Kampioenen!! Sterk collectief pakt titel in de tweede klasse! (deel 1)

Vier weken moesten we wachten na de prachtige winst op VOC, die we ons nog lang zullen herinneren, voordat we opnieuw in actie konden komen voor de competitie. De laatste en alles beslissende wedstrijd bij Excelsior’20 B2 stond nu dan eindelijk op het programma. Tussendoor werd er in het paasweekend een bezoek gebracht aan Praag en daar zag je eigenlijk aan alles al dat het toch niet fout meer zou kunnen gaan. Deze groep is zó sterk als collectief! De afgelopen week was er zowel op maandag als op woensdag een complete groep op de training aanwezig, behalve Mo die vanwege een blessure dit seizoen vermoedelijk niet meer in actie zal komen.

Natuurlijk werd er vooruit gekeken naar de laatste competitie wedstrijd en ook werd er vooruit gekeken naar de wedstrijd van Zaterdag 4, die onverwachts op dezelfde dag ook nog voor de titel zou gaan spelen. Op zaterdagochtend werd er om 10.00 uur verzameld (een half uur eerder dan normaal), omdat de snelweg was afgesloten en er altijd wel iemand wat later is, we wilden niets aan het toeval overlaten. Het was maar goed ook, want er moest een auto bij gebeld worden en vertrokken om 10.30 uur naar Sportpark Thurlede. Op de weg viel de drukte mee, alhoewel het de andere kant op ongekend druk was. Ruim op tijd arriveerden we op het terrein van Excelsior’20, alwaar nog geen enkele speler van de thuisploeg te bekennen was. Er werd rustig omgekleed en een normale warming-up gedaan. Ondertussen waren de supporters van Zaterdag 4 (en aanhang) gearriveerd en dat ging niemand ongemerkt voorbij!

Na een korte wedstrijdbespreking, waarin we bekend maakten dat we wederom in dezelfde opstelling zouden beginnen onder het mom van "Never Change A Winning Team", betraden we het veld onder vuurwerk en gezang van de supporters. Voordat we zouden beginnen aan de wedstrijd zouden we eerst een minuut stilte houden, omdat de tante van Stefan afgelopen week is overleden. Ook vanaf deze plaats nog heel veel sterkte!

We begonnen aan de wedstrijd en al na 23 seconden kreeg de thuisploeg de eerste kans van de wedstrijd, die van tevoren al hadden aangegeven de winst niet cadeau te gaan doen, maar dat we wisten we eigenlijk zelf ook wel. Ook wij kregen enkele kleine mogelijkheden in de openingsfase. Na bijna een kwartier spelen werd Simon de diepte ingestuurd en werd ten val gebracht door een verdediger. De scheidsrechter was onverbiddelijk en wees naar de strafschopstip. Simon nam zelf plaats achter de bal, hield het hoofd koel en schoot beheerst binnen, 1-0!

De supporters en de spelers op het veld vierden al een klein feestje, maar datgene gebeurde waarvoor de gastheren al voor hadden gewaarschuwd. Een voorzet werd direct na de 1-0 ingebracht op de spits van Excelsior’20. Ricardo verloor het kopduel en doelman Mitchell verkeek zich op de slappe inzet, de bordjes weer in evenwicht, 1-1. Na de gelijkmaker zag je het sterke Schiebroekse collectief op het veld, een opstootje werd gesust en Schiebroek was ontketend en speelde de gastheren vervolgens helemaal zoek. Na een hoekschop van Bob, schoot Quincy op het doel, de doelman liet de bal los en de oplettende Ridouan kon in een leeg doel de 1-2 maken. Onder luid gezang van de supporters schare gingen we door. Na een individuele actie van Rakheem gaf hij een prima pass op Ridouan. Met een snelle beweging schoot hij de bal op schitterende wijze, via de binnenkant van de paal, binnen, 1-3! En nog geen twee minuten later kon de vrijgelaten Quincy op het doel schieten, met een geweldig trap scoorde hij nu wel, liet de doelman kansloos en het feest was compleet, 1-4!

Ook in de laatste tien minuten voor de rust gaf Schiebroek nauwelijks iets weg. Achterin hadden Ricardo, Stefan, Jeffrey en Roland het prima voor elkaar! Jurriën kreeg nog een kans na een goed schot, jammer genoeg eindigde de bal op het dak van het doel. Ondertussen was het spel van de thuisploeg wel harder geworden en werd langzaamaan duidelijk dat die spelers daar ook echt de opdracht toe hadden gehad en dat is toch erg jammer! De scheidsrechter floot echter een prima duel en liet zich niet intimideren door de zeer ‘aanwezige’ Excelsior’20 coaches. Na exact 40 minuten was het tijd voor de rust.

