Teamwinst in topper bij TOGB

Het was een (meer dan) enerverende wedstrijd in Berkel en Rodenrijs. Eentje zoals ik hem zelden meemaakte. We stapten weer als winnaar van het veld. En daar mogen we best trots op zijn!

Vier spelers maar liefst waren niet beschikbaar voor deze topper bij TOGB. Daan, Lars, Mink en Tim konden allen niet spelen. 13 man bleven over, dat moest toch genoeg zijn. Van de heenwedstrijd voor de beker wisten we nog wel dat het spel van TOGB soms snoeihard was. Destijds stonden we bij rust eenvoudig met 3-0 voor, maar maakten we het de tweede helft spannend terwijl we het conditioneel zwaar hadden. De uiteindelijke eindstand van 3-2 was terecht.

De gevoelstemperatuur bij deze vroege avondwedstrijd (aanvang 16.45 uur) was heel laag, maar ondanks alle laatkomers was de warming up goed. We begonnen ook goed en probeerden langs de flanken ruimte te zoeken. We vonden die ruimte ook, nadat we vooraf de wedstrijd van vorige week als voorbeeld hadden gebruikt. Meer bijzonder was dat dat gebeurde door Hidde (vanaf links) en Otto (vanaf rechts). Beide nog niet zo lang geleden voornamelijk als back ingezet, bestreken nu de aanvallende flanken. Hidde – al vaker vooruit geschoven – kreeg een kans en schoot over. Otto kwam – gehinderd en al goed door, maar zijn voorzet vond de doelman onderweg om echt gevaarlijk te worden. Toch kwamen we na een kwartier spelen al op een verdiende voorsprong. Owen kreeg de bal na een geweldig pass van Maas in een druk zestienmeter gebied. Gaf een tegenstander ogenschijnlijk gemakkelijk het nakijken en schoot hard raak, 0-1!

Na de voorsprong zakten we wat in en lieten – naar mijn oordeel – de tegenstander soms te gemakkelijk opbouwen. De thuisploeg kon daar – ondanks de competitiestatus – nog niet veel gebruik van maken, behalve met wat snelheid het gevaar proberen te brengen kwamen ze (nog) niet. Sietse begon vanmiddag op de bank en kwam na ongeveer een half uur spelen in het veld. Niet zoals altijd als centrale verdediger, maar als ‘10’. Dat was niet omdat Willem, die daar speelde, het niet goed deed, maar omdat er iets anders nodig was. Van goed positie kiezen en het spel verdelen op de juiste momenten, naar het vaker afjagen van de tegenstander. Die verandering zorgde ook in het veld voor de nodige verbaasde gezichten. Finn en Mads dachten al een positie naar voren te schuiven. En eerlijk het was ook wel een beetje raar natuurlijk. Drie oorspronkelijke verdedigers op de vier voorste posities…

Niet veel later was de eerste gevaarlijke actie van TOGB. Robbie bracht goed redding, maar daarna waren Finn en Finne er op tijd bij om de snelle aanvaller af te stoppen. Het stond goed achterin, met op de back posities Maas en Wouter, waarmee we de ruimte kregen om op te bouwen. Aan de andere kant zagen we dat TOGB er onrustig van werd als Sietse ging jagen. Hij stond op het middenveld aan de basis van een goede aanval met Tijs. Via Uveys werd de bal meegegeven aan Owen. Hij ontsnapte aan de aandacht van de gehele verdediging en mocht alleen door op de doelman. Met een welgemikte trap zorgde hij voor het tweede doelpunt, 0-2!

Halverwege was er dus ook niet zoveel aan de hand. Sietse ging wel weer ‘gewoon’ achterin spelen. Willem ging weer naar ‘10’ en Finn mocht even bijkomen van de eerste helft. Ook Hidde mocht even wat langer uitrusten en werd vervangen door Otto, die eerder zijn plek had afgestaan aan Uveys. Het was relaxt in de kleedkamer, niet wetende wat er nog allemaal zou gaan gebeuren in de tweede helft.

Behalve wat stevige overtredingen was er nog niet veel bijzonders gebeurd in het eerste deel van de tweede helft totdat een speler van TOGB de bal bij een uitbal naar Otto toe smijt. De TOGB speler krijgt hiervoor een gele kaart en moet voor 10 minuten naar de kant. Met enig commentaar daarop loopt hij weg en krijgt daaropvolgend plots een duw van de scheidsrechter. Hij lijkt het te accepteren en loopt door, maar wat er ook gezegd zou zijn… een duw van de scheidsrechter?? Als hij iets gezegd zou hebben dat voor de leidsman niet door de beugel zou kunnen, dan zou hij hem rood moeten geven, maar zeker niet een duw. De wedstrijd vervolgde zich en eigenlijk omdat er tot dan niet veel gebeurd was, viel dit moment niet zo op, dat kwam later pas. Zoals vaker hadden we het juist tegen een man minder moeilijk. We probeerde wel in hoog tempo te spelen, maar het leverde geen kansen op. Door een slippertje was de gevaarlijkste mogelijkheid voor TOGB. De bal ging voor ons gelukkig voorlangs.

