons het voetballen niet mogelijk te maken. Zonder enige extra tijd was het na 90 minuten op de stopwatch tijd en dus een penaltyserie om een winnaar te bepalen. 

 

Ook hier zat het niet mee en mocht GHVV beginnen aan de reeks. Het was meteen raak (0-1), Mads scoorde koelbloedig na nog even hooghouden in de '16' (1-1). Robbie stopte de tweede strafschop van de thuisploeg. Finne had de kans ons op voorsprong te schieten, maar schoot over. GHVV nam de leiding opnieuw daarna (1-2). Uveys schoot hard raak voor ons en de stand weer gelijk (2-2). De thuisploeg schoot met scherp bij hun vierde strafschop (2-3). Mink zijn inzet was niet voldoende en de keeper kon de inzet toch eenvoudig pakken. De laatste van de thuisploeg was goed ingeschoten en beslissend (2-4). Owen, als onze laatste nemer, hoefde niet meer.

 

In de kleedkamers was het alsof GHVV'13 de Rijnmond Cup zojuist gewonnen had, maar bij ons alom teleurstelling. Terecht ook, want als je zoveel beter bent. We hebben geen kans weggegeven en kregen toch (ongelukkig) twee doelpunten tegen. Twee doelpunten werden onterecht afgekeurd waardoor we ons ook (terecht) bestolen voelden. Het was een pittige mix van boosheid en teleurstelling tegelijk. "We kunnen echt niet goed verliezen", hoorden we na afloop. En ja, dat klopt ook. Ook gaat het op de manier waarop. Toch zullen we ook nu, net als bij eerdere nederlagen, leren hiervan en weer sterker uitkomen. Dat doen we namelijk al ruim 2 jaar op die manier. Dat zal nu niet anders zijn. Komende zaterdag staat er alweer een nieuwe wedstrijd gepland. VOC JO19-3 komt op bezoek. In de eerste fase wonnen we met 4-5 van JO19-2. Niet alleen is het een derby en hebben we iets recht te zetten na deze maandagavond. Ook is het het oude team van Mads. Meer prestige wedstrijd kan je nauwelijks krijgen. Het zal een échte derby worden, aftrap is om 12.30 uur op het hoofdveld.