In de kleedkamer was er terecht een ontspannen sfeer, maar we moesten natuurlijk nog wel 40 minuten. Zoals altijd relativeerden de coaches de stand, maar complimenteerden ook over het spel in de eerste helft. De gastheren probeerden met opportunistisch spel ons te verassen. Dat lukte gedeeltelijk, want direct na rust brak het onze verdediging open en scoorde Excelsior’20, 2-4, maar uiteindelijk was het juist hun doodsteek. Zoals wij de opstelling neergezet hebben hoeven we maar één klein puntje aan te geven of aan te passen en we hebben het heft weer in handen. Zo gebeurde dat nu ook! Ridouan werd lichtgeblesseerd vervangen door Jordy en Schiebroek kreeg met Bob en Quincy op het middenveld weer grip op de wedstrijd. In de 13^e minuut na rust kon Simon op avontuur. Zijn pass op Jurriën was precies op maat. De spits scoorde zijn 100^ste doelpunt in het Groen en Wit van Schiebroek’94 en voor ons de 2-5! De doelman van de thuisploeg raakte hierbij geblesseerd en moest worden vervangen. Onder protest van de coach keurde de scheidsrechter het doelpunt goed. Ondertussen was er een speler van de thuisploeg voor 5 minuten naar de kant gestuurd, het spel van de thuisploeg werd harder en harder en de irritaties liepen soms hoog op.

Meteen na ons vijfde doelpunt ging Simon weer op avontuur en eenmaal in de zestienmeter schoot hij zelf op het doel om de nieuwe doelman te testen en succesvol, 2-6! Onze supporters hadden waren inmiddels aan het grote feest begonnen en zongen onder andere Quincy, Simon en Jurriën persoonlijk toe. Wat een geweldige steun waren ze vandaag weer! Met nog meer mensen dan tegen VOC thuis waren ze naar Schiedam gekomen om B1 te supporten. In één woord: GEWELDIG!

Na het zesde doelpunt werden Rakheem en Jeffrey vervangen door Mitchell V en Quinten. Vanwege het harde spel van Excelsior’20 werd het wat rommeliger in het veld, de scheidsrechter moest meerdere malen optreden en deed dat naar behoren. Schiebroek zocht op een kwartier voor tijd opnieuw de aanval. Jurriën was ditmaal de aangever en Simon opnieuw de afmaker, 2-7! Simon vierde het feestje vervolgens terecht met de aanwezige toeschouwers.

In het vervolg werd er niet meer gescoord, maar liepen de irritaties aan onze kant soms hoog op. Quincy kreeg een waarschuwing en werd uit zelfbescherming gewisseld voor Jeffrey. Jurriën werd, nadat hij zich los rukte van zijn tegenstander wat werd gezien als een elleboog, voor vijf minuten naar de kant gestuurd, maar kreeg wel de vrije trap mee. Jammer, maar dat hoort er nu eenmaal een beetje bij! Vlak voor tijd kreeg Simon zijn publiekswissel en mocht Rakheem nog een paar minuten spelen.

De laatste tien minuten leken op- en naast het veld een eeuwigheid te duren. Het klopte echter precies en na 80 minuten spelen floot de leidsman voor het einde van de wedstrijd, werden de felicitaties in ontvangst genomen en kon het feest beginnen! Samen met de supporters werd het eerste kampioenschap van de dag gevierd, de champagne ontkurkt en de kampioensschaal in ontvangst genomen. Wederom een geweldige teamprestatie! Schiebroek’94 B1 kampioen 2010-2011!! In de kleedkamer werd het feestje voortgezet en moesten enkele spelers en ook trainer Wilko eraan geloven. Trainer Ulrich rende voor zijn leven en ontsprong de dans (gedeeltelijk).

Het was tijd om snel om te kleden en de rollen om te draaien. Immers stond ook voor Zaterdag 4 een kampioenswedstrijd op het programma en zou B1 daar supporten. B1 heeft nog twee toernooien (28 mei en 4 juni) te gaan en traint de komende week alleen op woensdagavond, meer info volgt spoedig! Lees ook deel 2 van Kampioenen!! (2).