Als de aantallen weer gelijk zijn komen we er twee keer gevaarlijk door. Otto wordt afgevlagd en gefloten voor buitenspel, maar met de bal in de handen van de doelman konden we er niet van wakker liggen. Als niet veel later Tijs de bal meegeeft aan Uveys en hij de bal breed legt op Owen, gaat weer de vlag omhoog. Owen scoort, maar het doelpunt gaat niet door. Het is lastig te zien op de beelden, maar Owen lijkt in slow-motion toch echt net achter de bal blijven. Het is voor de grensrechter voldoende om te vlaggen en de scheidsrechter neemt het over. Geen derde doelpunt.

In het laatste kwart van de wedstrijd gebeurd er heel veel. Zoveel dat ik kan zeggen dat de chronologische volgorde naar de grootst mogelijke waarschijnlijkheid niet meer zal kloppen. Het was gewoonweg niet bij te houden.

Sietse raakte geblesseerd na een forse botsing met de tegenstander en moest worden vervangen. Finn nam zijn plek in. TOGB weet de wedstrijd om te draaien, wij zijn onrustig – niet in de minste plaats door de vele overtredingen – en ik besluit een extra verdediger neer te zetten. Otto – toch al in het veld – zakt naar achter, als extra centrale verdediger. Als een paar minuten later de organisatie even weg lijkt profiteert TOGB: 1-2. TOGB doet er nu alles aan om een tweede doelpunt te forceren. We moeten weer in onze organisatie komen, maar dat lukt niet. Een forse charge op Finn wordt niet bestraft. Hij valt op zijn hoofd, maar de scheidsrechter weigert af te fluiten. Sterker, hij maant Finn tot opstaan. Zelfs de coach van TOGB vind het "belachelijk”. Finn komt er alweer vanaf en Hidde neemt zijn plek in. We gaan weer proberen vooruit te spelen. Finne en Otto zijn nu de centrale verdedigers.

En niet onbelangrijk, we houden stand. TOGB krijgt een hoekschop en brengt die gevaarlijk voor het doel. Mads krijgt een arm tegen het hoofd en beklaagd zich bij de scheidsrechter. Niet gediend van enig ‘commentaar’ stormt hij af op Mads en geeft ook hem een duw, tot twee maal toe. Als hij dreigt met een gele kaart wijst Mads hem erop dat hij niet zomaar aan hem mag zitten (en juist een voorbeeld moet zijn). Het blijft bij een vermaning. Ik weet niet wat ik had gedaan als hij wel geel gegeven had… wel besloot ik Mads eraf te halen. We konden nu niet met een man minder komen te staan, als er misschien weer iets zou gebeuren. Finn nam zijn plek in en weer speelden we met drie centrale verdedigers. De organisatie was nu beter op orde.

Als TOGB er in elk duel hard inkomt, wordt niet veel later Maas het slachtoffer. Met een snel opgezwollen enkel vrezen we voor dezelfde blessure als eerder (toen nog in dienst van Blijdorp). Finne reageert en wil de tegenstander aanspreken op wat hij zojuist heeft aangericht, terwijl de scheidsrechter het overzicht volledig kwijt is. Zowel de speler van TOGB als Finne krijgen geel… Mads komt er weer in en komt centraal achterin te staan met Finn. Otto wordt linksback. Ondanks alle hectiek weten we rustig te blijven. We weten zelfs een goede aanval op te zetten. Over meerdere schijven komt de bal bij Willem. Met een slim én geniaal balletje bereikt hij Owen. De spits schiet andermaal raak en tot vreugde van het gehele team schiet hij raak, 1-3! Een klein feestje wordt gevierd op het veld. Ook hier was de scheidsrechter weer niet van gediend, "doe dat lekker op je eigen helft”, waren zijn letterlijke woorden.

De wedstrijd lijkt nu wel gespeeld. TOGB staakt het vuren enigszins en alle zorg gaat volledig naar Maas. Tim regelt een ice-pack en even later brengen toeschouwers David en Jan Pieter hem ter ondersteuning naar de kleedkamer. In de absolute slotfase komt Owen na een duel in de zestienmeter in balbezit. Twee TOGB’ers waren tegen elkaar gebotst en terwijl de scheidsrechter eerst laat doorspelen, fluit hij af als Owen Tijs bereikt en in een gevaarlijke schietpositie komt. Een ‘neee’ van Owen komt ook hem op een gele kaart te staan. Na een 5-tal minuten extra tijd waren we inmiddels vergeten dat de gevoelstemperatuur zo laag was. Het werd een heet gebakerd middagje – niet in de minste plaats door bepaalde acties van de scheidsrechter. De overwinning verdiend, met veel inzet en strijd, werd overschaduwd door de blessure van Maas.

Hoe onterecht en onrechtvaardig sommige dingen vandaag ook waren, we zijn als team overeind gebleven. Zijn achter (of naast – als je vind dat dat beter past) elkaar gaan staan. We bleven rustig in alle moeilijke situaties en lieten ons niet meeslepen in het harde spel en niet in de beslissingen én acties van de scheidsrechter. Na SVS werd vandaag weer een moeilijke uitwedstrijd winnend afgesloten. En over dat alles – mogen we best even heel erg trots zijn!

Volgende week is het koppen tellen met alle blessure gevallen. We spelen thuis tegen Zoetermeer. Een tegenstander die we nog niet kennen. Het enige wat we weten is dat zij op eigen veld verloren van Smitshoek (1-4), waar wij 5-4 van wonnen. Als het enigszins met dezelfde aantallen kan als deze week, dan trappen we af om 12.30 uur.

…de blessure van Maas blijkt op maandag niet zo ernstig als de vorige keer, maar voetballen zit er even niet in…